Η εκκλησία πρέπει να ντρέπεται και να ζητήσει συγγνώμη, τόνισε ο Πάπας Φραγκίσκος μιλώντας για τη σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων στους κόλπους της.
Είναι ντροπή ειπε ο Πάπας
«Είναι ντροπή. Ντροπή. Σήμερα, στην ίδια την εκκλησία, συμβαίνει αυτό το έγκλημα, η εκκλησία πρέπει να ντρέπεται και να ζητήσει συγγνώμη», είπε ο Ποντίφικας από το Βέλγιο όπου πραγματοποιεί επίσκεψη.
Επίσης, εξέφρασε τη λύπη του για τις «αναγκαστικές υιοθεσίες» παιδιών στο Βέλγιο τα οποία απομακρύνθηκαν από τις μητέρες τους μεταξύ των δεκαετιών του 1950 και του 1970 με καλόγριες να έχουν συμμετάσχει σε αυτές τις ενέργειες. Όπως είπε, «σε αυτές τις οδυνηρές ιστορίες, ο πικρός καρπός ενός εγκλήματος ανακατεύτηκε με αυτό που δυστυχώς ήταν το αποτέλεσμα μιας ευρέως διαδεδομένης νοοτροπίας σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας».
Από την πλευρά του, ο απερχόμενος πρωθυπουργός του Βελγίου Αλεξάντερ Ντε Κρόο ανέφερε ότι «δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις οδυνηρές πληγές που υπάρχουν στην καθολική κοινότητα και στην κοινωνία γενικότερα. Οι πολυάριθμες περιπτώσεις σεξουαλικής βίας και αναγκαστικών υιοθεσιών έχουν βλάψει σοβαρά την εμπιστοσύνη».
«Όταν κάτι πάει στραβά, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι καλύπτουμε το θέμα. Αυτό βλάπτει το πολύτιμο έργο όλων. Σήμερα, τα λόγια δεν φτάνουν πια. Χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα. Τα θύματα πρέπει να είναι στο επίκεντρο. Έχουν το δικαίωμα στην αλήθεια πρέπει να αναγνωριστούν οι θηριωδίες», υπογράμμισε ο Αλεξάντερ Ντε Κρόο, προσθέτοντας ότι «δεν είναι μόνο ηθική υποχρέωση, αλλά είναι επίσης απαραίτητο βήμα για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πρέπει να υπερισχύει των συμφερόντων του θεσμού». «Για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε ξανά προς το μέλλον, η εκκλησία πρέπει να συμβιβαστεί με το παρελθόν της», επισήμανε.
Στον χαιρετισμό του με την ευκαιρία της επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου στο Βέλγιο, ο βασιλιάς των Βέλγων Φίλιππος ανέφερε μιλώντας για τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης: «Έχετε αναλάβει συγκεκριμένη δράση για να πολεμήσετε αυτή την αποτρόπαια βία» και προσέθεσε ότι «τα παιδιά υπέστησαν φρικτή ζημία, σημαδεύτηκε μια ζωή. Το ίδιο ισχύει και για τα θύματα αναγκαστικής υιοθεσίας. Χρειάστηκε τόσος καιρός για να ακουστεί και να αναγνωριστεί η κραυγή τους. Τόσο καιρό να βρεθούν τρόποι για να διορθωθεί το ανεπανόρθωτο».