«Πώς μπόρεσε να συμβεί αυτό στην Ιαπωνία;». Αυτό είναι το ερώτημα που πλανάται από το πρωί μετά την είδηση των πυροβολισμών κατά του πρώην πρωθυπουργού Σίνζο Αμπε.
Ο Rupert Wingfield-Hayes, του BBC, ζώντας στην Ιαπωνία, προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα αυτό, αλλά και στο πώς η συγκεκριμένη δολοφονία θα μπορούσε να αλλάξει την Ιαπωνία για πάντα.
«Ζώντας εδώ, συνηθίζεις να μη σκέφτεσαι τα βίαια εγκλήματα. Η ταυτότητα του θύματος κάνει την είδηση ακόμη πιο σοκαριστική», γράφει στην αρχή του άρθρου του, εξηγώντας στη συνέχεια το πόσο σπουδαία προσωπικότητα ήταν για την Ιαπωνία ο Σίνζο Αμπε, παρότι δεν ήταν πρωθυπουργός της χώρας από το 2020. Οπως εξηγεί, πρόκειται για μια τεράστια φιγούρα της ιαπωνικής δημόσιας ζωής και ίσως τον πιο αναγνωρίσιμο Ιάπωνα πολιτικό των τελευταίων τριών δεκαετιών.
Ιαπωνία: «Οι άνθρωποι εδώ δεν σκέφτονται τα βίαια εγκλήματα, δεν υπερβάλλω»
Προσπαθώντας να δώσει την ακριβή διάσταση του αντικτύπου της δολοφονίας Αμπε, «προσπαθώντας να σκεφτώ ένα ισοδύναμο», όπως χαρακτηριστικά λέει, «μου έρχεται στο μυαλό η δολοφονία του Σουηδού πρωθυπουργού Ολαφ Πάλμε το 1986». Και προσθέτει: «Όταν λέω ότι οι άνθρωποι εδώ δεν σκέφτονται τα βίαια εγκλήματα, δεν υπερβάλλω».
«Ναι, υπάρχουν οι Γιακούζα, οι διάσημες βίαιες συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος της Ιαπωνίας. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έρχονται ποτέ σε επαφή μαζί τους. Ακόμη και οι Γιακούζα αποφεύγουν τα όπλα, επειδή πιστεύουν ότι δεν αξίζει να εκτελέσουν ποινές για παράνομη οπλοκατοχή».
Ακολούθως εξηγεί αυτό που πολλοί και στα διεθνή Μedia προσπαθούν να εξηγήσουν από το πρωί με κάθε τρόπο, ότι, πέραν όλων των άλλων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τής δολοφονίας ενός κορυφαίου πολιτικού, απολύτως παράδοξο είναι το γεγονός πως αυτό συνέβη στην Ιαπωνία. Μια χώρα 126.000.000 κατοίκων, με ένα από τα πιο αυστηρά συστήματα οπλοκατοχής στον κόσμο, που τα περισσότερα θύματα σε μια χρονιά με πυροβόλα όπλα ποτέ δεν έχουν ξεπεράσει τα δέκα.
«Το έγκλημα με όπλα ουσιαστικά δεν υπάρχει εδώ», εξηγεί ο δημοσιογράφος του BBC. Και για αυτό, όπως λέει, από το πρωί στην Ιαπωνία όλοι έχουν στρέψει το βλέμμα τους στον ένοπλο. Ποιος είναι και το κυριότερο πού βρήκε το όπλο;
Αναφέροντας ότι ο δολοφόνος του Αμπε μπορεί να υπηρέτησε στον ιαπωνικό στρατό, στο ναυτικό συγκεκριμένα, σημειώνει ότι η θητεία του ήταν εξαιρετικά σύντομη, μόλις τρία χρόνια, και, όπως όλα δείχνουν, το όπλο που χρησιμοποίησε ήταν αυτοσχέδιο.
«Ήταν λοιπόν μια σκόπιμη πολιτική επίθεση ή η πράξη ενός φαντασιόπληκτου, κάποιου που ήθελε να γίνει διάσημος, πυροβολώντας κάποιον διάσημο; Μέχρι στιγμής, δεν ξέρουμε», συμπληρώνει.
Πολιτικές δολοφονίες στην Ιαπωνία έχουν υπάρξει ξανά. «Η πιο γνωστή συνέβη το 1960, όταν ο ηγέτης του σοσιαλιστικού κόμματος της Ιαπωνίας, Inejiro Asanuma, μαχαιρώθηκε στην κοιλιά από έναν φανατικό δεξιό που κρατούσε σπαθί σαμουράι. Αν και ακροδεξιοί εξτρεμιστές εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ιαπωνία, ο Άμπε, ένας δεξιός εθνικιστής, θα ήταν απίθανος στόχος.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει ένα άλλο είδος εγκλήματος να γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο εδώ... Ο ήσυχος, μοναχικός άντρας με μίσος για κάποιον ή κάτι.
Το 2019, ένας άνδρας έβαλε φωτιά σε κτίριο που στέγαζε ένα δημοφιλές στούντιο κινουμένων σχεδίων στο Κιότο, σκοτώνοντας 36 άτομα. Ο άνδρας είπε στην αστυνομία ότι είχε μίσος εναντίον του στούντιο επειδή του είχε... κλέψει τη δουλειά του.
Σε μια άλλη περίπτωση, το 2008, ένας δυσαρεστημένος νεαρός οδήγησε ένα φορτηγό μέσα στο πλήθος στη συνοικία Ακιχαμπάρα του Τόκιο, στη συνέχεια βγήκε έξω και άρχισε να μαχαιρώνει θεατές. Επτά άνθρωποι σκοτώθηκαν.
Πριν πραγματοποιήσει την επίθεση, είχε αναρτήσει ένα μήνυμα στο διαδίκτυο που έλεγε: "Θα σκοτώσω ανθρώπους στην Ακιχαμπάρα" και "Δεν έχω ούτε έναν φίλο, με αγνοούν επειδή είμαι άσχημος. Είμαι κατώτερος από τα σκουπίδια".
Δεν είναι ακόμη σαφές αν ο πυροβολισμός του Άμπε εντάσσεται στην πρώτη ή στη δεύτερη κατηγορία. Φαίνεται όμως βέβαιο ότι η δολοφονία θα αλλάξει την Ιαπωνία.
Τα μέτρα ασφαλείας εδώ είναι πολύ χαλαρά, καθώς υπάρχει ασφάλεια. Κατά τη διάρκεια προεκλογικών εκστρατειών, όπως η τρέχουσα, οι πολιτικοί στέκονται κυριολεκτικά στις γωνίες των δρόμων, δίνοντας ομιλίες και σφίγγοντας τα χέρια των περαστικών. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι γι' αυτό ο δράστης του Άμπε μπόρεσε να πλησιάσει τόσο κοντά και να πυροβολήσει με το όπλο που είχε συναρμολογήσει ο ίδιος.
Αυτό σίγουρα πρέπει να αλλάξει μετά τη σημερινή ημέρα».