Ο «νέος σερίφης στην (παγκόσμια..) πόλη», όπως μας προειδοποίησε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Βανς στην προς Ευρωπαίους ομιλία του στο Μόναχο, κάνοντάς τους… κατηχητικό για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κάνουν τεμενάδες στον Τραμπ, μπορεί να μην εννοεί πλήρως τα όσα λέει, λέει όμως αυτά που θέλει να εννοεί.
Το εντυπωσιακό είναι ότι… περίληψη των προθέσεών του είχε δώσει και στην πρώτη του θητεία, αλλά ίσως λόγω ύφους και στόμφου που έφερναν σε καρικατούρα, δεν τον πήραν στα σοβαρά. Έτσι σ’ αυτή τη δεύτερη… τουρνέ του, απαλλαγμένος από θεσμικά αντίβαρα που είχε όταν πρωτοεκλέχθηκε το 2016 (σήμερα ελέγχει Κογκρέσο, Δικαιοσύνη, μηχανισμούς, τα πάντα όλα!) ξεκίνησε από την πρώτη του κιόλας μέρα στο Οβάλ Γραφείο να εφαρμόζει το εφιαλτικό σχέδιο του για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, με πρωτοφανή σπουδή. Βιάζεται…
Αδιαφορεί για τους συμμάχους του (ποτέ, άλλωστε, δεν τους είχε περί πολλού), για διεθνείς συμφωνίες, για το ίδιο το Διεθνές Δίκαιο, δεν κρύβει ότι τον ενδιαφέρει η Αμερική, με όποιο κόστος, απειλεί τους πάντες και τα πάντα - κι αυτή τη φορά ο τραμπουκισμός του δείχνει απερίφραστα τα δόντια του. Και σχεδιάζει προσεκτικά για να πετύχει μόνο το αποτέλεσμα που θέλει ο ίδιος. Συζητάει με τον Πούτιν (ερήμην της Ευρώπης) τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, όχι μόνο… εξόδοις των Ευρωπαίων, αλλά και με τρόπαιο για τις ΗΠΑ τις υπερπολύτιμες «σπάνιες γαίες» του ουκρανικού υπεδάφους που σήμερα αναγκάζεται να διαπραγματεύεται με την Κίνα.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν συγκάλεσε κατεπειγόντως την «Άτυπη Διάσκεψη» των Παρισίων για να εξετασθούν τα νέα δεδομένα και παράμετροι, αλλά και ως κίνηση-απάντηση και στις απειλές και το ιταμό ύφος του… βοηθού σερίφη αντιπροέδρου Βανς. Με αυτή την «άτυπη», ο Μακρόν θέλησε να δείξει ότι «η Ευρώπη είναι εδώ και παρούσα», αλλά ταυτόχρονα… ομολόγησε (και δικαίωσε έμμεσα τον Βανς!) ότι όντως ότι η ΕΕ δεν είναι πλέον μια ενιαία οντότητα! Γιατί, αν ήταν, γιατί δεν συγκλήθηκε Διάσκεψη Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών και προτιμήθηκε η… χαμηλότερη και επιλεκτική, που σίγουρα θα είχε μεγαλύτερο κύρος; Σε μια διάσκεψη κορυφής, θα ξεσκεπάζονταν οι τεράστιες διαφορές απόψεων, οι ενδοευρωπαϊκές ίντριγκες, ή έλλειψη κοινού οράματος. Αρκετοί ηγέτες της ΕΕ συμφωνούν απολύτως με το κατηγορητήριο Βανς, αδυνατούν προκλητικά ακόμη και να συνεννοηθούν μεταξύ τους και η ύπαρξη του βέτο στη λήψη οποιαδήποτε απόφασης, θα έκανε τα πράγματα τρισχειρότερα.
Οι εν τοις πράγμασι πυγμαίοι Ευρωπαίοι ηγέτες, άφρονες και οπαδοί της αδράνειας, όφειλαν να έχουν πάρει τα μέτρα τους για το (ορατό από χρόνια…) ενδεχόμενο να μείνουν εκτός αμερικανικής ομπρέλας για την ασφάλειά τους. Ευδαίμονες στις ψευδαισθήσεις τους, έκλειναν τα μάτια στα επερχόμενα δύσκολα, χάνονταν στις δαιδαλώδεις και αργόσυρτες διαδικασίες της γραφειοκρατίας της ΕΕ…
Και τώρα, στο «και πέντε», ψάχνουν απελπισμένοι να βρουν κάποιο διέξοδο στο αδιέξοδο όπου βρέθηκαν εγκλωβισμένοι…
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, δεν μπορούν πια να ελπίζουν ούτε σε κάποιο θάμα…