Πέθανε ο κινηματογραφικός παραγωγός, των 300 ταινιών, Αρτούρ Μπράουνερ - iefimerida.gr

Πέθανε ο κινηματογραφικός παραγωγός, των 300 ταινιών, Αρτούρ Μπράουνερ

Αρτούρ Μπράουνερ
Αρτούρ Μπράουνερ, φωτογραφίες: apimages
NEWSROOM IEFIMERIDA.GR

Ο Αρτούρ Μπράουνερ, Γερμανός παραγωγός ταινιών με πάνω από 300 φιλμ, πολλά από τα οποία μεγάλες επιτυχίες αφιερωμένες στο Ολοκαύτωμα, όπως το «Europa, Europa», πέθανε χθες Κυριακή στο Βερολίνο σε ηλικία 100 ετών.

«Η Γερμανία χάνει έναν από τους πιο σημαντικούς μεταπολεμικούς κινηματογραφικούς παραγωγούς της» ανέφερε σε μια ανακοίνωση η υφυπουργός Πολιτισμού Μόνικα Γκράτερς. «Το να βλέπουμε πως ένας διωκόμενος Πολωνός Εβραίος μεταναστεύει μετά τον πόλεμο στη χώρα των δολοφόνων της οικογένειάς του, για να κάνει την παραγωγή ταινιών και να συμμετάσχει στη δημοκρατική ανοικοδόμηση της Γερμανίας, είναι ένα μεγάλο δώρο για τη χώρα μας», είπε.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο παραγωγός ταινιών που επιβίωσε του ολοκαυτώματος

Γεννημένος την 1η Αυγούστου 1918 στην πόλη Λοτζ, γιος ενός εμπόρου ξυλείας, επιβίωσε της εξόντωσης των Εβραίων της Πολωνίας καταφεύγοντας με την οικογένειά του στη Σοβιετική Ένωση.
Ο Αρτούρ Μπράουνερ μετανάστευσε στο Βερολίνο μετά τον πόλεμο και ίδρυσε την εταιρία κινηματογραφικών παραγωγών CCC, στον αμερικανικό τομέα της πόλης. Ένα άλλο μέρος της οικογένειάς του μετανάστευσε στο Ισραήλ.

Παραγωγός 300 ταινιών

Μεγάλος θαυμαστής του Φριτς Λανγκ, ήταν ο παραγωγός μέσα σε 70 χρόνια, περισσότερων από 300 ταινιών, πολλές από τις οποίες έγιναν επιτυχίες, όπως η σειρά γερμανικών γουέστερν με ήρωα τον Ινδιάνο Βινέτου.

νεαρός χαιρετάει ναζιστικά
Μεταξύ των ταινιών που σημάδεψαν το κοινό και την κριτική το Europa-Europa

Αυτές οι πολύ επικερδείς παραγωγές του επέτρεψαν να χρηματοδοτήσει ταινίες για την ιστορία του Ολοκαυτώματος, έμμονη ιδέα μιας ολόκληρης ζωής γι΄αυτόν τον επιζώντα και ένα θέμα που άργησε να φθάσει στις γερμανικές οθόνες.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μεταξύ των ταινιών που σημάδεψαν το κοινό και την κριτική: Europa, Europa, για ένα ορφανό Εβραιόπουλο που βρίσκεται στην καρδιά της ναζιστικής ελίτ (1990) ή ακόμη το The White Rose (Λευκό Ρόδο -- 1982) για ένα δίκτυο Γερμανών αντιστασιακών.

Το 1972, η ταινία στην οποία ήταν συμπαραγωγός, «Ο κήπος των Φίντζι-Κοντίνι» για τη χρυσή ιταλική εβραϊκή νεολαία στην αυγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των διώξεων, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζόρτζιο Μπασάνι σε σκηνοθεσία του Βιτόριο ντε Σίκα, κέρδισε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ