Οι υποστηρικτές της την αποκαλούν τον χειρότερο εφιάλτη του Εμανουέλ Μακρόν, αλλά εκείνη έχει ένα πολύ δύσκολο έργο μπροστά της για την ανατροπή του. Ποια είναι η Βαλερί Πεκρές, η οποία θα μπορούσε να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας;
Όταν η Βαλερί Πεκρές έκανε περιοδεία αυτό το καλοκαίρι στην αγροτική Γαλλία, επισκεπτόμενη αγροκτήματα και χωριά για να ξεφύγει από τον χαρακτηρισμό της άδικης εικόνας της ως «ξανθής αστής» από τις Βερσαλλίες, υποσχέθηκε να κάνει κάτι ανατρεπτικό. «Θα είμαι η πρώτη πρόεδρος της Γαλλίας», έλεγε στις αίθουσες συνεδριάσεων.
Ο χειρότερος εφιάλτης του Μακρόν;
Από τότε που ο Εμανουέλ Μακρόν κέρδισε την προεδρία το 2017 ως αουτσάιντερ, χωρίς εκλογική εμπειρία, και ένα κόμμα που δημιουργήθηκε μέσα σε λίγους μήνες, η γαλλική πολιτική άνθησε με την καινοτομία.
Οι υποστηρικτές της Πεκρές λένε πως το γεγονός ότι είναι γυναίκα αποτελεί τον χειρότερο εφιάλτη του Μακρόν.
Η 54χρονη Πεκρές θέλει να εμποδίσει τον Εμανουέλ Μακρόν -το φαβορί- να επανεκλεγεί την επόμενη άνοιξη. Ως η πρώτη γυναίκα που έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος, μέσα στο ανδροκρατούμενο, παραδοσιακό δεξιό κόμμα των Σαρλ ντε Γκολ, Ζακ Σιράκ και Νικολά Σαρκοζί, παρουσιάζεται ως νέα ελπίδα μετά από μια καριέρα 20 και πλέον ετών, στην πρώτη γραμμή της πολιτικής. Άλλες γυναίκες έχουν κατέβει υποψήφιες για την αριστερά και την ακροδεξιά, αλλά η Πεκρές είναι η πρώτη για τη γαλλική Δεξιά, τους Les Républicains.
Επιλέχθηκε ως υποψήφια για την προεδρία αφότου πολέμησε για την «αποκατάσταση της υπερηφάνειας της Γαλλίας και την προστασία των Γάλλων» και θέλει να «φέρει πίσω την εξουσία» στο έθνος. Έχει υποσχεθεί να ενισχύσει τη δικαιοσύνη και την αστυνόμευση, να καταστείλει τη μετανάστευση και να συρρικνώσει τον δημόσιο τομέα.
«Αισθάνομαι την οργή των ανθρώπων που νιώθουν ανίκανοι μπροστά στη βία και την άνοδο του ισλαμιστικού αυτονομισμού, που αισθάνονται πως οι αξίες και ο τρόπος ζωής του απειλούνται από την ανεξέλεγκτη μετανάστευση», είπε στη νικητήρια ομιλία της.
Τι περιλαμβάνουν οι προτάσεις της
Οι προτάσεις της περιλαμβάνουν τη μείωση κατά το ήμισυ του αριθμού των αδειών παραμονής για μετανάστες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Θέλει να διεξαγάγει δημοψήφισμα για την αλλαγή του συνταγματικού νόμου και την εισαγωγή ποσοστώσεων μετανάστευσης. Υποσχέθηκε να βάλει ένα τέλος στην εβδομαδιαία εργασία των 35 ωρών, να αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης στα 65, να περικόψει 200.000 θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα και να κατασκευάσει περισσότερους πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Η Πεκρές θεωρούνταν παραδοσιακά πως βρισκόταν στη μετριοπαθή πλευρά της κεντροδεξιάς, αλλά στην περιοχή Ile-de-France του Παρισιού, όπου κατεβαίνει ως υποψήφια, η οποία περιλαμβάνει τα προάστια γύρω από την πρωτεύουσα, πάντα υποσχόταν μια σκληρή γραμμή για το «law and order». Απαγόρευσε το μπουρκίνι σε δημόσιους χώρους αναψυχής και προτού η Γαλλία εισαγάγει τους γάμους ομοφυλόφιλων το 2013, κατά τη διάρκεια μιας τεταμένης πολιτικής περιόδου διαδηλώσεων στους δρόμους από συντηρητικούς, είπε ότι προτιμούσε μια μορφή πολιτικής ένωσης, αντί για πλήρη δικαιώματα γάμου. Αργότερα άλλαξε στάση και είπε ότι δεν θα στήριζε τους γάμους ομοφύλων.
Παρομοιάζει τον εαυτό της με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, αλλά θέλει να ηγηθεί σαν Μέρκελ
Η Πεκρές παρομοιάζει τον εαυτό της με τη Μάργκαρετ Θάτσερ για τη γενναιότητα, αλλά στοχεύει να ηγηθεί περισσότερο σαν την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία είπε ότι ήταν καλή στη συναίνεση και άφησε τη Γερμανία «πλουσιότερη, ισχυρότερη και πιο ενωμένη».
Το δυνατό της σημείο απέναντι στον Μακρόν, λένε οι υποστηρικτές της, είναι η εμπειρία της υπουργός προϋπολογισμού, εκπαιδευμένη στα οικονομικά. Σύμφωνα με τον πρώην προϊστάμενό της, Νικολά Σαρκοζί, είναι «παθιασμένη» με τις λεπτομέρειες του χαρτοφυλακίου της και έχει ένα υπόβαθρο στο χώρο της κεντροδεξιάς.
Όσο για τον Μακρόν, παρά την προσπάθειά του να βελτιώσει την ισότητα των φύλων, παραμένει περιτριγυρισμένος σε μεγάλο βαθμό από άνδρες συμβούλους και έχει διορίσει άνδρες στις υψηλότερες κυβερνητικές θέσεις.
Η ομάδα της Πεκρές θέλει να τον κάνει να δείχνει ντεμοντέ.
Το έργο της όμως είναι δύσκολο. Το κόμμα της ήταν παραδοσιακά το δεξιό κυβερνητικό κόμμα, αλλά έχασε την προεδρία το 2012. Και είναι αντιμέτωπη με μια αυξανόμενη ακροδεξιά αντιπολίτευση -όχι μόνο την Μαρί Λεπέν αλλά και τον τηλεοπτικό ειδήμονα Ερίκ Ζεμούρ. Πολλοί ψηφοφόροι και πολιτικοί από το κέντρο του κόμματος έχουν βρει διέξοδο στον Μακρόν.
Αλλά η Πεκρές είναι μια πρώην ανώτερη δημόσια υπάλληλος, που ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία ως σύμβουλος του Ζακ Σιράκ στο Elysée και μοιράζεται το παρατσούκλι που του είχε δοθεί, «η μπουλντόζα».
Είναι επίσης, γνωστή για τις δύσκολες και επικές εκλογικές μάχες.
Στις πρώτες της βουλευτικές εκλογές στο Yvelines, έξω από το Παρίσι, ως νεαρή άγνωστη αουτσάιντερ, κέρδισε έναν διάσημο στρατηγό.
Το 2015 κέρδισε στο παραδοσιακά αριστερό Ile-de-France, το οποίο περιλαμβάνει το Παρίσι και τη γύρω περιοχή, την πιο πυκνοκατοικημένη και πλουσιότερη περιοχή στη Γαλλία.
Επί Σαρκοζί, η Πεκρές κατείχε δύσκολες θέσεις στο υπουργικό συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που αντιμετώπισε τις χειρότερες διαδηλώσεις στους δρόμους των τελευταίων ετών για την αναμόρφωση του πανεπιστημιακού συστήματος, όταν οι φοιτητές κλειδώθηκαν μέσα στις αίθουσες διαλέξεων.
«Ανέλαβα την πιο επικίνδυνη μεταρρύθμιση της προεδρίας του Σαρκοζί, που κανείς άλλος δεν ήθελε να κάνει», είχε πει. Ο Σαρκοζί την διόρισε αργότερα υπουργό Προϋπολογισμού, έναν ρόλο στον οποίο έπρεπε να χειριστεί τις συνέπειες της κρίσης του δημόσιου χρέους.
Η καταγωγή της
Η Πεκρές γεννήθηκε ως Βαλερί Ρου, στην πόλη Neuilly-sur-Seine, στα δυτικά του Παρισιού, σε μια οικογένεια γκολιστών διανοουμένων. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής Οικονομικών και ο παππούς της από τη μητέρα της ήταν κορυφαίος ψυχίατρος, ο οποίος είχε αναλάβει τη θεραπεία της κόρης του Σιράκ για ανορεξία. Οι παππούδες της από την πλευρά της μητέρας της ήταν ενεργοί στη Γαλλική Αντίσταση και έκρυβαν αλεξιπτωτιστές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο πατέρας της της είχε πει πως οι γυναίκες μπορούσαν να τα καταφέρουν εξίσου καλά με τους άνδρες. Προσπέρασε δύο τάξεις στο ιδιωτικό σχολείο που φοιτούσε, πήρε το απολυτήριό της στα 16 της, φοίτησε στην πιο διάσημη σχολή Επιχειρήσεων της Γαλλίας και αργότερα ήταν μεταξύ των κορυφαίων μαθητών της γαλλικής σχολής κατάρτισης ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων.
Έγινε σύμβουλος στο Μέγαρο των Ηλυσίων το 1998, κάνοντας στροφή στην πολιτική εν μέρει επειδή ήθελε να αντιμετωπίσει την άνοδο της ακροδεξιάς Ζαν Μαρί Λεπέν. Παντρεύτηκε τον Ζερόν Πεκρές, έναν μηχανικό που συνέχισε να εργάζεται στις επιχειρήσεις, και έχουν τρία παιδιά, ηλικίας από 18 έως 25 ετών, τα οποία έχουν προστατεύσει από τη δημοσιότητα.
Τέλος, γνωρίζει ότι πρέπει να κερδίσει ξανά ψηφοφόρους από το Κέντρο καθώς και από την ακροδεξιά και ήδη προσαρμόζει τη γλώσσα της. Σε έναν απόηχο της εκστρατείας του Μακρόν το 2017, η Πεκρές έχει υποσχεθεί να «αλλάξει το σύστημα».