Τηλεφωνικές κλήσεις ανάμεσα στους Ρώσους στρατιώτες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα -που υποκλάπηκαν από την Ουκρανία- αποκαλύπτουν τη θλιβερή πραγματικότητα του πολέμου για τις δυνάμεις του Κρεμλίνου.
Στην πρώτη γραμμή, κοντά στην πόλη Λιμάν της ανατολικής Ουκρανίας, στις 15.10 της 8ης Νοεμβρίου ένας Ρώσος στρατιώτης που ονομάζεται Αντρέι αποφάσισε να αγνοήσει τις εντολές των ανωτέρων του και να τηλεφωνήσει στη μητέρα του με ένα μη εξουσιοδοτημένο κινητό τηλέφωνο.
«Κανείς δεν μας ταΐζει τίποτα, μαμά», παραπονέθηκε. «Οι προμήθειές μας είναι σκ@τ@, για να είμαι ειλικρινής. Παίρνουμε νερό από λακκούβες, μετά το στραγγίζουμε και το πίνουμε».
«Πού είναι οι πύραυλοι για τους οποίους καυχιόταν ο Πούτιν», αναρωτιούνται οι Ρώσοι στρατιώτες
Το Λιμάν, που καταλήφθηκε από τους Ρώσους τον Μάιο, απελευθερώθηκε από τις ουκρανικές δυνάμεις τον Οκτώβριο. Δύο μέρες πριν ο Αντρέι κάνει το απογευματινό του τηλεφώνημα στην οικογένειά του, οι ρωσικές δυνάμεις είχαν «επιτέλους» αρχίσει να χτυπούν τις ουκρανικές θέσεις με βόμβες φωσφόρου, είπε στη μητέρα του, αλλά οι υποσχέσεις για πυρομαχικά που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την έκβαση της μάχης δεν είχαν εκπληρωθεί.
«Πού είναι οι πύραυλοι για τους οποίους καυχιόταν ο Πούτιν;» ρώτησε. «Υπάρχει ένα πολυώροφο κτίριο ακριβώς μπροστά μας. Οι στρατιώτες μας δεν μπορούν να το χτυπήσουν. Χρειαζόμαστε έναν πύραυλο κρουζ Caliber και τέλος».
Ο Αντρέι διαβεβαίωσε τη μητέρα του, η οποία ζει στην Κοστρόμα, μια πόλη 310 μίλια βορειοανατολικά της Μόσχας, ότι είναι καλά. «Πάντα λέω προσευχές, μαμά... Κάθε πρωί», είπε.
Το περιεχόμενο της συνομιλίας μεταξύ στρατιώτη και μητέρας, η οποία διήρκεσε πέντε λεπτά και 26 δευτερόλεπτα, μπορεί να διαβαστεί σήμερα επειδή υποκλάπηκε από τον ουκρανικό στρατό και μεταβιβάστηκε στον Guardian.
Ρώσος στρατιώτης στην Ουκρανία: «Δεν μας επέτρεπαν να υποχωρήσουμε, αλλιώς θα μας πυροβολούσαν»
Άλλες υποκλοπές, που κοινοποιήθηκαν στον Guardian, περιλαμβάνουν μια συνομιλία της 6ης Νοεμβρίου μεταξύ ενός πατέρα και των συναδέλφων του γιου του, ο οποίος είχε σκοτωθεί υπηρετώντας στην 35η Ταξιαρχία Μηχανοκίνητων Τυφεκίων.
«Χωρίς ενισχύσεις, χωρίς επικοινωνία», απάντησε ένας στρατιώτης σε ερωτήσεις του πατέρα σχετικά με την κατάσταση των ανδρών που είχαν επιζήσει από την ουκρανική επίθεση. «Είπαν ότι δεν μας επέτρεπαν να υποχωρήσουμε. Διαφορετικά, μπορεί να μας πυροβολούσαν».
Σε μια ακόμη υποκλαπείσα συνομιλία από τις 26 Οκτωβρίου, ένας στρατιώτης στην περιοχή του Ντονέτσκ λέει στη γυναίκα του πως είχε δραπετεύσει μαζί με άλλους τρεις από την αιματοχυσία και σκεφτόταν να παραδοθεί. «Είμαι σε έναν υπνόσακο, βρεγμένος, βήχω, γενικά χάλια», είπε. «Μας έχουν αφήσει να μας σφάξουν». Η σύζυγος του στρατιώτη αρνήθηκε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο στην εφημερίδα.