Ο πρώην βοηθός άμυνας του Γέλτσιν γράφει στην Daily Mail την άποψή του για τις κινήσεις του νυν προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, και το μέλλον της χώρας.
Ο Αλεξάντερ Τεμέρκο υπήρξε βοηθός του πρώην προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Μπόρις Γέλτσιν, κατά τη θητεία του την περίοδο 1991-1999.
Σήμερα, ο σοβιετικής καταγωγής επιχειρηματίας στον ενεργειακό τομέα είναι διευθυντής της βρετανικής εταιρείας Aquind Limited και καταθέτει την άποψή του στη βρετανική εφημερίδα για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενό του:
«Μια τεράστια υπερδύναμη με κομμουνιστική ιστορία ξεκινά έναν βάναυσο πόλεμο στην κατά πολύ μικρότερή της γειτονική χώρα, στέλνοντας χιλιάδες στρατεύματα. Ο στόχος είναι η απόλυτη ταπείνωση αυτής της χώρας -η αποστρατικοποίησή της, καθώς και η αλλαγή καθεστώτος και η πλήρης αναμόρφωση της πολιτικής της δομής, ώστε να μεταμορφωθεί σε ένα πελατειακό κράτος.
Δεν μιλάω εδώ για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αυτή η βίαιη επίθεση πέρα από τα εθνικά σύνορα έλαβε χώρα πριν από περισσότερα από 40 χρόνια, όταν η Κίνα εισέβαλε στο Βιετνάμ.
Ρωσία-Ουκρανία, όπως λέμε Κίνα-Βιετνάμ: Οι ομοιότητες και οι διαφορές
»Αλλά οι παραλληλισμοί μεταξύ των δύο πολέμων είναι ασυνήθιστοι και, όπως θα εξηγήσω, αποτελούν ένα ζωτικό μάθημα για τον πρόεδρο Πούτιν. Αυτό που αγνοεί σταθερά -και πολύ ανόητα.
Ήταν Φεβρουάριος του 1979 όταν οι στρατιώτες της Κίνας άρχισαν να ξεχύνονται πέρα από τα σύνορα. Ο πόλεμος του Βιετνάμ είχε τελειώσει μόλις τέσσερα χρόνια νωρίτερα και η Κίνα διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διασφάλιση της νίκης του Βόρειου Βιετνάμ ενάντια στον υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ Νότο.
Αλλά η σχέση του Κινέζου ηγέτη Τενγκ Σιαοπίνγκ με τη νέα κομμουνιστική κυβέρνηση στο Ανόι είχε επιδεινωθεί δραματικά και ήθελε να τους δώσει ένα μάθημα.
Το Βιετνάμ είχε αποδυναμωθεί από τον πόλεμο και τη φτώχεια. Κανένας αναλυτής, πολιτικός επιστήμονας ή στρατιωτικός εμπειρογνώμονας δεν έδινε στη χώρα περισσότερο από μία εβδομάδα πριν οι Κινέζοι καταλάβουν το Ανόι.
Ωστόσο, ο Βιετναμέζικος Στρατός των 100.000 ατόμων σταμάτησε τον Κινεζικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, ο οποίος τον ξεπερνούσε αριθμητικά κατά έξι φορές. Ξαφνικά, ο κόσμος είδε ότι τα πόδια του κολοσσού ήταν φτιαγμένα από πηλό. Μέσα σε δύο μήνες, ο μύθος της ''αήττητης'' κινεζικής πολεμικής μηχανής είχε πάει στα σκουπίδια της Ιστορίας.
Τελικά, η πυρηνική υπερδύναμη ήταν ανίκανη να νικήσει τον μικρό αλλά καλά εξοπλισμένο, εκπαιδευμένο και σκληραγωγημένο Βιετναμέζικο Στρατό.
Ο Πούτιν κάνει ό,τι δεν έκανε η Κίνα -Και γι'αυτό θα χάσει
»Τώρα, δείτε την κατάσταση στην Ουκρανία. Ο ρωσικός στρατός έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να καταλάβει την πρωτεύουσα της χώρας, το Κίεβο, από έναν ουκρανικό στρατό με τεράστια κίνητρα. Επίσης, μόλις αποσύρθηκε από το Χάρκοβο, το οποίο απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα, αντανακλώντας την κινεζική υποχώρηση από τον Λανγκ Σον, τόσο κοντά στα σύνορα της Κίνας.
Ο Τενγκ Σιαόπινγκ χρειάστηκε μόνο μερικές εβδομάδες σε εκείνον τον καταστροφικό πόλεμο για να καταλάβει ότι ο στρατός του ήταν καλός μόνο για παρελάσεις δίπλα από το μαυσωλείο του Μάο Τσε Τουνγκ, στην Πλατεία Τιενανμέν, στο Πεκίνο.
Ο ''Μεγάλος Τιμονιέρης'' δεν υποχώρησε στην παράνοια και δεν έψαχνε μανιακά για εξωτερικούς εχθρούς, ούτε ξόδεψε απεγνωσμένα τον μειωμένο στρατιωτικό του όγκο για να εξοπλίσει εκ νέου τον συντετριμμένο στρατό του με τανκς και ρουκέτες.
Αντίθετα, αποφάσισε να αποσύρει τα στρατεύματά του και συνειδητοποίησε ότι η παγκόσμια ενσωμάτωση και μια ακμάζουσα οικονομία ήταν πιο σημαντικές για την Ουράνια Αυτοκρατορία από το να διατηρήσει τον μύθο του πιο άγριου στρατού στον κόσμο.
Ο Πούτιν, ωστόσο, δεν είναι τόσο έξυπνος όσο ο Τενγκ Σιαοπίνγκ... Συνεχίζει τον πόλεμο και με αυτόν τον τρόπο παραμένει όμηρος της δικής του προπαγάνδας.
Οι μύθοι που «παγίδευσαν» τον Πούτιν
»Ως κάποιος που πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Σοβιετική Ουκρανία, προτού μετακομίσει στη Μόσχα και τελικά αναλάβει μια ανώτερη θέση στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας κατά την εποχή του Μπόρις Γιέλτσιν, μπορώ να σας πω τι σημαίνει αυτή η προπαγάνδα.
Βασίστηκε στις στρατιωτικές παρελάσεις για την Ημέρα της Νίκης (9 Μαΐου) στην Κόκκινη Πλατεία, στους μύθους για την υποχώρηση του Ναπολέοντα από τη Μόσχα το 1812 και σε άλλες ιστορικές ρωσικές στρατιωτικές νίκες, μέχρι τον πρώτο πρίγκιπα της Μόσχας Ντμίτρι Ντονσκόι και τον αγώνα του ενάντια στις ορδές των Μογγόλων τον 14ο αιώνα.
Εν ολίγοις, ο Πούτιν είναι παγιδευμένος σε όλους τους μύθους της στρατιωτικής ισχύος που στηρίζουν τη νομιμότητά του και που χρησιμεύουν ως το κύριο ιδεολογικό θεμέλιο του ρωσικού κράτους.
Γεγονός είναι ότι σήμερα η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος και ο παρίας, ενώ ο ''θρυλικός'' στρατός της αποδεικνύεται μια βάρβαρη και επαίσχυντη συμμορία εγκληματιών πολέμου και επιδρομέων. Η χώρα διέσχισε τον δικό της ζοφερό Ρουβίκωνα όταν διέπραξε εγκλήματα πολέμου και σφαγές στην Μπούκα και τη Μαριούπολη.
Η Ρωσία έχει εγκαταλείψει κάθε ιδέα υιοθέτησης της ''κινεζικής επιλογής'' -να σταματήσει, να αλλάξει πορεία και να διορθώσει τα λάθη της- και το αποτέλεσμα είναι καταστροφή.
Η απερισκεψία του Πούτιν αλλάζει την παγκόσμια στάση
»Αυτό οφείλεται στην απερίσκεπτη αποφασιστικότητα του Πούτιν να συνεχίσει τον πόλεμο, ανεξάρτητα από το ότι η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε την εκ νέου θέσπιση του νόμου Lend-Lease (νόμος για την παροχή προστασίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες) τον περασμένο μήνα -επαναφέροντας το μέτρο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που επέτρεψε στις ΗΠΑ να ανεφοδιάσουν γρήγορα τους Συμμάχους στον αγώνα κατά των Γερμανών ναζί-, ώστε να διασφαλιστεί ότι επαρκές στρατιωτικό υλικό των ΗΠΑ φτάνει στην Ουκρανία.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αρχίσει τώρα να στέλνει στον ουκρανικό στρατό βαριά επιθετικά όπλα και η ενωμένη Δύση έχει επιβάλει καταστροφικές κυρώσεις κατά των ενεργειακών και χρηματοοικονομικών τομέων του αδίστακτου κράτους, καθώς και κυρώσεις σε βασικά άτομα -συμπεριλαμβανομένου του δολοφόνου και εγκληματία, του ίδιου του Πούτιν.
Και στην Ευρώπη -ακόμα και στη Γερμανία (και τι αλλαγή στάσης είναι αυτή από τη μέχρι πρότινος νωχελική προσέγγισή της στη ρωσική αρκούδα!)- διάφοροι υπουργοί Άμυνας αποφάσισαν να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψουν ακόμη και τη θεωρητική πιθανότητα ήττας του ουκρανικού στρατού.
Ο Πούτιν έχει διαχειριστεί την κατάσταση τόσο άσχημα που οι παγκόσμιοι ηγέτες, από την Ουάσιγκτον μέχρι το Λονδίνο και το Βερολίνο, συμφώνησαν όχι μόνο να υπερασπιστούν την Ουκρανία από τον επιτιθέμενο, αλλά και να εξασφαλίσουν την επιστροφή των εδαφών που είχαν καταληφθεί στο παρελθόν -και το πιο σημαντικό, να διαλύσουν τη ρωσική πολεμική μηχανή μέχρι τα θεμέλιά της, για να μην μπορέσει ποτέ ξανά η χώρα να απειλήσει κανέναν.
Η εισβολή στην Ουκρανία εδραίωσε τα θεμέλια της Δύσης
»Το ακόμη πιο δραματικό είναι ότι ο Πούτιν κατάφερε μόνος του να επεκτείνει το ΝΑΤΟ μέχρι τα σύνορα της Αγίας Πετρούπολης. Με τη Σουηδία και τη Φινλανδία να εκφράζουν τώρα την πρόθεσή τους να ενταχθούν στη Δυτική Συμμαχία, η Ρωσία έχει καταστήσει τον εαυτό της παράλυτο στρατηγικά και τακτικά, όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά σε όλα τα σύνορά της με την Ευρώπη.
Με λίγα λόγια, η εισβολή στην Ουκρανία έχει εδραιώσει τη Δύση. Η τελική μάχη με το φάντασμα ενός παρελθόντος που αγαπά ο Πούτιν γίνεται τώρα σε ουκρανικό έδαφος.
Είμαι πεπεισμένος ότι το αποτέλεσμα θα δώσει ένα σκληρό και ισχυρό μάθημα σε όλους εκείνους τους τυραννικούς επιτιθέμενους, όπως αυτός, που αισθάνονται ότι απειλούνται από το πολυπολικό διεθνές σύστημα που έχουμε οικοδομήσει.
Το μήνυμα θα είναι: Όποιος ελπίζει να φτάσει στον Παράδεισο απειλώντας τον κόσμο με όπλα μαζικής καταστροφής, θα βρεθεί πρώτα στο εδώλιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και, τελικά, μετά, σε μια ατιμωτική και άδοξη Κόλαση».