Στα τεκταινόμενα στη Μεσόγειο αναφέρεται σήμερα η γαλλική εφημερίδα Le Figarο, με δύο άρθρα της, ένα εκ των οποίων, μάλιστα, στο εξώφυλλο, με το οποίο βάλλει κατά του Ερντογάν.
«Tα άσχημα χτυπήματα του σουλτάνου Ερντογάν»
Ο Philippe Gélie στο πρωτοσέλιδο, κύριο, άρθρο στη Figaro, με τίτλο «Τα άσχημα χτυπήματα του σουλτάνου Ερντογάν», διερωτάται: «Μη ικανοποιημένος με την ανάκτηση της Αγίας Σοφίας για να τη μετατρέψει σε τζαμί, ο νεοσουλτάνος Ταγίπ Ερντογάν θέλει τώρα να εκδικηθεί τη ναυμαχία της Ναυπάκτου;».
«Το ναυτικό του παρελαύνει στην Ανατολική Μεσόγειο κανονιοβολώντας, σε μια εποχή που οι εντάσεις με την Ελλάδα βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους», προσθέτει, εξηγώντας ακολούθως τις διαφορές των δύο χωρών που τις έχουν φέρει αντιμέτωπες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο αρθογράφος της Figaro αναρωτιέται αν «πρόκειται να γίνουμε μάρτυρες του πρώτου πολέμου, δύσκολα νοητό, μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ;», θυμίζοντας ότι «ο Τούρκος πρόεδρος προκαλεί τους Ευρωπαίους να είναι έτοιμοι να "θυσιάσουν" όσους "μάρτυρες" είναι έτοιμος να "θυσιάσει" και ο ίδιος». Και προσπαθώντας να εξηγήσει τις ενέργειες του Τούρκου προέδρου αναφέρει ότι «ο εθνικιστικός λαϊκισμός ισλαμιστικού τύπου τον ωθεί συνεχώς να κάνει νέους εχθρούς, μεταξύ των οποίων οι Έλληνες και Γάλλοι "άπληστοι και ανίκανοι ηγέτες" εμφανίζονται τώρα σε εξέχουσα θέση».
Ο αρθογράφος θυμίζει ότι τα όσα γίνονται αυτό το διάστημα στη Μεσόγειο δεν είναι η μόνη κακή, λανθασμένη κίνηση του Ερντογάν. Και παραθέτει τον μακρύ κατάλογο: «Ο κατάλογος των κακών του κινήσεων αυξάνεται: μεταναστευτικός εκβιασμός εναντίον της Ευρώπης, κατοχή της Βόρειας Συρίας εναντίον των Κούρδων, ένοπλη παρέμβαση στη Λιβύη, αγορά ενός ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος, κάτω από τη μύτη των Αμερικανών… Χωρίς να ξεχνάμε την εσωτερική καταστολή, η οποία οδήγησε χιλιάδες Τούρκους στη φυλακή και κόστισε τη ζωή της δικηγόρου Ebru Timtik, μετά από απεργία πείνας 238 ημερών».
Ο Philippe Gélie τονίζει ότι «για τη Γαλλία, δεν μπορεί να υπάρξει ισοδυναμία μεταξύ των τουρκικών αδικημάτων και των θαλασσίων αξιώσεων, ενίοτε υπερβολικών, της Ελλάδας».
«Ο Εμανουέλ Μακρόν θέλει το ΝΑΤΟ να έχει το θάρρος να μιλήσει
στον αυτοκράτορα της Άγκυρας και η ΕΕ να επιδείξει αρκετή αυστηρότητα
για να τον συμμορφώσει. Στο ντουέτο του με την καγκελάριο, ο Γάλλος
παίζει το χαρτί ενός επιδεικτικού μιλιταρισμού, ενώ η Ανγκελα Μέρκελ
υποστηρίζει έναν νηφάλιο διάλογο. Το σχέδιό τους για έξοδο από μία
επικίνδυνη κλιμάκωση είναι τερματισμός χωρίς καθυστέρηση των
στρατιωτικών προκλήσεων και θέσπιση ενός μορατόριουμ για την
εξερεύνηση σε αμφισβητούμενα ύδατα. Κανείς δεν τα έχει πει καλύτερα
μέχρι τώρα», καταλήγει.
Εντάσεις στη Μεσόγειο: Oταν το γαλλικό και το τουρκικό ναυτικό βρίσκονται αντιμέτωπα
Η Figaro φιλοξενεί σήμερα ένα ακόμη ενδιαφέρον άρθρο για τα τεκταινόμενα στη Μεσόγειο: του Νικολά Μπαρό, με τίτλο «Εντάσεις στη Μεσόγειο: Όταν το γαλλικό και το τουρκικό ναυτικό βρίσκονται αντιμέτωπα».
Στο άρθρο μεταφέρεται ένα επεισόδιο μεταξύ του γαλλικού πλοίου Tornerre και ενός τουρκικού στην Ανατολική Μεσόγειο, που κατά τον αρθρογράφο αντικατοπτρίζει τις κακές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας. «Κατευθυνόμενο προς τον Λίβανο, για να μεταφέρει γαλλική βοήθεια στη Βηρυτό, που καταστράφηκε από την έκρηξη της 4ης Αυγούστου, το Tonnerre επιτέλους έφτασε, αφού, μετά από μία κοινή ναυσιπλοΐα με το ελληνικό Ναυτικό, η γαλλική φρεγάτα συνοδεύτηκε ευέλικτα από ένα τουρκικό πλοίο».
Ακολούθως, μάλιστα, περιγράφει τα όσα... παρατήρησε το γαλλικό πλοίο Tonnerre, καθώς περνούσε, στην Ανατολική Μεσόγειο, όταν το Oruc Reis έριξε καλώδια για να διεξαγάγει έρευνες.
Τον Αύγουστο, το Tonnerre εκμεταλλεύτηκε το πέρασμά του για να παρατηρήσει τις επιχειρήσεις που διεξήγαγε το σεισμικό πλοίο Oruç Reis, του οποίου η αμφισβητούμενη δραστηριότητα έχει αναζωπυρώσει τις εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Όπως παρατηρούν, «η απόσταση μεταξύ του Oruç Reis και των πολεμικών πλοίων ενδέχεται να μην επιτρέπει τεχνικά επιχειρήσεις γεωτρήσεων» και σε κάθε περίπτωση, η αξιοποίηση αυτών των πόρων θα πάρει χρόνια ακόμη. Επομένως, η τουρκική επίδειξη δύναμης στη θάλασσα είναι πρωτίστως πολιτική και η Γαλλία, στο όνομα της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του σεβασμού του διεθνούς δικαίου, αντιτίθεται και παίρνει θέση υπέρ της Ελλάδας.
Ωστόσο, καθώς η αποστολή του Oruc Reis έχει παραταθεί, το τουρκικό ναυτικό αποφάσισε να πραγματοποιήσει αυτή την εβδομάδα ασκήσεις με πραγματικά πυρά, ειδοποιώντας να αποφεύγουν την περιοχή τα ξένα πλοία. «Αυτός ο τύπος στρατιωτικής άσκησης δεν είναι ασυνήθιστος a priori. Αλλά στο πλαίσιο αυτό, φέρει ένα πολιτικό σήμα», εξηγεί ο Hugo Decis, ερευνητής και ειδικός στην Ανατολική Μεσόγειο του IISS. Η πολεμική προειδοποίηση είναι ξεκάθαρη, αλλά υπάρχει μια διαφορά με την Ελλάδα, η οποία πραγματοποίησε επίσης μια άσκηση στη θάλασσα την περασμένη εβδομάδα. Η Τουρκία είναι μόνη, ενώ η Αθήνα μπόρεσε να εμπλέξει τη Γαλλία, την Ιταλία και την Κύπρο», σημειώνει ο ερευνητής. Η Ελλάδα εντείνει επίσης τις στρατιωτικές ασκήσεις για να εντυπωσιάσει τον Τούρκο αντίπαλό της και ο κίνδυνος ενός συμβάντος δεν πρέπει να υποτιμάται.
Η άσκηση "Eunomia" είχε προγραμματιστεί από τον Μάρτιο. Τότε, ήταν η παρουσία του Yavuz που έκανε τις τέσσερις χώρες να θέλουν να επιβεβαιωθούν στην περιοχή. Η φρεγάτα Lafayette εντάχθηκε στην άσκηση, χωρίς να χρειάζεται να ταξιδέψει πολύ, καθώς η Γαλλία έχει σχεδόν μόνιμα φρεγάτα στο "κανάλι της Συρίας", σε σχέση με τις επιχειρήσεις της στα ανατολικά. Προς το παρόν δεν προβλέπεται το αεροπλανοφόρο Charles-de-Gaulle, το οποίο επιστρέφει στη θάλασσα, να επισκεφθεί την περιοχή. Στο Υπουργείο Άμυνας επιθυμούν την αποφυγή της κλιμάκωσης.
Καταλήγοντας ο αρθογράφος της Figaro μιλά για μια ευαίσθητη κατάσταση στα ανοιχτά των ακτών της Αιγύπτου και του Ισραήλ, με την παρουσία ρωσικών και αμερικανικών πλοίων, κάτι που κατά τον ίδιο εξηγεί «τη σύνεση ορισμένων». «Εάν οι Βρετανοί έχουν βάσεις στην Κύπρο, μένουν μακριά από τις εντάσεις, για να προφυλάξουν τους υπηκόους τους στο βόρειο τμήμα του νησιού, που ελέγχεται από την Τουρκία από το 1974. Η Ιταλία, πριν συμμετάσχει στην «Ευνομία», πραγματοποίησε από την πλευρά της μία κοινή άσκηση με την Τουρκία στη θάλασσα… η Ρώμη θέλει να σώσει την αίγα και το λάχανο. Ακριβώς όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες πραγματοποίησαν ασκήσεις με τα τουρκικά πλοία την περασμένη εβδομάδα».