Τη δική του ιστορία και την έκπληξη που ένιωσε από την καλοσύνη των ξένων περιέγραψε ένας μετανάστης στη Βρετανία.
Μιλώντας στην τοπική ECHO περιέγραψε το πώς έφθασε με την οικογένειά του στο Merseyside της Αγγλίας έχοντας 900 λίρες στην τράπεζα όλα και όλα, το πρώτο δύσκολο διάστημα προσαρμογής αλλά και την καλοσύνη των ξένων που τον υποδέχτηκαν, τον αγκάλιασαν και τον βοήθησαν.
Από τη Σρι Λάνκα στην Αγγλία
Ο Ebenezer Daniel με την οικογένειά του μετακόμισαν από τη Σρι Λάνκα στην Αγγλία αφού στη σύζυγό του προσφέρθηκε μια θέση εργασίας. Ξεκίνησαν με λίγες βαλίτσες, τα λιγοστά χρήματα στην τράπεζα και την ελπίδα ότι και εκείνος θα έβρισκε δουλειά ως φυσιοθεραπευτής. Μαζί τους στην Αγγλία για το νέο ξεκίνημα πήραν φυσικά τα δυο παιδιά τους.
Εφθασαν στην Αγγλία λίγες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, όταν τα παιδιά του Ebenezer, ο οκτάχρονος Isaac και ο πεντάχρονος Asher, δημιουργούσαν μια λίστα με τα δώρα που ήθελαν.
Τα πρώτα Χριστούγεννα και τα δώρα των παιδιών
Ο ίδιος ήξερε ότι τα δώρα που ζητούσαν τα παιδιά ήταν ανέφικτο να τους τα αγοράσουν. «Τα πρώτα Χριστούγεννα εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο μεγαλύτερος μού ζήτησε ένα ποδήλατο και ο μικρότερος μού ζήτησε ένα πακέτο Yu-Gio-Oh! Αναγκαστήκαμε να τους πούμε ότι θα τους τα πάρουμε τα επόμενα Χριστούγεννα».
Το θαύμα των Χριστουγέννων! Η καλοσύνη των ξένων
Και περιγράφει στη συνέχεια το δικό τους θαύμα των Χριστουγέννων:
« 10 ημέρες νωρίτερα, η γειτόνισσά μας η Jackie, αστυνομικός στο επάγγελμα, μας είχε χτυπήσει την πόρτα και μας είχε ρωτήσει για τα σχέδιά μας. Της είχαμε πει τι ζήτησαν τα παιδιά και ότι ήταν δύσκολο να τους τα πάρουμε. Κερδίζαμε πολύ λίγα χρήματα και είχαμε και το ενοίκιο του σπιτιού εκείνη την εποχή. Ήταν δύσκολα για εμάς. Ομως, την παραμονή των Χριστουγέννων, δεν μπορούσα να πιστέψω τι έκανε η Jackie έξω από το σπίτι μας. Μας είχε φέρει παιχνίδια για τα παιδιά, ακόμη και το ποδήλατο».
Και συνεχίζει τη διήγησή του:
«Δεν είχα ξαναδεί τόσα πολλά δώρα. Ήταν ατελείωτα. Προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια, η πρώτη φορά που είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα ήταν το 1998. Η χώρα μας είχε καταστραφεί από τον πόλεμο. Τα Χριστούγεννα το δώρο μου ήταν ένα βιβλίο κάθε χρόνο.
Ο τρόπος με τον οποίο μας βοήθησαν οι Βρετανοί ήταν καταπληκτικός. Έχω τόση ευγνωμοσύνη. Ήταν πραγματικά καταπληκτικό. Οι άνθρωποι εδώ είναι πραγματικά τόσο ξεχωριστοί και μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας».
Η βοήθεια στη δουλειά του
Ο Ebenezer εξήγησε ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η Jackie τους είχε βοηθήσει.
Είπε ότι όταν πρωτοήρθαν πάλευε να βρει πελάτες ως θεραπευτής μασάζ και ευεξίας. Και τότε η Jackie ανέλαβε να βοηθήσει.
«Δεν γνωρίζαμε κανέναν στο Wirral όταν μετακομίσαμε εδώ. Έτσι έπρεπε να μοιράζω φυλλάδια για να βρω πελάτες. Αλλά όλοι ήταν απασχολημένοι- κανείς δεν ήθελε τα φυλλάδια. Μόνο ένας ή δύο άνθρωποι τα έπαιρναν.
Βοήθησα την Jackie με τον πιασμένο ώμο της και ανάρρωσε πλήρως. Μετά από αυτό, με συνέστησε σε φίλους της και η φήμη μου εξαπλώθηκε σε όλη την περιοχή».
Εξήγησε στη συνέχεια ότι η πελατεία του αυξήθηκε η φήμη του εξαπλώθηκε και έπρεπε να μετακομίσει στο Λίβερπουλ για να προλαβαίνει να εξυπηρετεί όλους τους πελάτες του.
«Όλοι μας βοήθησαν με διαφορετικούς τρόπους, ακόμη και μια απλή αγκαλιά σήμαινε τόσα πολλά. [...] τα καταφέραμε χάρη στους ανθρώπους γύρω μας».