Ο Κυπριανός Παπαϊωάννου, ο Κύπριος φοιτητής που σκοτώθηκε στη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, κηδεύτηκε προ ημερών στο Αυγόρου της Μεγαλονήσου.
Η κηδεία του 23χρονου φοιτητή τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
Αντί στεφάνων, η οικογένεια ζήτησε να δοθούν εισφορές για την αποπεράτωση των έργων συντήρησης του Ιερού Ναού και είχε καλέσει όσους θα παρευρίσκονταν στην εξόδιο ακολουθία να φορούν λευκά ρούχα.
Μια φωτογραφία, ωστόσο, από την κηδεία έκανε τον γύρο του διαδικτύου. Σε αυτή, συγγενείς και φίλοι χαμογελούν δίπλα από το φέρετρο του Κυπριανού Παπαϊωάννου. Η στάση τους έκανε πολλούς να αναρωτηθούν γιατί δείχνουν χαρούμενοι σε μια ημέρα οδύνης. Η απάντηση έχει να κάνει με την πίστη στην Ανάσταση.
«Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε σε κάποιον είναι ότι θα είμαστε δίπλα σου αλλά τον τρόπο και τον χρόνο μπορεί να μας το πει ο παντοκράτωρ Κύριος. Τώρα ο Θεός είναι δίπλα σου γιε μου, δίπλα στην πολυμαρτυρική σορό σου αλλά και στην όλο φως ψυχή σου. Η Αγία Μαρίνα, οι Άγιοι Απόστολοι, ο Απόστολος Βαρνάβας και η μάνα μας η Παναγία θα είναι μαζί σου λεβέντη μου», είχε πει στον επικήδειο ο πατέρας του 23χρονου.
Ο Κυπριανός ήταν παιδί μιας βαθιά θρησκευόμενης οικογένειας στην Κύπρο και ο πατέρας του, ιερέας, από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι θα συγχωρήσει τους υπεύθυνους της τραγωδίας.
«Θα συγχωρώ τους αίτιους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου και η ψυχή αυτού που έχει φύγει. Όταν εκνευρίστηκα κάποια στιγμή για τα λάθη, ένιωσα μέσα μου ότι προδίδω τον Κυπριανό. Γιατί εάν εγώ τώρα είχα κάτι με τον γιο μου, αν είχαμε μαλώσει και έφευγε "έτσι ξαφνικά", δεν θα μπορούσα να ησυχάσω. Καλή Ανάσταση. Αυτό θα του έλεγα», είχε πει ο πατέρας του Κυπριανού.
Η ανάρτηση για την κηδεία του Κυπριανού που σκοτώθηκε στα Τέμπη
Ο Παναγιώτης Δημόπουλος, ο οποίος δημοσίευσε τη συγκεκριμένη φωτογραφία, έγραψε στην ανάρτησή του.
«Ούτε έχω ξαναδεί, ούτε έχω ξανακούσει για ανάλογη κηδεία νέου παιδιού όπως του Κυπριανού… Κι ούτε ποτέ φανταζόμουν πως ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο από κηδεία θα μου δημιουργούσε αίσθημα αγαλλίασης κι ελπίδας…
Επίσης, δε θυμάμαι να έχω ποστάρει ξανά και να μιλώ σε πρώτο πρόσωπο λες και κόφτει κανέναν τι σκέφτομαι…
Οπότε (σκέφτομαι δυνατά) είτε "πέλλανα", είτε η κηδεία αυτού του παιδιού, αυτό το παιδί, ήταν τόσο, μα τόσο, ξεχωριστό… Μακάρι να καταφέρω κάποτε να σε πλησιάσω και να σε ανταμώσω Κυπριανέ μου, γιατί εδώ δεν τα κατάφερα…».