Η Ευρώπη μοιράζεται κοινές προκλήσεις με τις χώρες του Ινδο-Ειρηνικού , γι‘ αυτό πρέπει να τις αντιμετωπίσουν από κοινού σημειώνει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Euractiv, ο Ντέιβιντ Μακάλιστερ, επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου.
Η αξία της περιοχής
Ο ευρωβουλευτής αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν συνειδητοποιήσει την στρατηγική σημασία της περιοχής. Η περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού φιλοξενεί το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού, μεταξύ αυτών περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο Γάλλοι πολίτες. Ο Μακάλιστερ τονίζει ότι η περιοχή έχει γίνει βασικός παράγοντας διαμόρφωσης της παγκόσμια τάξης και εξελίσσεται σε σημαντικό εταιρικό παράγοντα για την ΕΕ. Θέλοντας να αναδείξει την αξία συμπόρευσης των χωρών της περιοχής με την ΕΕ, ο ευρωβουλευτής υπογραμμίζει ότι η Έυρωπαϊκή Ένωση και η Ασία αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας κυκλοφορίας αγαθών και υπηρεσιών και το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Ο Ινδο-Ειρηνικός είναι μια περιοχή «με πολλές ευαισθησίες και αποκλίνουσες απόψεις, συμφέροντα και φιλοδοξίες πολλών ενδιαφερόμενων που είναι παρόντες εκεί. Οι ταχέως αυξανόμενες περιφερειακές εντάσεις που προκαλούνται από αντιπαλότητες και τον έντονο γεωπολιτικό ανταγωνισμό, απειλούν ολοένα και περισσότερα τη σταθερότητα και την ασφάλεια της περιοχής και επηρεάζουν άμεσα τα συμφέροντα της ΕΕ», τονίζει ο Μακάλιστερ.
Στρατηγική επιλογή η οικοδόμηση σχέσεων στην περιοχή
O Μακάλιστερ γράφει: «Η ΕΕ δημοσίευσε την πρώτη στρατηγική συνεργασίας με τις χώρες του Ινδο-Ειρηνικού στις 16 Σεπτεμβρίου. Η αυξανόμενη γεωστρατηγική σημασία του Ινδο-Ειρηνικού και η ανάγκη ενίσχυσης της ευρωπαϊκής μας δέσμευσης στην περιοχή ήταν ήδη ευρέως αναγνωρισμένη στις εθνικές στρατηγικές που υιοθετήθηκαν διαδοχικά από ορισμένα κράτη μέλη (Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία)».
Συμπληρώνει δε ότι «αυτή η νέα ανακοίνωση της ΕΕ καθορίζει την πρόθεσή μας να ενισχύσουμε την παρουσία και τη δράση της στην περιοχή. Αυτή η νέα συμμετοχή, που βασίζεται στη συνεκτικότητα και τη μακροπρόθεσμη δέσμευση αρχών με τους περιφερειακούς εταίρους, αντανακλά την εξέλιξη στον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ βλέπει τα συμφέροντά της στην περιοχή και τον πιθανό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει».
Ο Μακάλιστερ υπενθυμίζει ότι η στρατηγική εστίαση της ΕΕ στην συγκεκριμένη περιοχή είναι ξεκάθαρη και μέσα από το έγγραφο της ΕΕ, «Στρατηγική Πυξίδα» που παρουσίασε ο επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ζοζέπ Μπορέλ, πριν μερικές εβδομάδες.
Ισχυρές εταιρικές σχέσεις και ευρωπαϊκές αξίες
Στη συνέχεια σημειώνει πως η οικοδόμηση ισχυρών εταιρικών σχέσεων με τις χώρες της περιοχής και η προώθηση των αρχών της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το διεθνές δίκαιο συνολικά, είναι τα μέσα στα οποία θα πρέπει να επικεντρωθεί η Ένωση.
«Για να το κάνει αυτό, η ΕΕ μπορεί να βασιστεί σε ένα τεράστιο δίκτυο συμφωνιών εμπορίου, εταιρικής σχέσης και συνεργασίας. Αυτά συνήφθησαν με πολλούς περιφερειακούς εταίρους όπως η Ιαπωνία, η Κορέα, η Αυστραλία, η Ινδία, η Νέα Ζηλανδία και η Σιγκαπούρη», αναφέρει ο επικεφαλής της επιτροπής. Συνεχίζει με την διαπίστωση ότι «ότι πάνω από το 75% των εισαγόμενων αγαθών στην Ευρώπη φθάνουν με πλοία, άρα η διασφάλιση της ανοικτής πρόσβασης στις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας θα παραμείνει μία από τις κρίσιμες προκλήσεις της δέσμευσής μας στην περιοχή.
Η θαλάσσια ασφάλεια είναι ένας τομέας προτεραιότητας όπου απαιτείται βαθύτερη συνεργασία με τους περιφερειακούς φορείς. Με βάση την εμπειρία μας στον Κόλπο της Γουινέας, η ΕΕ πρέπει να επεκτείνει την ιδέα της Συντονισμένης Ναυτικής Παρουσίας στον Ινδο-Ειρηνικό, βασιζόμενη στα επιμέρους πλεονεκτήματα των κρατών μελών και να συμπληρώσει τη θαλάσσια παρουσία μας με ενισχυμένα προγράμματα ανάπτυξης θαλάσσιων ικανοτήτων για τους εταίρους.»
Η Αντιμετώπιση της πειρατείας θα συσφίξει τις εταιρικές σχέσεις
«Δεδομένου ότι πάνω από το 75% των εισαγόμενων αγαθών στην Ευρώπη φθάνουν με πλοία, η διασφάλιση της ανοικτής πρόσβασης στις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας θα παραμείνει μία από τις κρίσιμες προκλήσεις της δέσμευσής μας στην περιοχή. Η θαλάσσια ασφάλεια είναι ένας τομέας προτεραιότητας όπου απαιτείται βαθύτερη συνεργασία με τους περιφερειακούς φορείς.
Με βάση την εμπειρία μας στον Κόλπο της Γουινέας, η ΕΕ πρέπει να επεκτείνει την ιδέα των Συντονισμένων Ναυτιλιακών Παρουσιών στον Ινδο-Ειρηνικό, βασιζόμενη στα επιμέρους πλεονεκτήματα των κρατών μελών και να συμπληρώσει τη θαλάσσια παρουσία μας με ενισχυμένα προγράμματα ανάπτυξης θαλάσσιων ικανοτήτων για τους εταίρους.»
Eπιχείρηση Αtlanta
Με ειδική μνεία στην επιχείρηση Αtlanta για τη ναντιμετώπιση της πειρατείας, ο Μακάλιστερ υπενθυμίζει ότι η «επιχείρηση Atalanta, που επικεντρώνεται στην πρόληψη της πειρατείας, της ένοπλης ληστείας, της διακίνησης όπλων και ναρκωτικών, χαιρετίστηκε από τους εταίρους Ινδο-Ειρηνικού».
«Ορισμένοι από αυτούς έχουν πραγματοποιήσει κοινές δραστηριότητες και ασκήσεις, ενώ άλλοι συνεισφέρουν στην Atalanta βάσει του Πλαισίου Συμμετοχής. Η επέκταση του γεωγραφικού εύρους της Επιχείρησης Atalanta περαιτέρω στον Ινδικό Ωκεανό θα στείλει ένα σαφές μήνυμα σχετικά με τη δέσμευσή μας για την ασφάλεια της περιοχής του Ινδο-Ειρηνικού. Θα αποτελούσε επίσης μια ευπρόσδεκτη κίνηση προς την εμβάθυνση της εταιρικής σχέσης μεταξύ της ΕΕ και των εταίρων μας», καταλήγει.
Κοινή πορεία μπροστά στις κοινές προκλήσεις
Ο Μακάλιστερ εκφράζει την άποψη ότι «η Ευρώπη και ο Ινδο-Ειρηνικός μοιράζονται όλο και περισσότερες παρόμοιες προκλήσεις σε πολλούς άλλους τομείς που σχετίζονται με την ασφάλεια, όπως η κυβερνοασφάλεια, η τρομοκρατία, το οργανωμένο έγκλημα, η πυρηνική ασφάλεια και η μη διάδοση.
Καθώς όλες αυτές οι προκλήσεις επηρεάζουν άμεσα τη δική μας ασφάλεια και ευημερία, πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε σε στενή συνεργασία και συντονισμό με τους περιφερειακούς εταίρους.
Η ταχεία δημιουργία ενός Δικτύου Κυβερνοδιπλωματίας της ΕΕ και η στενότερη συνεργασία μεταξύ της Europol, της Aseanapol και των εθνικών υπηρεσιών επιβολής του νόμου για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής εμπειρογνωμοσύνης και καλών πρακτικών σε βασικούς τομείς ενδιαφέροντος είναι μερικές από τις ενέργειες που προτείνω για την υποστήριξη της εφαρμογής της στρατηγικής».
Τέλος, ο ευρωβουλευτής ολοκληρώνει την τοποθέτησή του αναφέροντας την σημασία «τα μέτρα πολιτικής και στρατιωτικής βοήθειας, να αντιπροσωπεύουν μια σαφή προστιθέμενα η αξία της εμπλοκής μας στον Ινδο-Ειρηνικό. Η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το δίκτυο των διπλωματικών της πόρων, συμπεριλαμβανομένης της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, για να διευκολύνει τον διάλογο για την επίλυση συγκρούσεων, τις νομικές λύσεις και την εμπειρογνωμοσύνη στη θέσπιση μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης».