Οι κοινωνικές συγκρούσεις και οι ταραχές δεν είναι κάτι καινούργιο για το Πόρτλαντ, την πόλη των βορειοδυτικών ΗΠΑ όπου εδώ και σχεδόν δύο μήνες διαδηλωτές βγαίνουν καθημερινά στον δρόμο για να διαμαρτυρηθούν για την αστυνομική βία και τον ρατσισμό.
Με μακρά ιστορία κινητοποιήσεων υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε συνδυασμό με μια αντιφασιστική κουλτούρα και περιφρόνηση προς τις αρχές, παρά τον μικρό πληθυσμό Αφροαμερικανών, το Πόρτλαντ έχει βρεθεί στο επίκεντρο του κινήματος Black Lives Matter, προκαλώντας την προσοχή όλων των ΗΠΑ και ωθώντας τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να στείλει ομοσπονδιακούς πράκτορες.
Η ιστορία κρατά από την δεκαετία του '60
Στην πόλη αυτή των 650.000 κατοίκων πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις σχεδόν καθημερινά μετά τον φόνο στις 25 Μαΐου του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ κατά τη βίαιη προσαγωγή του από λευκούς αστυνομικούς. Η μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας Όρεγκον κέρδισε ήδη από τη δεκαετία του 1960 φήμη για τις κινητοποιήσεις της ακροαριστεράς, όπως το γειτονικό της Σιάτλ και το Σαν Φρανσίσκο πιο νότια.
Εδώ και μερικά χρόνια έχει αναχθεί μάλιστα για πολλούς στις ΗΠΑ σε σύμβολο της αντίστασης στον Τραμπ και τους συντηρητικούς του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. «Η ιστορία του συνδέεται με τον πολιτικό ακτιβισμό της αριστεράς, κυρίως της αντικαθεστωτικής ακροαριστεράς που εκπροσωπείται στην κουλτούρα των διαδηλώσεων του Πόρτλαντ εδώ και περίπου 30 χρόνια», σχολίασε ο Τζο Λόουντις, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο του Όρεγκον.
«Μικρή Βηρυτός»
Την εποχή εκείνη η πόλη κέρδισε το παρωνύμιο «Μικρή Βηρυτός», μια αναφορά στον εμφύλιο πόλεμο στον Λίβανο, διότι συστηματικά υποδεχόταν τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Ου. Μπους με οδοφράγματα, εχθρικά συνθήματα και καμένα λάστιχα. «Πιο πρόσφατα πραγματοποιούνται πολλές αντιφασιστικές ενέργειες στους δρόμους του Πόρτλαντ» ενάντια σε ακροδεξιές ομάδες και οργανώσεις υπεράσπισης της υπεροχής της λευκής φυλής, όπως οι Proud Boys και οι Patriot Prayer, πρόσθεσε ο Λόουντις.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, οι διαδηλώσεις και οι «βίαιες επιθέσεις» εναντίον κατοίκων του Πόρτλαντ από ακροδεξιές ομάδες είναι τακτικό φαινόμενο μετά την υποψηφιότητα του Τραμπ για την προεδρία το 2016, γεγονός που προκάλεσε την ανάπτυξη «ενός ενεργού δικτύου αντιφασιστών ακτιβιστών, το οποίο μεγάλωσε τα τελευταία χρόνια».
Τον Νοέμβριο του 2016 μια διαδήλωση κατά της εκλογής Τραμπ παρεκτράπηκε σε επεισόδια που διήρκησαν τρεις ημέρες. Η κατάσταση ηρέμησε μετά την εμφάνιση της πανδημίας covid-19, όμως οι σκηνές συγκρούσεων μεταξύ νεοναζιστών και ακτιβιστών κατά του ρατσισμού εξακολουθούν να είναι κοινές. «Μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα πεδίο μάχης για τον εξτρεμισμό», επεσήμανε ο Λόουντις.
«Αποκλεισμός και ρατσισμός»
«Καθώς το Πόρτλαντ έχει κερδίσει τη φήμη μιας φιλελεύθερης, ακραίας και προοδευτικής πόλης προσελκύει ανθρώπους που συμμερίζονται αυτές τις απόψεις και έτσι δημιουργείται ένας κύκλος που καθιστά την πόλη ακόμη πιο ακραία», δήλωσε ο Στίβεν Μπέντα που ειδικεύεται στην ιστορία των βορειοδυτικών ΗΠΑ.
Αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρείται την ίδια ώρα στις ανατολικές, αγροτικές περιοχές της πολιτείας, οι οποίες προσελκύουν ακροδεξιές ομάδες ήδη από τη δεκαετία του 1960. «Η Κου Κλουξ Κλαν είχε τεράστια παρουσία στον Όρεγκον τη δεκαετία του 1920. Στην πραγματικότητα (η πολιτεία) είχε το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στην οργάνωση ανά κάτοικο (…) και σε όλη τη δεκαετία του 1920 υπήρχε στενή συνεργασία μεταξύ του πολιτικού συστήματος και της ΚΚΚ», πρόσθεσε ο Μπέντα.
Παραδοσιακά τεταμένες οι σχέσεις κατοίκων της πόλης με τις δυνάμεις επιβολής της τάξης
Ως το 1926 απαγορευόταν δια νόμου η είσοδος στην πολιτεία στους μαύρους επί ποινή μαστιγώματος, μια τιμωρία που θα τους επιβαλλόταν κάθε έξι μήνες αν παρέμεναν στο Όρεγκον. Για τον Μπέντα, «οποιαδήποτε συζήτηση για τον ακτιβισμό στο Πόρτλαντ πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνεται παράλληλα με μια άλλη συζήτηση για την ιστορία του αποκλεισμού και του ρατσισμού στην πόλη», όπου μόνο το 6% του πληθυσμού είναι Αφροαμερικανοί.
Οι παραδοσιακά τεταμένες σχέσεις κάποιων κατοίκων της πόλης με τις δυνάμεις επιβολής της τάξης επιδεινώθηκαν, σύμφωνα με τον Λόουντι, ήταν καθοριστικός παράγοντας στην έντονη αντίδραση ενάντια στους ομοσπονδιακούς πράκτορες που ανέπτυξε η κυβέρνηση Τραμπ στο Πόρτλαντ.
«Ο τρόπος με τον οποίο η αστυνομία αντιμετώπισε τις διαδηλώσεις στο Πόρτλαντ τα τελευταία δύο με τρία χρόνια την έφερε σε ρήξη με τους κατοίκους», δήλωσε ο Μάικλ Τζέρμαν, πρώην μέλος του FBI και ειδικός της ΜΚΟ Brennan Center for Justice. «Όσοι πιο επιθετική εμφανιζόταν η αστυνομία, τόσο περισσότερες επιθέσεις δεχόταν», εξήγησε μιλώντας στην Washington Post.