Η μαχητική ουκρανή φεμινίστρια Ίνα Σεβτσένκο, μία από τις ακτιβίστριες των Femen, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την τύχη των γυναικών στην Ουκρανία, οι οποίες «παίρνουν τα όπλα» ή επιχειρούν «να διαφύγουν με τα παιδιά τους» και μπορεί να γίνουν στόχοι «μαστροπών στα σύνορα».
«Οι γυναίκες είναι πολύ δραστήριες, βρίσκονται στο μέτωπο, παίρνουν τα όπλα, βοηθούν, σώζουν ζωές και δίνουν τη ζωή μέσα σε καταφύγια ή μέσα σε μαιευτήρια, τα οποία βομβαρδίζονται», δηλώνει η 31χρονη γυναίκα που ζει εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια στο Παρίσι.
«Γίνονται στόχοι στην Ουκρανία ως άμαχες και αυτές που προσπαθούν να διαφύγουν από την Ουκρανία με τα παιδιά τους, τις κυνηγούν μαστροποί στα σύνορα», προσθέτει, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
«Ομάδες μαστροπών φθάνουν από τη Γερμανία στα πολωνικά σύνορα για να επωφεληθούν από την εξαθλίωση αυτών των γυναικών», λέει η Ίνα Σεβτσένκο, η οποία κατάγεται από τη Χερσώνα (νότια Ουκρανία) όπου ζει η οικογένειά της. «Οι γυναίκες προσωποποιούν τα βάσανα της Ουκρανίας και ταυτόχρονα την αντίσταση».
«Αυτός ο πόλεμος είναι μια εκδίκηση εναντίον του ουκρανικού λαού ο οποίος θέλει να αποκοπεί από το σοβιετικό παρελθόν του που συνδέεται με τη Ρωσία, ο οποίος θέλει να χειραφετηθεί, να κάνει να αναβιώσει η εθνική ταυτότητά του και έχει εκδηλώσει τις ευρωπαϊκές και δημοκρατικές φιλοδοξίες του. Είναι μια εκδίκηση, μια απόπειρα να τιμωρηθεί ο λαός», προσθέτει.
«Η γιαγιά μου ήταν τεσσάρων ετών όταν οι Ναζί έφθασαν στο χωριό της στη δυτική Ουκρανία. Σήμερα πρέπει να κρυφτεί για άλλη μια φορά από το ρωσικό στρατό που προσπαθεί να εξαλείψει αυτό το λαό».
Η Ίνα Σεβτσένκο είναι από τα πιο γνωστά μέλη των Femen, ενός ριζοσπαστικού φεμινιστικού κινήματος γνωστού για τις γυμνόστηθες διαμαρτυρίες του και για θεαματικές -και συχνά αμφιλεγόμενες- δράσεις.
Μέλη των Femen, με επικεφαλής την Ίνα Σεβτσένο, φορώντας πάντα στο κεφάλι στεφάνι στα χρώματα της Ουκρανίας, αλυσοδέθηκαν, πέρυσι, στην Γέφυρα των Τεχνών στο Παρίσι για να καταγγείλουν τις γυναικοκτονίες, που όπως προσπαθούν να δικαιολογήσουν οι δράστες οφείλονται στην «αγάπη» τους.
«Δεν σκοτώνει κανείς ποτέ από αγάπη», «για το καλύτερο, όχι το χειρότερο», «δεν σε αγαπώ έως θανάτου», ήταν ορισμένα από τα συνθήματα που είχαν γράψει στο γυμνό στήθος τους οι ακτιβίστριες, οι οποίες κρατούσαν, επίσης, καπνογόνα κόκκινου καπνού. «Οι άνδρες συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το πρόσχημα της αγάπης για να δικαιολογήσουν την ενδοοικογενειακή βία και τις γυναικοκτονίες», δήλωσε η Femen Ίνα Σεβτσένκο, καταγγέλλοντας το γεγονός ότι «οι γυναίκες συνεχίζουν να βρίσκονται σε κατάσταση ανασφάλειας στις σχέσεις τους»