Λευκορώσοι εθελοντές κατατάσσονται για να πολεμήσουν στο πλευρό της Ουκρανίας.
Ο νεαρός Λευκορώσος Γκλεμπ Γκούνκο πηγαίνει στην Ουκρανία για να πολεμήσει στο πλευρό των Ουκρανών.
Λευκορώσος εθελοντής τονίζει ότι πολεμάει στον πλευρό της Ουκρανίας και για την ελευθερία της χώρας του
«Πηγαίνω στην Ουκρανία όχι μόνο για να υποστηρίξω την Ουκρανία, για να πολεμήσω για την Ουκρανία, αλλά και για τη Λευκορωσία», δηλώνει ο 18χρονος που ζει στο Γκρόζετς της Πολωνίας. Το τατουάζ στο χέρι του γράφει «Born Free». «Διότι η ελευθερία μας εξαρτάται επίσης από την κατάσταση εκεί», εξηγεί.
Κατάγεται από το Μινσκ και έφυγε από τη χώρα του το 2020, τη χρονιά που ο πρόεδρος Αλεξάντρ Λουκασένκο εξαπέλυσε την άγρια καταστολή κατά της λευκορωσικής αντιπολίτευσης, μετά τις μαζικές διαδηλώσεις που συγκλόνισαν τη Λευκορωσία όταν ο επί 30 χρόνια στην εξουσία πρόεδρος διεκδίκησε την εκλογική νίκη στις προεδρικές εκλογές που καταγγέλθηκαν ως νοθευμένες από τη Δύση.
Ο Λουκασένκο, πιστός «δορυφόρος» της Μόσχας, υποστήριξε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ομως πολλοί είναι οι Λευκορώσοι που τάσσονται στο πλευρό της Ουκρανίας και παίρνουν τα όπλα για να πολεμήσουν.
«Οι Λευκορώσοι δεν μπορούν να βοηθήσουν την Ουκρανία επισήμως με όπλα, όπως ολόκληρος ο κόσμος, αλλά δεν μπορούν να παραμείνουν στο περιθώριο, άρα πηγαίνουν να πολεμήσουν για την ανεξαρτησία της αδελφής χώρας», γράφει στο Facebook η Fondation Maison Bélarusse στη Βαρσοβία.
Η μη κυβερνητική οργάνωση για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στη Λευκορωσία έχει αναλάβει την οργάνωση της αποστολής Λευκορώσων εθελοντών στην Ουκρανία.
Λευκορώσος που πολεμάει στο πλευρό της Ουκρανίας λέει ότι Λουκασένκο και Πούτιν είναι τρομοκράτες
«Στα μάτια ολόκληρου του κόσμου, ο Λουκασένκο και ο Πούτιν είναι τρομοκράτες», δηλώνει ο Πάβελ Κούχτα, υπεύθυνος του κέντρου υποδοχής εθελοντών.
«Είμαι μια μάχη ανάμεσα στη δημοκρατία και την ελευθερία από τη μια πλευρά και τη δικτατορία από την άλλη», λέει αυτός ο 24χρονος Λευκορώσος.
Ο Πάβελ Κούχτα έχει γνωρίσει τον πόλεμο, αφού πολέμησε κατά των φιλορωσικών δυνάμεων στο Ντονμπάς την περίοδο 2016-2018, όπου τραυματίσθηκε από έκρηξη νάρκης.
«Πολεμήσαμε με σύνθημα ''η ελευθερία μας και η ελευθερία σας''», λέει ο επαγγελματίας στρατιώτης, ο μεγάλος αδελφός του οποίου σκοτώθηκε από τις λευκορωσικές δυνάμεις ασφαλείας κατά την καταστολή διαδήλωσης.
«Τότε, στο Ντονμπάς, θεωρούσαμε ότι ο Πούτιν θα καταλάβει τη Λευκορωσία. Αλλά με τον Λουκασένκο αυτό έγινε χωρίς να πέσει πυροβολισμός», λέει ο Πάβελ Κούχτα.
«Ο Λουκασένκο δεν αποφασίζει τίποτε πια. Όλα περνούν από τη Ρωσία και τον Πούτιν».
Το κέντρο υποδοχής Λευκορώσων εθελοντών είναι γεμάτο κόσμο. Εθελοντές γεμίζουν κιβώτια με αλεξίσφαιρα γιλέκα, μπαταρίες, κονσέρβες, φάρμακα και άλλα απαραίτητα για τους μαχητές είδη. Σώματα εθελοντών αναχωρούν για την Ουκρανία, ικανοποιημένοι που έχουν ταχθεί με την ορθή πλευρά της Ιστορίας.
Λευκορώσος εθελοντής τονίζει ότι οι παππούδες του πολέμησαν στην Ουκρανία
Ο Αλεξέι Κοβάλτσουκ, που εργάζεται εδώ και χρόνια ως δάσκαλος σνόουμπορντ στην Ουκρανία, ομολογεί ότι αισθάνεται «ένα είδος ευχάριστης οργής, πολεμική οργή».
Εχοντας βοηθήσει την εκκένωση του σταθμού του σκι στο Μπούκοβελ της δυτικής Ουκρανίας, μόλις πριν από τη ρωσική επίθεση, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας της έναρξης της εισβολής.
«Είδα γυναίκες, παιδιά να κλαίνε. Είδα τα πυρά» διηγείται ο 41χρονος, ο οποίος έχει περάσει πολλά χρόνια στις ειδικές δυνάμεις.
«Είδα δύσκολες καταστάσεις και χάρη σε φίλους και γονείς καταλαβαίνω τι συμβαίνει τώρα στη Μαριούπολη, το Χάρκοβο, το Κίεβο και σε άλλες πόλεις», δηλώνει στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP).
«Δεν καταλαβαίνω πώς μπορούν να σκοτώνουν αμάχους. Αυτό δεν το καταλαβαίνω». Ο Αντρέι Κορσάκ, άλλος Λευκορώσος εθελοντής, πλησιάζει σφίγγοντας στα χέρια του ασπρόμαυρες οικογενειακές φωτογραφίες.
«Παίρνω μαζί μου στην Ουκρανία τους παππούδες μου... Ολοι πολέμησαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός εδώ υπερασπίσθηκε τη Βαρσοβία το 1920» λέει, δείχνοντας τα πορτρέτα τους με στρατιωτικές στολές.
«Σήμερα, έναν αιώνα αργότερα, εγώ, ο εγγονός τους, είμαι υποχρεωμένος να πολεμήσω με τη σειρά μου τις ρωσικές ορδές, για να τις σταματήσω», λέει ο 53χρονος εργαζόμενος στο Ikea από την πόλη Πόλοτσκ της Λευκορωσίας.
«Θα κάνω τα πάντα για να σταματήσω αυτό το κακό» λέει, και προσθέτει ότι θα προτιμούσε να μη σκοτώσει κανέναν. «Αν φτάσω εκεί, θα φανταστώ ότι θα έχω μπροστά μου ένα μέλος των μονάδων καταστολής του Μινσκ. Ετσι, θα μου είναι πιο εύκολο».