Φρικτό θάνατο φέρεται να βρήκε ένας στρατηγός του Κιμ Γιονγκ Ουν, ο οποίος τον πέταξε σε μια δεξαμενή γεμάτη με πιράνχας κατηγορώντας ότι σχεδίασε πραξικόπημα εναντίον του/
Ο στρατηγός ήταν το τελευταίο θύμα της τρομακτικής αυτής μεθόδου εκτέλεσης στη Βόρεια Κορέα και σύμφωνα με την Daily Star η δεξαμενή με τα σαρκοβόρα ψάρια, που καταβροχθίζουν τα θύματά τους μέσα σε λίγα λεπτά, βρίσκεται μέσα στην κατοικία του Κιμ Γιονγκ Ουν, τη Ryongsong στην Πιονγιάνγκ. Το δημοσίευμα -λίγο διάστημα μετά τις φήμες ότι ο Κιμ έστειλε στο απόσπασμα διπλωμάτες για την αποτυχία της συνόδου του Φεβρουαρίου με τον Ντοναλντ Τραμπ- αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες πριν ταϊσουν τον άτυχο στρατηγό στα ψάρια, του είχαν κόψει τα χέρια και τον κορμό με μαχαίρια και δεν είχε διευκρινιστεί αν είχε πεθάνει από τα τραύματά του προτού καταλήξει στην δεξαμενή.
O Κιμ εμπνεύστηκε την εκτέλεση από την ταινία «H Κατάσκοπος που με Αγάπησε», του 1977
Όπως αναφέρει η βρετανική ταμπλόιντ εφημερίδα ο Κιμ φέρεται να εμπνεύστηκε την ανατριχιαστική αυτή μέθοδο εκτέλεσης από την ταινία του 1977 «Η κατάσκοπος που με αγάπησε» (“The Spy who Loved Me”) του Τζέιμς Μποντ, όπου ο «κακός» Κάρλ Στρόμπεργκ δολοφονούσε τους αντιπάλους του πετώντας τους σ’ ένα ενυδρείο γεμάτο με καρχαρίες. Το aquarium του Κιμ πιστεύεται ότι είναι γεμάτο με εκατοντάδες πιράνχας «εισαγόμενα από τη Βραζιλία».
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν φέρεται να έχει εκτελέσει 16 ανώτερα στελέχη του καθεστώτος και των ενόπλων δυνάμεων αφότου ανήλθε στην εξουσία το 2011, μεταξύ των οποίων τον επικεφαλής του στρατού, τον διευθύνοντα σύμβουλο της Κεντρικής Τράπεζας της Βόρειας Κορέας και τους πρεσβευτές της χώρας στην Κουβα και την Μαλαισία. Πηγή των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών δήλωσε στη Daily Star ότι «ο Κιμ κυβερνά με το φόβο». «Πολλοί “εχθροί του κράτους” εκτελούνται δημοσίως. Θέλει να γνωρίζουν όλοι, περιλαμβανομένων και των πιο εμπίστων συμβούλων του, ότι κινδυνεύουν να έχουν έναν πολύ φρικτό θάνατο αν υποπτευθεί ότι τον προδίδουν. Η χρήση των πιράνχας από τον Κιμ είναι ένα κλασικό παράδειγμα, που αποσκοπεί στο να χρησιμοποιήσει τον τρόμο ως πολιτικό εργαλείο...»