Χιλιάδες εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι επιστρέφουν από το πρωί στα σπίτια τους, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, για πρώτη φορά εδώ και 15 μήνες, καθώς έχει τεθεί σε εφαρμογή η εκεχειρία.
Το άνοιγμα του δρόμου καθυστέρησε δύο ημέρες εξαιτίας της διαμάχης Χαμάς-Τελ Αβίβ, το οποίο υποστήριξε ότι η οργάνωση είχε αλλάξει τη σειρά των ομήρων που απελευθέρωσε σε αντάλλαγμα για εκατοντάδες Παλαιστίνιους κρατουμένους.
Οι διαμεσολαβητές έλυσαν τη διαφορά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Οι Παλαιστίνιοι που είχαν βρει καταφύγιο σε καταυλισμούς με σκηνές και σχολεία που μετατράπηκαν σε καταφύγια για πάνω από έναν χρόνο, ανυπομονούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ακόμη και γνωρίζοντας ότι πιθανότατα έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί.
Σύμφωνα με το BBC, εκτιμάται ότι πάνω από μισό εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στη νότια Γάζα περιμένουν να επιστρέψουν για να δουν τι έχει απομείνει από τα σπίτια τους στον Βορρά.
Στον κεντρικό δρόμο προς τα βόρεια, χιλιάδες οικογένειες που έχουν κατασκηνώσει στην πύλη για μέρες έχουν αρχίσει να μετακινούνται με τα πόδια, φορτωμένες με ό,τι μπορούν να μεταφέρουν.
«Θα αρχίζω να ξαναχτίζω το σπίτι μου», είπε ένας Παλαιστίνιος
Μιλώντας στο Al Jazeera, ένας Παλαιστίνιος δήλωσε: «Θα αρχίσω να ξαναχτίζω το σπίτι μου -τούβλο με τούβλο, τοίχο με τοίχο. Θα ξεκινήσουμε απομακρύνοντας τα συντρίμμια και θα το ξαναχτίσουμε από την αρχή».
«Μετά από 15 μήνες πόνου ως Παλαιστίνιοι, ως κάτοικοι της Γάζας, δηλαδή ως κάτοικοι του προσφυγικού καταυλισμού Shujayea, αυτή είναι μια μέρα χαράς. Παρόλο που τα σπίτια μας έχουν καταστραφεί, ολόκληρος ο Βορράς έχει μετατραπεί σε καμένη γη. Παρά τον πόνο μας, τη θλίψη μας, την καταστροφή, αυτή είναι μια μέρα νίκης», τόνισε.
Η 42χρονη Νιρμίν Μουσαμπέχ, σε δηλώσεις της στο BBC, είπε: «Θέλω να πάω στο σπίτι μου και στη γη μου στην οποία μεγάλωσα. Η χαρά μου είναι να βρίσκομαι στο σπίτι μου -είτε στέκεται όρθιο είτε έχει κατεδαφιστεί».
Από την άλλη, η Γκάντα Ουντάχ σκέφτεται την επανένωση με τις κόρες της τις οποίες έχει να δει πάνω από έναν χρόνο. «Περιμένω αυτή τη στιγμή για περισσότερους από 15 μήνες», λέει. «Είναι σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα… Σκοπεύω να επιστρέψω στη βόρεια Γάζα το συντομότερο δυνατό, γιατί δεν εμπιστευόμαστε τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός».
Παρά τον ενθουσιασμό της, λέει ότι το σπίτι της είναι «μερικώς κατεστραμμένο», αλλά το πιο σημαντικό είναι να ξαναδεί τις κόρες της.
«Πρέπει να πάω με τα πόδια και είναι μεγάλη απόσταση, πάνω από 15 χιλιόμετρα, και είναι εκατοντάδες, χιλιάδες άνθρωποι που επιστρέφουν», πρόσθεσε.
