Το σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία περιγράφει το CNN σε ανάλυσή του.
«Με μεγάλη μου χαρά διορίζω τον στρατηγό Κιθ Κέλογκ για να υπηρετήσει ως βοηθός του προέδρου και ειδικός απεσταλμένος για την Ουκρανία και τη Ρωσία», έγραψε ο Τραμπ στο κανάλι του Truth Social. «Μαζί, θα εξασφαλίσουμε ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ, και θα κάνουμε την Αμερική και τον κόσμο ΑΣΦΑΛΗ ΞΑΝΑ!».
Με τον διορισμό του Κιθ Κέλογκ ως ειδικού απεσταλμένου του για την Ουκρανία, ο Ντόναλντ Τραμπ επέλεξε επίσης ένα πολύ συγκεκριμένο, προαναγγελθέν σχέδιο για το πιο ακανθώδες ζήτημα εξωτερικής πολιτικής που έχει στο τραπέζι του.
Ο Κέλογκ, ο 80χρονος πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, έχει εκθέσει το ειρηνευτικό του σχέδιο με κάποιες λεπτομέρειες, γράφοντας για το ινστιτούτο πολιτικής America First τον Απρίλιο.
Ξεκινά κάνοντας λόγο για «μια κρίση που θα μπορούσε να αποφευχθεί και η οποία, λόγω της ανίκανης πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν… έχει μπλέξει την Αμερική σε έναν ατελείωτο πόλεμο».
Εν ολίγοις, μια κατάπαυση του πυρός θα παγώσει τις γραμμές του μετώπου και οι δύο πλευρές θα αναγκαστούν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αλλά είναι στις πιο μακροχρόνιες λεπτομέρειες όπου όλα γίνονται περίπλοκα.
Αλλαγή της εμπλοκής των ΗΠΑ
Ο Κέλογκ ξοδεύει τον περισσότερο χρόνο του κατακεραυνώνοντας τις ενέργειες του Μπάιντεν, σύμφωνα με το CNN -λέγοντας ότι η κυβέρνησή του έδωσε πολύ λίγη βοήθεια πολύ αργά. Λέει ότι η απόφαση του Τραμπ να δώσει την πρώτη βοήθεια στην Ουκρανία το 2018 μετέφερε τη δύναμη που απαιτείται για την αντιμετώπιση του Πούτιν και ότι η ήπια προσέγγιση του Τραμπ στον επικεφαλής του Κρεμλίνου -όχι η δαιμονοποίησή του όπως έκανε ο Μπάιντεν- θα του επιτρέψει να επιτύχει μια συμφωνία.
Ο Κέλογκ λέει ότι θα έπρεπε να είχαν δοθεί περισσότερα όπλα πριν από τη ρωσική εισβολή και αμέσως μετά, για να μπορέσει η Ουκρανία να νικήσει.
Αλλά τότε είναι που το σχέδιο -το οποίο ο μελλοντικός σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Τραμπ το εξετάζει- παύει να είναι αρεστό στην Ουκρανία.
Ο Κέλογκ λέει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν χρειάζονται εμπλοκή σε άλλη μια σύγκρουση και ότι τα δικά τους αποθέματα όπλων έχουν υποφέρει από τη βοήθεια προς την Ουκρανία, αφήνοντας τη χώρα δυνητικά εκτεθειμένη σε οποιαδήποτε σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν. Λέει ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ -στην πραγματικότητα μια πολύ μακρινή προοπτική, που προσφέρεται προσωρινά στο Κίεβο σε συμβολική αλληλεγγύη- θα πρέπει να ανασταλεί επ' αόριστον, «με αντάλλαγμα μια συνολική και επαληθεύσιμη ειρηνευτική συμφωνία με εγγυήσεις ασφαλείας».
Κυρίως, το σχέδιο αναφέρει ότι θα πρέπει να γίνει «επίσημη πολιτική των ΗΠΑ να επιδιώξουν κατάπαυση του πυρός και διευθέτηση με διαπραγματεύσεις».
Λέει ότι η μελλοντική αμερικανική βοήθεια -που πιθανότατα θα δοθεί ως δάνειο- θα εξαρτάται από τη διαπραγμάτευση της Ουκρανίας με τη Ρωσία, και οι ΗΠΑ θα εξοπλίσουν την Ουκρανία στο βαθμό που μπορεί να αμυνθεί και να σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω ρωσική προέλαση πριν και μετά από οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία.
Πάγωμα της πρώτης γραμμής
Οι μετωπικές γραμμές θα παγώσουν με κατάπαυση του πυρός και θα επιβληθεί μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη. Για να συμφωνήσει σε αυτό, η Ρωσία θα λάβει περιορισμένη ανακούφιση από τις κυρώσεις και πλήρη ανακούφιση μόνο όταν υπογραφεί μια ειρηνευτική συμφωνία που θα είναι της αρεσκείας της Ουκρανίας.
Μια εισφορά στις ρωσικές εξαγωγές ενέργειας θα πλήρωνε την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Η Ουκρανία δεν θα κληθεί να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση των κατεχομένων εδαφών, αλλά θα συμφωνήσει να το επιδιώξει μόνο μέσω της διπλωματίας. Αποδέχεται ότι «αυτό θα απαιτούσε μια μελλοντική διπλωματική τομή, η οποία πιθανότατα δεν θα συμβεί πριν από την αποχώρηση του Πούτιν από το αξίωμα».
Προσθέτει ότι ορισμένοι επικριτές της συνέχισης της βοήθειας προς την Ουκρανία -στους οποίους φαίνεται να συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του- «ανησυχούν για το αν διακυβεύονται ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής στον πόλεμο της Ουκρανίας, για το ενδεχόμενο εμπλοκής αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων και για το αν η Αμερική εμπλέκεται σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων με τη Ρωσία που θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε πυρηνική σύγκρουση».
Το σχέδιο παρουσιάζει στην Ουκρανία μια ευπρόσδεκτη ευκαιρία για τον τερματισμό της βίας, σε μια εποχή που χάνει σε όλα τα μέτωπα και της λείπει το βασικό ανθρώπινο δυναμικό -ένα εμπόδιο που μπορεί να μην ξεπεράσει ποτέ, και κάτι στο οποίο η Ρωσία πιθανότατα θα την ξεπερνάει πάντα.