Ενώ οι συγκρούσεις στο Ισραήλ μαίνονται, μετά την άνευ προηγουμένου επίθεση της Χαμάς στη χώρα το πρωί του Σαββάτου, αποκαλύπτονται σταδιακά φρικαλεότητες στα ισραηλινά εδάφη. Οι τελευταίες αποκαλύψεις αφορούν δύο κιμπούτς, με τις περιγραφές να κάνουν λόγο για μακελειό.
Στα κιμπούτς αυτά, όπως χαρακτηριστικά γράφει το Reuters, «το όνειρο του Παραδείσου μετατράπηκε σε Κόλαση από την επίθεση της Χαμάς».
Τι είναι όμως τα κιμπούτς; Ένα κιμπούτς είναι μια κοινότητα ή μια συλλογικότητα που βασίζεται σε έναν αγροτικό τρόπο ζωής, γράφει η Washington Post. Η φιλοσοφία γύρω από τα κιμπούτς μετρά έναν και πλέον αιώνα, ενώ κάποια από αυτά ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να τηρούν τον πλήρως κοινοτικό τρόπο ζωής. Κάποια άλλα έχουν ιδιωτικοποιηθεί, αναφέρει η Post, με τον καθηγητή Ντέιβιντ Λιτς να σημειώνει στην εφημερίδα: «Η προθυμία τους να εξελίσσονται και να αλλάζουν επέτρεψε στα κιμπούτς να επιβιώσουν».
Η λέξη «κιμπούτς» εξελίχθηκε από την εβραϊκή λέξη «συγκέντρωση» ή «ομαδοποίηση». Το πρώτο κιμπούτς ήταν το Deganya Aleph, ή Kibbutz Degania, το οποίο ιδρύθηκε νότια της Θάλασσας της Γαλιλαίας το 1910, σύμφωνα με το Tourist Israel. Βρίσκεται στην κοιλάδα του Ιορδάνη και μέσα σε περισσότερα από 100 χρόνια έχει αναπτυχθεί και εκσυγχρονιστεί, αν και «εξακολουθεί να διατηρεί τη γραφική αίσθηση που το κάνει τόσο ξεχωριστό».
Πώς λειτουργεί ένα κιμπούτς
Οι άνθρωποι εργάζονται μαζί σε μια συλλογικότητα, όπου όλα τα έσοδα που παράγει η ομάδα πηγαίνουν σε ένα κοινό ταμείο που χρησιμοποιείται για τη λειτουργία του κιμπούτς, την πραγματοποίηση επενδύσεων και τη διασφάλιση ότι όλοι υποστηρίζονται εξίσου, ανάλογα με το μέγεθος της οικογένειας. Για ορισμένα κιμπούτς, δεν έχει σημασία ποια είναι η δουλειά ή η θέση του ατόμου, όλοι βγάζουν το ίδιο ποσό, σύμφωνα με την Εβραϊκή Υπηρεσία για το Ισραήλ.
Το κιμπούτς Ουλπάν αναφέρει ότι «οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται εθελοντικά μαζί, χωρίς ανταγωνισμούς». Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα κιμπούτς που χρησιμοποιούν μια κλίμακα αμοιβών, ανάλογα με τις υπηρεσίες που παρέχουν οι άνθρωποι, αν και σε όλους εξασφαλίζεται ένα ελάχιστο επίπεδο εισοδήματος.
Οι άνθρωποι στα κιμπούτς δεν ασχολούνται μόνο με τη γεωργία, ούτε όλη τους η φιλοσοφία στρέφεται γύρω από αυτή. Το κιμπούτς παρέχει επίσης εκπαίδευση και πολιτιστική και κοινωνική ζωή στους κατοίκους, σύμφωνα με την Εβραϊκή Υπηρεσία για το Ισραήλ. Όλα τα παιδιά ξεκινούν από το ίδιο επίπεδο και τους δίνονται ίσες ευκαιρίες.
Παράγουν επίσης διαφορετικά πράγματα. Το κιμπούτς HaGoshrim στο βόρειο Ισραήλ κατασκευάζει μια γυναικεία συσκευή αποτρίχωσης, ανέφερε η Post. Το Be'eri, το οποίο έγινε στόχος της Χαμάς το Σάββατο, έχει μια εταιρεία εκτύπωσης, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Όσο για το πώς λειτουργεί, ένα κιμπούτς είναι «ένα σύστημα άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας», σύμφωνα με το The Jewish Agency for Israel.
Τα περισσότερα μέλη εργάζονται για τη στήριξη της οικονομίας ενός κιμπούτς ή εκτελούν εργασίες συντήρησης, ενώ οι εργασίες ρουτίνας, όπως τα καθήκοντα της τραπεζαρίας, μοιράζονται, σύμφωνα με το kibbutz Ulpan. Όταν δεν υπάρχουν αρκετά άτομα για να εκτελέσουν μια εργασία, μπορούν να προσληφθούν εξωτερικοί εργάτες. Αυτοί είτε πληρώνονται είτε παίρνουν δωμάτιο και διατροφή στο κιμπούτς.
Ο αριθμός των κατοίκων ενός κιμπούτς μπορεί να ποικίλλει, με ορισμένα να έχουν μόλις 100 μέλη και άλλα να έχουν έως και 1.000, σύμφωνα με την Εβραϊκή Υπηρεσία για το Ισραήλ. Το κιμπούτς Ουλπάν ανέφερε ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότερα από 2.000 άτομα σε ένα κιμπούτς.
Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 250 κιμπούτς στο Ισραήλ, στα οποία διαμένουν, συνολικά, περίπου 125.000 άτομα. Τα περισσότερα από αυτά είναι κοσμικά, αλλά υπάρχουν περίπου 20 που βασίζονται είτε σε συντηρητικές είτε σε μεταρρυθμιστικές θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Στα κιμπούτς δεν διαμένουν μόνο Ισραηλινοί. Σύμφωνα με το kibbutz Ulpan, κάποιοι κάτοικοι των κιμπούτς θεωρούνται «olim», ή μετανάστες, από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τη Νότια Αφρική, την Αιθιοπία, τη Ρωσία και διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Μπορεί να μην έχουν τα εβραϊκά ως μητρική τους γλώσσα, αλλά όλοι μπορούν να τα μιλούν, αφού είναι η κύρια γλώσσα του Ισραήλ. Το kibbutz Ulpan «είναι ένα πεντάμηνο πολυεπίπεδο γλωσσικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το Masa Israel Journey». Είναι ανοιχτό σε άτομα ηλικίας 18 έως 35 ετών που είναι είτε ανύπαντροι είτε παντρεμένοι αλλά χωρίς παιδιά.
Υπάρχουν και άλλα κιμπούτς που έχουν άτομα διαφορετικών ηλικιών και μάλιστα με διαφορετικές εκπαιδευτικές απαιτήσεις. Είναι συμμετέχοντες, όχι πλήρη μέλη, του κιμπούτς και βρίσκονται εκεί προσωρινά και θεωρούνται φιλοξενούμενοι. Ένας «chaver» είναι πλήρες μέλος του κιμπούτς και έχει δικαίωμα ψήφου και πλήρη χρήση ολόκληρου του κιμπούτς. Οι συμμετέχοντες δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα, σύμφωνα με το kibbutz Ulpan.
Reuters: Οι φρικαλεότητες της Χαμάς στα κιμπούτς
Κιμπούτς κοντά στη Γάζα ήταν, όπως φαίνεται, και οι στόχοι της Χαμάς το Σάββατο. Από χθες άρχισαν να αποκαλύπτονται φρικαλεότητες που έγιναν σε δύο κιμπούτς, αυτό του Κφαρ Αζά και του Μπεερί, καθώς ανακαλύφθηκαν οι σοροί δεκάδων κατοίκων.
Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή του Reuters:
Η θρυμματισμένη κούνια ενός μωρού βρίσκεται έξω από ένα καμένο σπίτι. Πτώματα διασκορπισμένα στους δρόμους. Σακούλες πτωμάτων παρατεταγμένες σε ένα υπαίθριο γήπεδο μπάσκετ. Η μυρωδιά του θανάτου παντού.
Μόλις πριν από λίγες ημέρες αυτό ήταν το ήσυχο, γραφικό κιμπούτς του Κφαρ Αζά, μια ισραηλινή αγροτική κοινότητα περίπου 750 ανθρώπων, πολλοί από τους οποίους οικογένειες με μικρά παιδιά. Τώρα έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο, αφού ένοπλοι της Χαμάς εισέβαλαν από τη Λωρίδα της Γάζας το Σάββατο και κατέστρεψαν το χωριό.
«Μητέρες, πατεράδες, μωρά, νέες οικογένειες δολοφονήθηκαν στα κρεβάτια τους, στο δωμάτιο-καταφύγιο, στην τραπεζαρία, στον κήπο τους», δήλωσε την Τρίτη ο Iσραηλινός υποστράτηγος Itai Veruv, εμφανώς ταραγμένος καθώς τα στρατεύματα πήγαιναν πόρτα-πόρτα για να μαζέψουν τα πτώματα των κατοίκων που εκτελέστηκαν στα σπίτια τους.
«Δεν είναι πόλεμος, δεν είναι πεδίο μάχης. Είναι μια σφαγή», δήλωσε ο Βερούβ. Ορισμένα θύματα ήταν αποκεφαλισμένα, πρόσθεσε. «Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο και υπηρετώ 40 χρόνια».
Το Κφαρ Αζά, μόλις 3 χιλιόμετρα από τη Λωρίδα της Γάζας, ήταν από τις κοινότητες που επλήγησαν περισσότερο από την επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, η οποία, σύμφωνα με ισραηλινούς αξιωματούχους, έχει σκοτώσει τουλάχιστον 1.000 ανθρώπους, κυρίως πολίτες που πυροβολήθηκαν στα σπίτια τους, στους δρόμους ή στο φεστιβάλ μουσικής.
Από τα ισραηλινά αντίποινα έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 830 κάτοικοι της Γάζας και έχουν ισοπεδωθεί ολόκληρες συνοικίες, λένε Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι.
Ο επιζών από την επίθεση στο Κφαρ Αζά, Avidor Schwartzman, δήλωσε ότι κρύφτηκε με τη σύζυγό του και την κόρη του ενός έτους στο δωμάτιο-καταφύγιο του σπιτιού τους για περισσότερες από 20 ώρες, πριν διασωθεί από Ισραηλινούς στρατιώτες και βγει για να έρθει αντιμέτωπος με μια σκηνή «καθαρής κόλασης».
«Υπήρχαν πτώματα παντού. Νεκροί παντού», δήλωσε ο 38χρονος. «Είδαμε το μικρό μας κομμάτι του παραδείσου να έχει καεί εντελώς -καμένο και με αίμα παντού».
Την Τρίτη, οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας ξενάγησαν τον ξένο Τύπο στο κιμπούτς, όπου έστεκαν πλέον ερείπια καμένων σπιτιών, ενώ οι δρόμοι ήταν διάσπαρτοι με νεκρούς κατοίκους και μαχητές, καμένα αυτοκίνητα και σωρούς από σπασμένα έπιπλα και άλλα συντρίμμια.
Οι Ισραηλινοί στρατιώτες εξακολουθούσαν να ψάχνουν σπίτια που υποπτεύονται ότι μπορεί να είναι παγιδευμένα με εκρηκτικά.
Ο εκπρόσωπος του στρατού στην περιοχή δήλωσε ότι δεκάδες κάτοικοι σκοτώθηκαν στην επίθεση. Πρόσθεσε ότι ο στρατός δεν έχει ακόμη ξεκάθαρη εικόνα για την ακριβή αλυσίδα των γεγονότων, καθώς οι μάχες είχαν τελειώσει αργά τη Δευτέρα.
Οι ένοπλοι της Χαμάς διαπέρασαν τον φράχτη του κιμπούτς, πιθανώς χρησιμοποιώντας χωματουργικό μηχάνημα, ανοίγοντας τον δρόμο για δεκάδες άλλους ενόπλους να εισέλθουν από το ρήγμα, είπε.
Οι μαχητές έφτασαν επίσης με μοτοσικλέτες και ένα μηχανικό ανεμόπτερο. Ο Βερούβ, ο υποστράτηγος, ανέφερε ότι ο συνολικός αριθμός των ενόπλων που εισήλθαν στο κιμπούτς ήταν περίπου 70.
Κύματα των επιτιθέμενων, οπλισμένων με τυφέκια Καλάσνικοφ, ρουκετοβόλα και χειροβομβίδες, εισέβαλαν στο χωριό, δήλωσε στο Reuters έφεδρος στρατιώτης.
Μερικά από τα πτώματα των μαχητών φαίνονταν ακόμη να κείτονται στους δρόμους γύρω από το κιμπούτς, φορώντας μαύρα πουκάμισα, χακί παντελόνια και στρατιωτικά γιλέκα. Ένας από αυτούς είχε ακόμα στο χέρι του ένα πιστόλι.
Ο Schwartzman δήλωσε στο Reuters ότι ξύπνησε περίπου στις 06:30 το πρωί του Σαββάτου από τους ήχους των ρουκετών και ότι ο ίδιος και η οικογένειά του μετακινήθηκαν στο δωμάτιο-καταφύγιο μία ώρα αργότερα, αφού έλαβαν ένα μήνυμα που εστάλη σε όλους τους κατοίκους του κιμπούτς που τους έλεγε ότι ήταν επικίνδυνο να βρίσκονται έξω.
«Ακούσαμε πυροβολισμούς και ουσιαστικά ταμπουρωθήκαμε μέσα για 21 ώρες μέχρι να μας σώσει ο στρατός», ανέφερε η σύζυγός του, Keren Flash. «Ακούγαμε συνεχώς πυροβολισμούς και βόμβες και συναγερμούς και απλά δεν ξέραμε τι συνέβαινε. Ο χειρότερος εφιάλτης μας».
Οι στρατιώτες εξακολουθούσαν να ασφαλίζουν τους δρόμους του κιμπούτς, που κάποτε ήταν περιποιημένοι, με φοίνικες, φυτά μπανάνας και μονοκατοικίες με αυλές.
Έξω από ένα σπίτι, το σώμα ενός κατοίκου βρισκόταν καλυμμένο από ένα μοβ σεντόνι με ένα γυμνό πόδι να προεξέχει, σαν να κοιμόταν. Ένα μαξιλάρι βρισκόταν εκεί κοντά, μαζί με άλλα αντικείμενα της καθημερινότητάς τους. Από μακριά ακούγονταν ριπές πυροβολισμών και εκρήξεις. Από πάνω ακούγονταν αεροπλάνα και φαινόταν καπνός να υψώνεται από τη Γάζα. Σειρήνες προειδοποιούσαν για εισερχόμενες ρουκέτες που αναχαιτίζονταν από ψηλά. Ένας στρατιώτης φώναξε: «Πείτε στον κόσμο τι είδατε εδώ».