Επίσκεψη αστραπή πραγματοποίησε χθες ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στο Ισραήλ και κατά τη διάρκεια αυτής αναφέρθηκε στην δική του οικογενειακή τραγωδία από το 1972.
Ο Αμερικανός πρόεδρος μετά τη συνάντηση που είχε με τον Ισραηλινό πρόεδρο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, συναντήθηκε με τους πρώτους Ισραηλινούς ανταποκριτές που έσπευσαν τις πρώτες ώρες μετά την αιματηρή επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου καθώς και όσους έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα.
Μεταξύ αυτών ήταν και η Δρ. Τζορντάνα Χαντάς Κόπελ, η οποία του περιέγραψε ότι έλαβε ένα τηλεφώνημα για να προετοιμαστεί για ένα «συμβάν μαζικών ατυχημάτων», κάτι για το οποίο, όπως είπε, δεν θα μπορούσε ποτέ να προετοιμαστεί. Πρόσθεσε επίσης πως περιέθαλψε στρατιώτες, πολίτες, «αλλά κυρίως παιδιά».
«Κάποια μωρά είχαν καεί στην αγκαλιά της μητέρας τους, κάποια ζουν με ιστορίες από τις οποίες δεν νομίζω ότι θα συνέλθουν ποτέ» είπε. «Φροντίζω τόσο Παλαιστινιακά παιδιά όσο και Εβραϊκά παιδιά. Όταν κάποιος με παίρνει τηλέφωνο στο σπίτι του βράδυ για να μου πει πως κάποιος δεν είναι καλά, δεν ρωτάω από πού είναι» είπε στον Αμερικανό πρόεδρο.
H αναφορά του Τζο Μπάιντεν στην οικογενειακή του τραγωδία
Ο Τζο Μπάιντεν τότε, μιλώντας σχεδόν ψιθυριστά, της είπε για τη δική του οικογενειακή τραγωδία πριν από πέντε δεκαετίες. «Μου τηλεφώνησαν και μου είπαν πως η γυναίκα και η κόρη μου ήταν νεκρές» είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ ευχαριστώντας την και στη συνέχεια αναφέρθηκε στους επαγγελματίες υγείας που φρόντισαν τους μικρούς του γιους, τον Μπο και τον Χάντερ που επιβίωσαν από το αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο έχασε τη ζωή της η τότε σύζυγος του Μπάιντεν Νίλια και η κόρη του Ναόμι. «Νοσοκόμες, νοσοκόμες» είπε.
Η συνάντηση αυτή με το ιατρικό προσωπικό και τους πρώτους ανταποκριτές που έσπευσαν να βοηθήσουν πραγματοποιήθηκε κατά Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αυτής, ο Τζο Μπάιντεν διηγήθηκε επίσης μια ιστορία για τη σύντομη συνάντησή του με την αείμνηστη Ισραηλινή πρωθυπουργό Γκόλντα Μέιερ πριν από πέντε δεκαετίες, ενώ είχε και μια συγκινητική συζήτηση με τον Έλι Μπιρ, έναν Ισραηλινό διασώστη πρώτων βοηθειών ο οποίος του περιέγραψε με δάκρυα στα μάτια τα όσα είδε μετά την επίθεση.