Στις Μπαχάμες, μία σημαντική στιγμή είναι το πολύχρωμο καρναβάλι «Τζανκανού» (Junkanoo), που γίνεται την εβδομάδα ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Τις μέρες εκείνες οι ντόπιοι γιορτάζουν την αφρικανική καταγωγή τους. Κάθε χρόνο, ο κεντρικός δρόμος της πρωτεύουσας της χώρας μετατρέπεται σε χείμαρρο ήχων και χρωμάτων.
Τύμπανα, κόρνες και καμπάνες διαπερνούν τον αέρα της Καραϊβικής, ενώ χιλιάδες επισκέπτες και ντόπιοι χορεύουν στους δρόμους, φορώντας περίτεχνα κοστούμια.
Για την ιστορικό Αρλέν Νας Φέργκιουσον, το καρναβάλι «Junkanoo» είναι η «ζωή της».
Ήταν τεσσάρων ετών, όταν ρώτησε την οικογένειά της αν μπορούσε να πάρει μέρος στις παρελάσεις, επηρεασμένη από τον θείο της, Ivern Bosfield, ο οποίος έπεισε την κυβέρνηση να επαναφέρει το φεστιβάλ μετά την απαγόρευσή του, τη δεκαετία του 1940, εξαιτίας μιας ταραχής.
«Δεν συμμετείχαν οι ''καλοί'' άνθρωποι εκείνες τις μέρες», είπε στο bbc travel η ιστορικός. «Είχε ένα κοινωνικό στίγμα το καρναβάλι και ειδικά όσον αφορά τις γυναίκες. Η οικογένειά μου πίστευε ότι ήταν έξυπνο που το ζήτησα μετά τον θείο μου και μου επέτρεψαν να το κάνω. Τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία».
Μετέτρεψε το παιδικό της σπίτι σε Μουσείο Εκπαίδευσης «Τζανκανού», όπου δίδασκε στους επισκέπτες για το φεστιβάλ και τις ρίζες του.
Η ιστορία του Τζανκανού
Η ιστορία του «Τζανκανού» είναι βαθιά συνυφασμένη με την ιστορία της δουλείας στη χώρα. Παρόλο που αμφισβητείται η προέλευση του ονόματός του, οι ημέρες εορτασμού μεταξύ της Επομένης των Χριστουγέννων (Boxing Day) και της Πρωτοχρονιάς ήταν οι μόνες ημέρες που οι σκλάβοι είχαν άδεια από την καταναγκαστική εργασία τους.
«Τα παλιά χρόνια, τα κοστούμια φτιάχνονταν από εγχώρια υλικά. Φύλλα, φτερά, κλαδιά φοίνικα. Ό,τι μπορούσαμε να βρούμε», είπε η Φέργκιουσον. «Και το χαρτί έγινε το κύριο υλικό για τα κοστούμια».
Το 2019, οι Μπαχάμες, ένα αρχιπέλαγος με λιγότερο από 400.000 κατοίκους, υπέστησαν τις συνέπειες του τυφώνα Ντόριαν, της ισχυρότερης καταιγίδας που έπληξε τη χώρα.
Το 2020, η πανδημία επέφερε τεράστιο πλήγμα στην τουριστική βιομηχανία της χώρας και ανάγκασε την ακύρωση των παρελάσεων του καρναβαλιού.
Αλλά για τη Φέργκιουσον, το πνεύμα του φεστιβάλ θα βοηθήσει να περάσει η χώρα της τους δύσκολους καιρούς τώρα και στο μέλλον, όπως γινόταν στο παρελθόν.
«Το ίδιο το Τζανκανού είναι η ιστορία της ανθεκτικότητας. Είναι πραγματικά ένα σύμβολο τού πόσο δυνατοί και αποφασιστικοί είμαστε ως λαός», είπε η ιστορικός. «Είχαμε τον τυφώνα και τώρα έχουμε την πανδημία. Όπως λέμε στις Μπαχάμες, θα ανακάμψουμε».