Η πτήση είναι ένα από τα μεγάλα θαύματα που συνδέονται με την ύπαρξη των πτηνών. Είτε λεπτή είτε εξαιρετικά γρήγορη, είναι γεγονός ότι εντυπωσιάζει όποιον την παρατηρεί από το έδαφος.
Ορισμένα πουλιά, ωστόσο, ξεπερνούν κατά πολύ αυτό που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Φανταστείτε να μπορείτε να πετάτε τόσο ψηλά όσο ένα αεροπλάνο και να μένετε στον αέρα για ώρες: πολλά είδη είναι ικανά για κάτι τέτοιο με την πιο τέλεια μαεστρία. Και ένα από αυτά πετάει ψηλότερα από κάθε άλλο.
Το πουλί που πετάει πιο ψηλά
Οι απίστευτες ικανότητες που επιδεικνύουν τα πουλιά προσελκύουν την προσοχή του καθενός. Πέρα από την πτήση, είναι σε θέση να παρατηρούν αντικείμενα, είτε από μακριά είτε από κοντά.
Η διερεύνηση της ικανότητάς τους να πετούν ψηλότερα προϋποθέτει τη μελέτη μεγαλύτερων πτηνών με πιο οξεία όραση και σώμα προετοιμασμένο να διανύει μεγάλες αποστάσεις ή ακόμη και να αντιμετωπίζει αντίξοες συνθήκες προκειμένου να επιβιώσει.
Και είναι ο γύπας Rüppell's griffon vulture (Gyps rueppelli / Όρνιο του Ρούπελ) που παίρνει αυτόν τον τίτλο: ένα αρπακτικό πουλί που ζει στην αφρικανική ήπειρο και είναι ικανό να φτάσει σε ύψος 11.300 μέτρων κατά την πτήση.
Πήρε το όνομά του προς τιμήν του Γερμανού εξερευνητή και ζωολόγου του 19ου αιώνα Eduard Rüppell.
Αυτό το είδος μπορεί να αναγνωριστεί από το καφέ, μαύρο ή γκρι χρώμα του, το λευκό τρίχωμα γύρω από τον λαιμό και μέρος της κοιλιάς και τα κιτρινωπά μάτια.
Το κεφάλι του γύπα δεν έχει σχεδόν καθόλου φτερά, και τα χαρακτηριστικά αυτά μπορούν να αναγνωριστούν τόσο στα αρσενικά όσο και στα θηλυκά. Κανονικά σιωπηλοί, μπορεί να γίνουν θορυβώδεις στις φωλιές τους ή γύρω από ένα κουφάρι.
Το πουλί έχει, επίσης, μήκος σχεδόν ένα μέτρο και το άνοιγμα των φτερών του μπορεί να φτάσει σχεδόν το τριπλάσιο. Ζυγίζει μεταξύ 7 και 9 κιλών και μπορεί να ζήσει μεταξύ 40 και 50 ετών.
Δυστυχώς, το είδος συγκαταλέγεται στα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Ακόμα κι έτσι, μπορεί να βρεθεί σε χώρες όπως η Γκάμπια, το Μάλι, η Σενεγάλη, το Σουδάν, η Αιθιοπία και το Νότιο Σουδάν. Στη σαβάνα, μπορεί να το δει κανείς στην Τανζανία, στην Κένυα και στη Μοζαμβίκη.
Η πτήση
Ο γύπας περνάει μεγάλο μέρος της ζωής του πετώντας στους ουρανούς, πάντα σε αναζήτηση τροφής. Για να το κάνει αυτό, μπορεί να παραμείνει στον αέρα έως και επτά ώρες τη φορά.
Ένα από τα πράγματα που τον βοηθούν σε αυτή του την προσπάθεια είναι το αίμα του. Με αυτόν τον τρόπο, το αίμα του πουλιού οξυγονώνεται εύκολα, σχεδόν σαν να έχει μια δεξαμενή Ο2 ενσωματωμένη στους ισχυρούς πνεύμονές του.
Η ανακάλυψη ότι ο γύπας ήταν σε θέση να πετάει τόσο ψηλά, ωστόσο, προέκυψε λόγω ενός ατυχήματος. Το 1973, στην Ακτή Ελεφαντοστού, ένα από αυτά τα πουλιά έπεσε βίαια πάνω σε ένα εμπορικό αεροσκάφος σε ύψος 11.300 μέτρων. Αυτό είναι 2.000 μέτρα ψηλότερα από την κορυφή του Έβερεστ, του ψηλότερου βουνού στον κόσμο.
Μετά από αυτό το γεγονός, μαζί με την αναγκαστική προσγείωση, βρέθηκαν υπολείμματα από το φτέρωμα του γύπα στα μηχανήματα, κερδίζοντας τον τίτλο του πουλιού που πετά ψηλότερα στον κόσμο.