Ανταποκριτής του BBC στη Μόσχα από το 2003, ο Στιβ Ρόζενμπεργκ εξηγεί σε ανάλυσή του γιατί συνιστά πραγματική απειλή για τον Βλαντίμιρ Πούτιν η εν εξελίξει εισβολή στο Κουρσκ των oυκρανικών δυνάμεων.
Όπως αναφέρει, η λέξη «Κουρσκ» ήταν αντικείμενο μιας από τις πρώτες ανταποκρίσεις του πριν από 24 χρόνια.
«Εκείνη την εποχή μιλούσα για τη βύθιση του υποβρυχίου K-141 Kursk στα παγωμένα νερά της Θάλασσας Μπάρεντς στις 12 Αυγούστου του 2000» λέει ο ανταποκριτής του BBC. Αλλά στο μεταξύ έχουν αλλάξει πολλά, και «η Ρωσία σήμερα είναι διαφορετική από αυτή του 2000».
Ο Ρόζενμπεργκ εξηγεί ότι, σε αντίθεση με εκείνη την περίσταση, όταν η ρωσική τηλεόραση μετέδιδε τα νέα γι’ αυτό που θα μείνει στη μνήμη ως το σοβαρότερο δυστύχημα στην ιστορία του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού και στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 118 άνδρες, τώρα «δεν υπάρχει ίχνος κριτικής προς τον πρόεδρο Πούτιν»...
«Καμία αμφιβολία για τις διαδικασίες λήψης αποφάσεών του, κανένας υπαινιγμός ότι η εισβολή στην Ουκρανία ήταν που οδήγησε σε αυτήν τη δραματική στιγμή», δηλαδή την επίθεση των Ουκρανών στην περιοχή του Κουρσκ.
Πρόκειται για μια σαφή αναφορά τού ανταποκριτή του BBC στη λογοκρισία των ρωσικών ΜΜΕ, τα οποία η κυβέρνηση Πούτιν ελέγχει πλέον εντελώς.
Θα βλάψει τον Πούτιν η ουκρανική επίθεση στο Κουρσκ;
Στη συνέχεια, ο Στιβ Ρόζενμπεργκ θέτει το ερώτημα: παρά την προπαγάνδα και τις χειραγωγημένες ειδήσεις, μετά από 908 ημέρες ενός πολέμου που υποτίθεται ότι θα κρατούσε ελάχιστες μέρες, «αυτά τα γεγονότα θα βλάψουν τον Πούτιν;».
Ο Ρόζενμπεργκ εξηγεί ότι το ερώτημα αυτό τού έχει τεθεί πολλές φορές αυτή την τελευταία διετία και σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις που ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για τον πόλεμο:
Πρώτον, το 2022, «όταν η Ουκρανία βύθισε το πολεμικό πλοίο ''Moskva'', τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας». Το ίδιος και λίγους μήνες αργότερα, κατά την «αστραπιαία υποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη βορειοανατολική Ουκρανία, και ξανά το 2023, κατά την ανταρσία της Wagner, όταν ένοπλοι μισθοφόροι βάδισαν προς τη Μόσχα», αμφισβητώντας ευθέως την εξουσία του Πούτιν.
Απ’ όλες αυτές τις εξελίξεις ο Πούτιν κατάφερε να βγει αλώβητος, αλλά αυτή τη φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, λέει ο ανταποκριτής του BBC, σημειώνοντας ότι σε αντίθεση με την ανταρσία της Wagner, «που τελείωσε σε μια μέρα», η ουκρανική επίθεση στο Κουρσκ «συνεχίζεται για περισσότερο από μία εβδομάδα: όσο περισσότερο διαρκέσει τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση στη ρωσική ηγεσία και, ενδεχομένως, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το πλήγμα στην εξουσία του προέδρου Πούτιν».
Υπονομεύεται το ίματζ του Πούτιν ως «Μίστερ Ασφάλεια»
Αυτή η ουκρανική επίθεση στο Κουρσκ θα μπορούσε να γκρεμίσει κομμάτι-κομμάτι τη μαρμάρινη εικόνα του «Mr Security», την οποία έχτισε για τον εαυτό του ο Πούτιν στα 20 χρόνια σχεδόν αδιαμφισβήτητης εξουσίας του.
Η εισβολή στην Ουκρανία αποσκοπούσε, μεταξύ άλλων, στη διατήρηση του χαρακτήρα του Πούτιν ως αδιαμφισβήτητου προστάτη του ρωσικού λαού.
Στην πραγματικότητα, διευκρινίζει ο Ρόζενμπεργκ, «η λεγόμενη ''ειδική στρατιωτική επιχείρηση'' παρουσιάστηκε στους συμπολίτες του ως ένας τρόπος ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας της Ρωσίας».
Ωστόσο, δυόμισι χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου δεν υπάρχουν και πολλές ενδείξεις της «ασφάλειας» που υπόσχεται ο ισχυρός άνδρας του Κρεμλίνου στους συμπατριώτες του. Το αντίθετο... «Υπάρχει περισσότερο ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, με τη Σουηδία και τη Φινλανδία να έχουν ενταχθεί στη Συμμαχία», εξηγεί ο Ρόζενμπεργκ. «Οι ρωσικές πόλεις δέχονται τακτικά επιθέσεις ουκρανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών και τώρα οι στρατιώτες του Κιέβου κατακτούν ρωσικό έδαφος».
Αυτά που δεν λέει ο Πούτιν
Από την πλευρά του, ο Πούτιν επιλέγει προσεκτικά τα λόγια του για να πείσει τη ρωσική κοινή γνώμη ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας και, αναφερόμενος στην επίθεση των Ουκρανών στο Κουρσκ, «απέφυγε να χρησιμοποιήσει τη λέξη ''εισβολή''». Μίλησε, απλώς, για την «κατάσταση στην παραμεθόριο περιοχή» ή «τα γεγονότα που διαδραματίζονται» και χαρακτήρισε «πρόκληση» την ουκρανική εισβολή.
Μετά από αυτό, πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του ηγέτη του Κρεμλίνου. Ο Ρόζενμπεργκ αποκλείει το ενδεχόμενο έναρξης του πολυπόθητου διαλόγου με το Κίεβο. «Οι Ρώσοι αξιωματούχοι κατέστησαν σαφές ότι, μετά την ουκρανική επίθεση, βάζουν στον πάγο την ίδια την ιδέα των ειρηνευτικών συνομιλιών και ο Πούτιν δήλωσε ότι ο τρέχων στόχος είναι μόνον ''η εκδίωξη του εχθρού από το ρωσικό έδαφος''».
Αλλά η απόσταση μεταξύ λόγων και πράξεων είναι μεγάλη, καθώς, παρά την αποστολή ενισχύσεων στο Κουρσκ, «ο ρωσικός στρατός δεν έχει ανακτήσει ακόμη τον έλεγχο σε αυτό το τμήμα της Ρωσίας», λέει ο ανταποκριτής του BBC στη Μόσχα.
Και καταλήγει: «Το πρωί της Πέμπτης, καθώς περνούσα μπροστά από το Κρεμλίνο, ξαφνικά σταμάτησα. Την ώρα που εργάτες έστηναν καθίσματα και οθόνες για μια εκδήλωση, σε μια γιγαντοοθόνη έπαιζε το κλασικό "Non, je ne regrette rien" (''Όχι, δεν μετανιώνω για τίποτα'', στα γαλλικά), της Edith Piaf, και αντηχούσε σε όλη την Κόκκινη Πλατεία. Ήταν μια πραγματικά σουρεαλιστική στιγμή. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν έχει δείξει ίχνος μετάνοιας για την πλήρους κλίμακας εισβολή που διέταξε στην Ουκρανία, ή για τις αποφάσεις που έλαβε έκτοτε. Κι αν οι δημόσιες τοποθετήσεις του αντανακλούν την τρέχουσα ψυχική του κατάσταση, τότε πραγματικά πιστεύει ότι μόνο μία είναι η εφικτή έκβαση του πολέμου: η νίκη της Ρωσίας».