Εξι μήνες μετά την εκλογική του νίκη, ο ολλανδός ακροδεξιός πολιτικός Γκερτ Βίλντερς βρίσκεται ένα βήμα πριν από την συμφωνία για τον σχηματισμό της δεξιότερης κυβέρνησης που έχει γνωρίσει η Ολλανδία εδώ και δεκαετίες.
Ο Βίλντερς, ο οποίος από τα έδρανα της αντιπολίτευσης κατάφερε να επηρεάσει την ολλανδική μεταναστευτική πολιτική από το 2006 και είναι γνωστός για τις θέσεις του κατά του ισλάμ, αναμένεται να ανακοινώσει τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού στην οποία θα συμμετέχουν τέσσερα κόμματα.
Οι διαπραγματεύσεις καθυστέρησαν επί πολλούς μήνες μετά τις εκλογές της 22ας Νοεμβρίου. Η μετανάστευση, τα οικονομικά και η περιβαλλοντική πολιτική ήταν πλέον ακανθώδη θέματα της διαπραγμάτευσης.
Χρειάστηκε η άμβλυνση της αντιευρωπαϊκής, αντιισλαμικής ρητορικής του Βίλντερς, η εγκατάλειψη της φιλοδοξίας του να γίνει πρωθυπουργός και η αναθεώρηση της καθολικής αντίθεσης στην παροχή στρατιωτικής υποστήριξης στην Ουκρανία για να ανοίξει ο δρόμος για την επίτευξη συμφωνίας.
Ποιος θα είναι πιθανότατα ο νέος πρωθυπουργός της Ολλανδίας
Η συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού αναμένεται να ανακοινωθεί εντός της ημέρας, ενώ τα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης προβάλλουν το όνομα του Ρόναλντ Πλάστερκ, βετεράνου του Εργατικού Κόμματος για την θέση του πρωθυπουργού.
Η συμφωνία θα φέρει μαζί το κεντροδεξιό κόμμα VVD του απερχόμενου πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, το νέο κεντρώο κόμμα NSC, το κόμμα BBB των αγροτών μαζί με το Κόμμα της Ελευθερίας του Γκερτ Βίλντερς στο πλαίσιο κυβέρνησης συνασπισμού που εξασφαλίζει 88 έδρες στην 150μελή βουλή.
Για να κερδίσει τις εκλογές, ο Βίλντερς εκμεταλλεύθηκε τα αντιμεταναστατευτικά, αντισυστημικά αισθήματα μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης επέρριψε στους αιτούντες άσυλο την ευθύνη για την έλλειψη στέγης και καλλιέργησε τις ανησυχίες για το υψηλό κόστος διαβίωσης και την υπερφόρτωση του συστήματος υγείας.
Αν και δεν έχουν αποκαλυφθεί πληροφορίες για το περιεχόμενο της συμφωνίας, αναμένεται ότι η κυβέρνηση συνασπισμού θα επιβάλει αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική.
Ο Βίλντερς, που διατηρεί στενές σχέσεις με τους άλλους εθνικιστές, λαϊκιστές της Ευρώπης, όπως ο Βίκτορ Ορμπαν, έχει υποσχεθεί αύξηση των δαπανών για την υγεία και μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Ωστόσο, οι δημοσιονομικοί περιορισμοί καθιστούν απίθανο τα υπόλοιπα κόμματα να υποστηρίξουν αυτές τις δεσμεύσεις.