Οι συνεχείς τριβές ανάμεσα στον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους στρατιωτικούς επιτελείς οδήγησαν τελικά στην απομάκρυνση του επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, Βαλέρι Ζαλούσνι.
Οπως αναφέρει η DW στην ελληνική έκδοσή της, ο ίδιος ο Ζαλούζνι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο στράτευμα, αλλά οι σχέσεις του με τον Ζελένσκι δοκιμάστηκαν μετά την αποτυχία της «μεγάλης αντεπίθεσης» του 2023. Συν τοις άλλοις ακούγονταν επίμονες φήμες- τις οποίες ο ίδιος διέψευδε- ότι ο Ζαλούσνι έτρεφε πολιτικές φιλοδοξίες και θα κατέβαινε στις επόμενες προεδρικές εκλογές ως αντίπαλος του Ζελένσκι.
Το γενικό πρόσταγμα έχει πλέον ο μέχρι πρότινος επικεφαλής του Πεζικού, Ολεξάντερ Σίρσκι, ο οποίος από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι θα αλλάξει πολλά. «Απαιτούνται επείγουσες αλλαγές, σε διαφορετική περίπτωση η Ουκρανία δεν θα είναι σε θέση να επιτύχει τους στόχους της στο μέτωπο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο νέος επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα δώσει προτεραιότητα στη χρήση drones και άλλων νέων τεχνολογικών μέσων. Ο Ζελένσκι εξαίρει την πολεμική εμπειρία και τις περγαμηνές του Ολεξάντερ Σίρσκι, ο οποίος διακρίθηκε ιδιαίτερα στις μάχες για την υπεράσπιση του Κιέβου στα πρώτα στάδια του πολέμου.
Οπαδός του «σοβιετικού δόγματος»
Γεννημένος το 1956 στη Ρωσία, ο Σίρσκι θεωρείται προϊόν του «σοβιετικού στρατιωτικού δόγματος». Φοίτησε στην Ανώτατη Στρατιωτική Ακαδημία της Μόσχας στη δεκαετία του '80 και στη συνέχεια υπηρέτησε για πέντε χρόνια στον σοβιετικό στρατό. Το 1991, όταν κατέρρεε η Σοβιετική Ένωση, η μονάδα του Σίρσκι είχε σταθμεύσει στην Ουκρανία και ο ίδιος εντάχθηκε στον ουκρανικό στρατό. Το 2014 είχε αναλάβει τον συντονισμό των ουκρανικών δυνάμεων στις μάχες εναντίον ρωσόφιλων παραστρατιωτικών ομάδων και παρασημοφορήθηκε για τη δράση του.
Μόλις η Ρωσία εισέβαλε στη γειτονική Ουκρανία, το 2022, ο Σίρσκι ήταν ένας από τους «αρχιτέκτονες» της διπλής αμυντικής γραμμής περιμετρικά του Κιέβου. Με δική του εντολή καταστράφηκαν γέφυρες και ένα αρδευτικό φράγμα κοντά στην ουκρανική πρωτεύουσα, με αποτέλεσμα να καταστούν πολύ δύσκολες οι επιθετικές κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων. Οι Ρώσοι υποχώρησαν και, τον Απρίλιο του 2022, ο πρόεδρος Ζελένσκι απένειμε στον Σίρσκι τον τίτλο του «Ήρωα της Ουκρανίας». Αργότερα, ο επικεφαλής του Πεζικού είχε αποφασιστική συμβολή στην αντεπίθεση για ανακατάληψη εδαφών στο Χάρκοβο και στην περιοχή της Χερσώνας. Συμμετείχε όμως και στις σκληρές μάχες του Σολεντάρ και του Μπαχμούτ, με τις ουκρανικές δυνάμεις να αναγκάζονται σε υποχώρηση.
Προστατεύοντας τις ζωές των στρατιωτών
Την εποχή εκείνη στρατιωτικοί αναλυτές εξέφραζαν αμφιβολίες, για το αν ήταν τόσο απαραίτητη η επιμονή στις μάχες του Μπαχμούτ, που προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στον ουκρανικό στρατό. Ο Σίρσκι επέμενε ότι μόνο έτσι θα εξασθενήσουν οι ρωσικές δυνάμεις και ιδιαίτερα οι σκληροτράχηλοι μισθοφόροι της «ομάδας Βάγκνερ»
Πολλοί πιστεύουν ότι, όντας πιστός στο σοβιετικό δόγμα, ο Σίρσκι ενδιάφερεται περισσότερο για να επιτύχει τους στόχους του στο πεδίο της μάχης, παρά για να διαφυλάξει τις ζωές των στρατιωτών του. Γι αυτό, επισημαίνει στην DW ο Βρετανός αξιωματικός ε.α. Φρανκ Λέντγουιτζ, ο νέος επικεφαλής των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων «θεωρείται λιγότερο δημοφιλής στο στράτευμα από τον Ζαλούζνι». Πάντως τον Δεκέμβριο του 2022, μιλώντας σε ουκρανικά ΜΜΕ, ο Σίρσκι έλεγε ότι οι Ουκρανοί «μάχονται με εντελώς διαφορετικό τρόπο από τον σοβιετικό ή ακόμη και τον σύγχρονο ρωσικό στρατό» και ότι «για μας η ανθρώπινη ζωή αποτελεί υπέρτατη αξία. Πρέπει να βγεις έξω, να μιλήσεις με τους επιτελείς, τους αξιωματικούς, τους στρατιώτες, να καταλάβεις τα προβλήματά τους».
Τι αλλάζει με τον Σίρσκι;
Τα ουκρανικά στρατεύματα πιέζονται από τις ρωσικές δυνάμεις σε πολλά σημεία του μετώπου και ιδιαίτερα στην πόλη Αβντιίβκα, στην οποία εισέβαλαν οι Ρώσοι την Παρασκευή, μετά από πολιορκία μηνών. Πρόκειται για πόλη στρατηγικής σημασίας, που θεωρείται «πύλη» προς το κατεχόμενο Ντονέτσκ.
«Δεν αμφιβάλω ότι στην Αβντιίβκα ο Σίρσκι θα ζητήσει από τους στρατιώτες του να δώσουν αγώνα μέχρις εσχάτων, όποιες κι αν είναι οι απώλειες, όπως είχε κάνει και στο Μπαχμούτ, κάτι που κατά τη γνώμη τη δική μου, αλλά και πολλών άλλων, ήταν τεράστιο λάθος» επισημαίνει ο Βρετανός στρατιωτικός Φρανκ Λέντγουιτζ.
Πηγή: Deutsche Welle