Η δίκη του πρώην προέδρου του Περού Αλμπέρτο Φουχιμόρι για τις «εξαναγκαστικές στειρώσεις» χιλιάδων γυναικών που ανήκαν στα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού της χώρας της Λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων που ανήκαν σε φυλές αυτοχθόνων, από το 1996 μέχρι το 2000, άρχισε χθες Δευτέρα στη Λίμα.
Ο κ. Φουχιμόρι, αρχηγός του κράτους από το 1990 ως το 2000, τρεις πρώην υπουργοί Υγείας καθώς και άλλοι πρώην αξιωματούχοι διώκονται για την πρόκληση σοβαρών βλαβών «στη ζωή και στην υγεία» γυναικών, «σοβαρών τραυματισμών και κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η κυβέρνηση είχε αρχίσει την περίοδο εκείνη πρόγραμμα οικογενειακού προγραμματισμού που προέβλεπε την απολίνωση των σαλπίγγων γυναικών, θεωρητικά σε εθελοντική βάση. Η πολιτική αυτή είχε σκοπό τη μείωση της γεννητικότητας και, κατά συνέπεια, την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης.
Κατά επίσημες εκτιμήσεις, 272.028 Περουβιανές υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις περίδεσης των σαλπίγγων. Εξ αυτών, οι 2.074 έχουν καταθέσει προσφυγές στη δικαιοσύνη διότι υποχρεώθηκαν να υποβληθούν στις επεμβάσεις αυτές. Επισήμως, είναι γνωστό ότι 18 από τις γυναίκες πέθαναν εξαιτίας επιπλοκών των επεμβάσεων.
Όπως αναφέρεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρώην πρόεδρος, ιαπωνικής καταγωγής, σήμερα 82 ετών, που εκτίει ποινή κάθειρξης 25 ετών για διαφθορά και σωρεία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν συμμετείχε στην πρώτη ακροαματική διαδικασία, που διεξήχθη ψηφιακά. Τυπικά, δεν είναι υποχρεωμένος να συμμετάσχει σε όλες τις ακροαματικές διαδικασίες της δίκης του, η οποία ενδέχεται να διαρκέσει μήνες.
Τα θύματα είχαν ήδη προσφύγει στην περουβιανή δικαιοσύνη, αλλά το 2014 αυτή αρνήθηκε να ασκήσει δίωξη σε βάρος του κ. Φουχιμόρι, με το σκεπτικό πως δεν μπορούσε να αποδειχθεί πως επρόκειτο για εσκεμμένη πολιτική από μέρους του.
Τον Νοέμβριο του 2015, η κυβέρνηση του Περού διέταξε να δημιουργηθεί εθνικό μητρώο των θυμάτων των εξαναγκαστικών στειρώσεων· και, τον Απρίλιο του 2018, η γενική εισαγγελία άρχισε να διενεργεί νέα έρευνα.
Ο γενικός εισαγγελέας καταγγέλλει πως οι κατηγορούμενοι «έπαιζαν με τη ζωή ανθρώπων και την αναπαραγωγική τους υγεία, χωρίς να νοιάζονται για τη ζημιά» που τους προκαλούσαν.
Τα θύματα, που ουδέποτε αποζημιώθηκαν, μπορεί να αποκτήσουν το δικαίωμα να το ζητήσουν από το κράτος, στο πλαίσιο μεταρρύθμισης του Σχεδίου αποζημίωσης των θυμάτων της ένοπλης σύρραξης στο Περού, που μαινόταν την περίοδο από το 1980 μέχρι το 2000.