Ο οδοντίατρος την έστειλε στο σπίτι με αντιβιοτικά όταν εμφανίστηκε ένα εξόγκωμα στο μέγεθος μπιζελιού στο μάγουλό της, ωστόσο η 13χρονη μαθήτρια διαγνώστηκε στη συνέχεια με καρκίνο.
Η 16χρονη σήμερα Γκάμπι Μόρις, η οποία ζει στο Κεϊμπριτζσάιρ, διαγνώστηκε με ραβδομυοσάρκωμα, έναν καρκίνο των μαλακών ιστών στα 13 της χρόνια, όταν παρατήρησε για πρώτη φορά ένα εξόγκωμα στο μέγεθος μπιζελιού στο δεξί της μάγουλο, τον Οκτώβριο του 2021.
Το εξόγκωμα στο μάγουλο σε μέγεθος μπιζελιού δεν ήταν μόλυνση στα δόντια
Στην αρχή, η 39χρονη μητέρα της την πήγε σε οδοντίατρο, καθώς πίστευαν ότι το εξόγκωμα σχετιζόταν με τα δόντια της, αλλά καθώς το πρήξιμο αυξανόταν, τους συμβούλεψαν να επισκεφθούν έναν παθολόγο.
«Στην αρχή ήταν σαν ένα μικρό μπιζέλι, αλλά κάθε μέρα μεγάλωνε όλο και περισσότερο» είπε η Γκάμπι. «Άρχισε σιγά σιγά να εξαπλώνεται προς τα κάτω στο πρόσωπό μου και μετά από 6 εβδομάδες είχε το μέγεθος μιας μπάλας του τένις» πρόσθεσε.
Μετά από υπερηχογράφημα και βιοψία στο νοσοκομείο Queen Elizabeth, αποκαλύφθηκε πως η Γκάμπι είχε ραβδομυοσάρκωμα και πως θα έπρεπε να υποβληθεί σε θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της χημειοθεραπείας, η οποία προκάλεσε την πτώση όλων των μαλλιών της. «Είχα πολύ μακριά ξανθά μαλλιά και τα λάτρευα, μου άρεσε να τα φτιάχνω, οπότε ήταν δύσκολο, αλλά ήξερα ότι θα ξαναβγούν» είπε.
Η Γκάμπι υποβλήθηκε σε διάφορες επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας 14ωρης χειρουργικής επέμβασης για την αφαίρεση ολόκληρου του όγκου, θεραπεία με δέσμη πρωτονίων -ένα είδος ακτινοθεραπείας- και χημειοθεραπεία συντήρησης στη συνέχεια.
Θέλει να γίνει νοσηλεύτρια σε παιδιά με καρκίνο
Από τότε η Γκάμπι έχει μπει σε ύφεση, και, παρόλο που εξακολουθεί να κάνει τακτικές εξετάσεις, επέστρεψε στο σχολείο. Αισθάνεται ότι η «κανονικότητά» της επιστρέφει, αφότου έχασε μια ολόκληρη σχολική χρονιά, και ελπίζει να γίνει νοσηλεύτρια ογκολογίας για να «προσφέρει» σε άλλους μικρούς ασθενείς με καρκίνο.
«Θέλω να επιστρέψω ό,τι έλαβα και πιστεύω ότι, επειδή το έχω περάσει, θα είναι ωφέλιμο για να παιδιά που λαμβάνουν θεραπεία» δήλωσε. «Νομίζω ότι είναι καλό να τα φροντίζει κάποιος που το έχει περάσει κι αυτός» πρόσθεσε.
Μιλώντας για τον αντίκτυπο της δικής της διάγνωσης, ανέφερε: «Είμαι περήφανη για τις ουλές μου, γιατί δείχνουν τι έχω περάσει. Πάλεψα με τον καρκίνο και τα κατάφερα».
Πώς ξεκίνησαν όλα -Τα αντιβιοτικά για μόλυνση
Η Γκάμπι αρχικά πίστευε ότι το εξόγκωμα στο δεξί της μάγουλο σε μέγεθος μπιζελιού σχετιζόταν με τα δόντια της. Αφού επισκέφθηκε τον οδοντίατρό της, εκείνος την έστειλε στο σπίτι με αντιβιοτικά για να αντιμετωπίσει αυτό που φαινόταν ως μόλυνση.
Ωστόσο, αφού έκλεισε ραντεβού με τον παθολόγο, παραπέμφθηκε στο τμήμα ΩΡΛ του νοσοκομείου Queen Elizabeth, όπου οι γιατροί θεώρησαν ότι το πρήξιμο ήταν ένας μπλοκαρισμένος σιελογόνος αδένας.
Η τότε 13χρονη είδε τέσσερις διαφορετικούς χειρουργούς, οι οποίοι πρότειναν ότι μια βιοψία θα ήταν καλύτερη λύση για να προσδιοριστεί η αιτία. Μόλις τρεις ημέρες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2021, η Γκάμπι πληροφορήθηκε ότι είχε έναν καρκινικό όγκο στον μυ της γνάθου της.
Η Γκάμπι αισθάνθηκε αρχικά «σοκαρισμένη» και «μουδιασμένη» και δεν ήξερε «πώς να αντιδράσει». «Ήταν καταστροφικό, αλλά σκεφτήκαμε ''δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε, πρέπει να παλέψουμε''» δήλωσε η μητέρα της, Όλγα.
Έκανε 9 κύκλους θεραπειών -Είχε σωλήνα σίτισης για 6 μήνες
Στη συνέχεια, η Γκάμπι παραπέμφθηκε στον παιδικό καρκινικό θάλαμο του νοσοκομείου Addenbrooke's στο Cambridge για να λάβει φροντίδα από εξειδικευμένη ομάδα, όπου ξεκίνησε τον πρώτο από τους εννέα γύρους χημειοθεραπείας τον Δεκέμβριο του 2021.
«Έκανα συνολικά εννέα κύκλους με τέσσερις διαφορετικούς τύπους χημειοθεραπείας και είχα σωλήνα σίτισης για 6 μήνες και δεν μπορούσα να λάβω καθόλου τροφή από το στόμα» εξήγησε.
Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας
Είπε ότι η χημειοθεραπεία ήταν ένα «σοκ» για τον οργανισμό της και πως παρουσίασε παρενέργειες, όπως ακραία εξάντληση, ναυτία και απώλεια μαλλιών, με συνέπεια να αισθάνεται «ανασφαλής».
«Το σώμα σου δεν ξέρει πραγματικά πώς να αντιδράσει σε αυτό» είπε. «Δεν μπορούσα να περπατήσω ούτε μέχρι την τουαλέτα χωρίς να καταρρεύσω εξαιτίας της αδυναμίας του σώματός μου. Τα μαλλιά μου άρχισαν να πέφτουν την Παρασκευή και τη Δευτέρα δεν είχα καθόλου. Τα χτενίζαμε και έπεφταν κυριολεκτικά μεγάλες τούφες». Τελικά, η Γκάμπι κατέληξε να ξυρίσει το κεφάλι της όσο βρισκόταν στο νοσοκομείο.
Η χημειοθεραπεία διήρκεσε περίπου 6 μήνες και, αφού υποβλήθηκε σε πολλαπλές επεμβάσεις, έλαβε θεραπεία με δέσμη πρωτονίων στο The Christie NHS Foundation Trust στο Μάντσεστερ, η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2022.
«Ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι»
Λόγω της θεραπείας, η Γκάμπι έχασε μια ολόκληρη σχολική χρονιά και δεν μπορούσε επίσης να αθληθεί, αλλά, όπως είπε, η υγεία της ήταν προτεραιότητά της.
«Πριν ξεκινήσω τη θεραπεία γυμναζόμουν, έπαιζα ποδόσφαιρο και netball και συνήθιζα να συμμετέχω σε όλους τους σχολικούς αγώνες. Αλλά η χημειοθεραπεία κατέστρεψε τα νεύρα στα πόδια μου και δεν μπορούσα να περπατήσω σωστά» εξήγησε. «Ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι, δεν μπορούσα να κάνω κανένα άθλημα και δεν έβλεπα τους φίλους μου για μήνες».
Αφού ολοκλήρωσε τις θεραπείες της, η Γκάμπι ενημερώθηκε ότι θα χρειαζόταν χημειοθεραπεία συντήρησης για 18 μήνες, όπου θα έπαιρνε χάπια κάθε μέρα. Έκτοτε, όμως, βρίσκεται σε ύφεση, λέγοντας πως «η ζωή είναι ωραία».
Η συμβουλή της για όσους δίνουν μάχη με τον καρκίνο
Τώρα, στο πλαίσιο του Μήνα Ενημέρωσης για τον Καρκίνο των εφήβων και των νέων αυτό τον Απρίλιο στη Βρετανία, η Γκάμπι αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο και να ενθαρρύνει τους γύρω της «να εκτιμούν τα μικρότερα πράγματα στη ζωή».
«Είναι τα μικρά πράγματα στη ζωή, όπως το να μπορώ να πάω μια βόλτα όταν έχει ήλιο έξω, ή να βγάλω βόλτα τον σκύλο μου, ή ακόμα και να πάω για μπάνιο ή να κάνω ένα κανονικό ντους» είπε. «Με τον όγκο μου δεν μπορούσα να φάω για έξι μήνες, ήμουν με σωλήνα σίτισης, οπότε δεν μπορούσα να απολαύσω ένα παγωτό μια καλοκαιρινή μέρα ή μια μεγάλη πίτσα μόνο για μένα».
Η συμβουλή της για τους άλλους: «Θα υπάρξει φως στην άκρη του τούνελ, και αν βρίσκεστε στον πάτο, ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω. Αλλά πρέπει να εμπιστεύεστε τη διαδικασία και να κάνετε αυτό που πρέπει για να βελτιωθείτε».