«Επιδιώκουμε την ειρήνη, αλλά πρέπει να επιβιώσουμε. Δεν τίθεται θέμα, το ίδιο κάνουν και οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι». Με τα λόγια αυτά ο Nadir Arber, ο Ισραηλινός καθηγητής Ιατρικής, που έγινε γνωστός στη χώρα μας στα πρώτα δύσκολα χρόνια της επιδημίας του κορωνοϊού, συνοψίζει στο iefimerida.gr την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα του.
Με το μέλλον να είναι αβέβαιο και την κλιμάκωση των εχθροπραξιών να θεωρείται το πιθανότερο σενάριο, ο Ισραηλινός επιστήμονας σχολιάζει ότι «είτε λέγεται Χαμάς, ISIS, Χεζμπολάχ, είναι ένας παγκόσμιος αγώνας της δημοκρατίας και της ισότητας εναντίον του φονταμενταλισμού των μουσουλμάνων».
«Εύχομαι να ξεπεράσουμε γρήγορα τον εφιάλτη»
Και συνεχίζει: «Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς τις βιαιότητες που έχουν συμβεί. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου μιλούν από μόνα τους. Δυστυχώς, ζούμε έναν εφιάλτη αλλά εύχομαι να το ξεπεράσουμε».
Ο καθηγητής Nadir Arber, ένας από τους κορυφαίους γαστρεντερολόγους, με πάνω από 30 χρόνια πείρας στη θεραπεία όγκων του γαστρεντερικού συστήματος, είναι επικεφαλής του Κέντρου Ολοκληρωμένης Πρόληψης Καρκίνου στο Ιατρικό Κέντρο Sourasky (Ichilov).
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία της πόλης του Τελ Αβίβ που πλέον ετοιμάζεται να φιλοξενήσει ασθενείς στα υπόγειά του, εκεί όπου μέχρι πρότινος βρισκόταν ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων.
Μετατρέπουν τους υπόγειους χώρους στάθμευσης σε... κλινικές
Το νοσοκομείο Ichilov χτίστηκε το 2006 μετά το χτύπημα της πόλης από ρουκέτες κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ. Στα υπόγεια, όλο το προσωπικό, ιατρικό και μη, είναι απασχολημένο τις τελευταίες μέρες να μεταφέρει κρεβάτια, ιατρικό εξοπλισμό, φάρμακα κ.α., σε περίπτωση που χρειαστεί να νοσηλεύσει ασθενείς κάτω από ειδικές συνθήκες. Το σχέδιο περιλαμβάνει, ανά πάσα στιγμή, τη μεταφορά 700 από τις 1.600 κλίνες του νοσοκομείου σ΄ αυτόν τον ασφαλή χώρο.
Από την έναρξη του πολέμου το Τελ Αβίβ είναι στόχος καθημερινών επιθέσεων με ρουκέτες από τη Χαμάς. Σε περίπτωση συναγερμού, το προσωπικό έχει ενάμισι λεπτό για να κατέβει στην προστατευμένη περιοχή, ενώ όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στη Λωρίδα της Γάζας ο χρόνος αυτός μειώνεται δραστικά.
«Ορισμένοι ασθενείς έχουν ήδη μεταφερθεί στα υπόγεια»
«Ορισμένοι ασθενείς έχουν ήδη μεταφερθεί στα υπόγεια», αναφέρει ο κ. Arber. Πρόκειται για νοσηλευόμενους που δεν είναι εύκολο να μετακινηθούν ανά πάσα ώρα και στιγμή, όπως π.χ. όσοι κάνουν αιμοκάθαρση που αναγκάζονται να είναι συνδεδεμένοι με ένα μηχάνημα. «Οι άνθρωποι αυτοί σε περίπτωση συναγερμού δεν μπορούν μέσα σε δευτερόλεπτα να τρέξουν σε ασφαλές μέρος», καταλήγει.