Αντεπίθεση του ουκρανικού στρατού και ανακατάληψη σημαντικού μέρους εδαφών -που σήμερα ελέγχονται από τον ρωσικό στρατό- προβλέπουν για το επόμενο διάστημα Ουκρανοί αναλυτές.
Με αυτή την άποψη συμφωνούν και ορισμένες αμερικανικές πηγές. Το ουκρανικό Επιτελείο Στρατού κρατάει τα σχέδιά του σε μυστικότητα, όπως και τις δύο προηγούμενες φορές που πραγματοποίησε ανάλογες κινήσεις, στη Χερσώνα και το Χάρκοβο. Ωστόσο, εκτός από τις σποραδικές δηλώσεις στελεχών, οι ενδείξεις φαίνεται να επιβεβαιώνουν ότι κάποιου είδους επιχείρηση όντως προετοιμάζεται. Μετά την 24η Φεβρουαρίου 2022 ο αιφνιδιασμός φαίνεται να πέρασε για τα καλά στα χέρια των Ουκρανών.
Νωρίτερα, τους προηγούμενους μήνες, οι Ρώσοι συγκέντρωσαν δυνάμεις για την επίθεσή τους και επιχείρησαν να καταλάβουν εδάφη, κυρίως στην περιφέρεια του Ντόνετσκ. Κατάφεραν να ελέγξουν πλήρως την κωμόπολη Σολεντάρ ενώ στο διπλανό Μπαχμούτ γίνονται σφοδρές μάχες μέχρι αυτή την ώρα. Ουσιαστικά οι «κατακτήσεις» των Ρώσων τους προηγούμενους μήνες κρίνονται ως πενιχρές, σε σχέση με τους πόρους που δαπανήθηκαν, ανθρώπινους και οπλισμό.
Είναι ενδεικτική η αποτυχία τους στην κομβικής σημασίας πόλη Βουγλεντάρ. Κομβικής, διότι η συγκεκριμένη πόλη είναι σιδηροδρομικός κόμβος, ελέγχοντας τον οποίον οι Ρώσοι θα μπορούσαν να εφοδιάζουν τμήματα του στρατού τους που βρίσκονται στην περιφέρεια του Ζαπορίζια και στο νότιο τμήμα του Ντόνετσκ, στη Μελιτούπολη και αλλού. Ωστόσο οι Ρώσοι, όχι μόνον δεν τα κατάφεραν αλλά υπέστησαν και σημαντικές απώλειες.
Πολύ πιο σημαντικές απώλειες υπέστησαν στο Μπαχμούτ, αυτή τη μικρή πόλη, η οποία όμως έχει ιδιαίτερη γεωγραφία - χωρίζεται με ποτάμι και έχει υψώματα. Περίπου από την αρχή της πολιορκίας του Μπαχμούτ το προηγούμενο καλοκαίρι, η κατάληψη του ήταν περισσότερο συμβολικής σημασίας, σαν επίδειξη δύναμης, καθώς οι Ρώσοι πιθανότατα σκόπευαν να καταλάβουν το υπόλοιπο κομμάτι της περιφέρειας Ντόνετσκ κινούμενοι από την πόλη Ιζιούμ, στην περιφέρεια Χαρκόβου. Ωστόσο όλη αυτή η περιοχή απελευθερώθηκε από τους Ουκρανούς και πλέον το Μπαχμούτ, εκτός από προπαγανδιστικό, έχει αποκτήσει και στρατηγικό ρόλο για τα μετέπειτα σχέδια των Ρώσων.
Κλειδί το Μπαχμούτ
Σήμερα, εκτός από λόγους προπαγάνδας και στρατηγικού σχεδιασμού, το Μπαχμούτ έχει αποκτήσει και άλλη μία σημασία για τους Ρώσους: Έχουν χάσει πάρα πολλά σε αυτή την πόλη και θα πρέπει να δικαιολογήσουν αυτές τις απώλειες. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να έχουν σκοτωθεί τόσοι πολλοί και στο τέλος να μην κατάφεραν να καταλάβουν το Μπαχμούτ. Για αυτό τον λόγο στέλνουν εκεί διαρκώς όπλα και νέους στρατιώτες, είτε του τακτικού στρατού είτε της λεγόμενης «ομάδας Βάγκνερ». Αντιλαμβανόμενοι την απόφαση των Ρώσων να πάρουν την πόλη «ό,τι και αν στοιχήσει αυτό» οι Ουκρανοί πήραν την απόφαση να την κρατήσουν όσο περισσότερο μπορούν αντί να μεταφέρουν τις μονάδες τους σε άλλες τοποθεσίες για τη διαφύλαξή τους, όπως τους είχαν προτείνει οι Αμερικάνοι.
Έτσι λοιπόν σήμερα, σύμφωνα με ορισμένους στρατιωτικούς αναλυτές όπως ο Αλεξάντρ Κοβαλένκο, οι Ρώσοι ρίχνουν στο Μπαχμούτ εκείνες τις δυνάμεις που θα έπρεπε να βρίσκονται νοτιότερα, προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο της περιοχής, σε περίπτωση που οι Ουκρανοί κινηθούν προς την Αζοφική θάλασσα.
Τα τρία σχέδια αντεπίθεσης
Όπως εκτιμά ο Κοβαλένκο, μιλώντας στην iEfimerida, υπάρχουν τρία πιθανά σημεία, από τα οποία ίσως να κινηθούν στην μελλοντική αντεπίθεσή τους οι Ουκρανοί, προσθέτοντας ότι «βεβαίως κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια σχέδια έχει το Επιτελείο». Αυτά, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι από την πλευρά της Χερσώνας, του Ζαπορίζια και του Λουχάνσκ. Ο ίδιος, ενώ τονίζει την τεράστια σημασία του Μπαχμούτ σε αυτή την πιθανολογούμενη αντεπίθεση, εκτιμά ότι δεν θα επιχειρηθεί αντεπίθεση από εκείνη την πλευρά.
Βασικότερος στόχος αυτής της αντεπίθεσης θα είναι το να αποκοπούν οι στρατιωτικές δυνάμεις των Ρώσων νοτιότερα και μέχρι και την Κριμαία από τις αλυσίδες εφοδιασμού. Αυτή τη στιγμή, ο εφοδιασμός πραγματοποιείται κυρίως μέσω της γέφυρας του Κερτς, την οποία έφτιαξαν οι Ρώσοι, ωστόσο σε περίπτωση εντατικοποίησης των εχθροπραξιών στις συγκεκριμένες περιοχές, οι ανάγκες για εφοδιασμό θα είναι πολύ μεγαλύτερες και δεν θα μπορούν να εξυπηρετούν κατ’ αυτό τον τρόπο.
Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι οι Ουκρανοί θα επιχειρήσουν επίθεση ταυτόχρονα σε τρία μέτωπα, ένα από τα οποία θα είναι το βασικό και θα έχει πλήρη αεροπορική κάλυψη. Ο Κοβαλένκο δεν συμφωνεί με αυτή την άποψη, λέγοντας ότι οι δυνάμεις που έχουν οι Ουκρανοί δεν επαρκούν για ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα. Παρόλα αυτά ο ίδιος τονίζει ότι η Ουκρανία έχει όντως «αποθηκεύσει» αρκετές δυνάμεις, στα ενδότερα της χώρας ή στο εξωτερικό για εκπαίδευση, τις οποίες μπορεί να αξιοποιήσει άμεσα για την αντεπίθεση. Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, τονίζει ο ίδιος, είναι ο παράγοντας του καιρού, ο οποίος αφενός θα καθορίσει το πότε μπορεί να ξεκινήσει αυτή η αντεπίθεση και, αφετέρου, μπορεί να είναι διαφορετικός στις τρεις κατευθύνσεις όπου -σύμφωνα με τον ίδιο- μπορεί να εκδηλωθεί η αντεπίθεση.
Ο ίδιος δεν τολμάει να κάνει κάνει προβλέψεις όσον αφορά τον χρόνο που μπορεί να ξεκινήσει αυτή η αντεπίθεση ωστόσο άλλοι αναλυτές την τοποθετούν στα μέσα - τέλη Άνοιξης. Ο ίδιος ωστόσο εκτιμά ότι όποιες και αν είναι οι επιτυχίες των Ουκρανών από τη συγκεκριμένη αντεπίθεση, δεν θα είναι αρκετές προκειμένου ο πόλεμος να τελειώσει εντός του 2023.