Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου, μόλις τέσσερις ημέρες πριν τις εσωκομματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανού Λαϊκού Κόμματος (CHP), όπου θα αναδειχτεί ο υποψήφιος που θα αντιμετωπίσει τον Ερντογάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές, προκαλεί πολιτικό σεισμό στην Τουρκία.
Χιλιάδες διαδήλωσαν στην Κωνσταντινούπολη, παρά τις απαγορεύσεις, ενώ το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο, καθώς ο Ιμάμογλου θεωρείται ο φυσικός αντίπαλος του Ερντογάν και η αναγκαστική έξοδος του από την πολιτική άρρενα θα μπορούσε να πυροδοτήσει απρόβλεπτες εξελίξεις.
Ο σημερινός δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης είναι βέβαιο ότι θα αναδεικνυόταν την ερχόμενη Κυριακή ως ο προεδρικός υποψήφιος του CHP. Έχοντας ήδη κερδίσει δύο φορές το δήμο της Κωνσταντινούπολης απέναντι στον υποψήφιο του προέδρου Ερντογάν, ο Ιμάμογλου θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος αντίπαλος για τις προεδρικές εκλογές του 2028, που δεν αποκλείεται να διεξαχθούν και νωρίτερα. Η σύλληψη του έχει ως προφανή στόχο την πολιτική του εξουδετέρωση. Οι κατηγορίες που του αποδίδονται είναι βαρύτατες. Διαφθορά, οικονομικές συναλλαγές με το PKK, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, δωροληψία και χειραγώγηση διαγωνισμών.
Το πρόσφατο παρελθόν στην Τουρκία θα έπρεπε να μας έχει ήδη υποψιασμένους για το ενδεχόμενο να φορτωθεί ανά πάσα στιγμή ο μισός ποινικός κώδικας σε ένα πολιτικό πρόσωπο με υψηλές φιλοδοξίες. Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο ίδιος ο Ερντογάν είχε μπει στη φυλακή όταν ήταν πολιτικά ανερχόμενος ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Όσο για τα πιο πρόσφατα, ο Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ένας εκ των προέδρων του φιλοκουρδικού κόμματος, είναι επίσης στη φυλακή.
Η πρόβλεψη για το τι ακριβώς θα συμβεί από εδώ και πέρα με τον Ιμάμογλου είναι μάλλον επισφαλής. Ένα βασικό ερώτημα που προκύπτει, όμως, είναι πώς θα αντιδράσει η διεθνής κοινότητα σε αυτές τις πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, που έχει αποδειχθεί κατ’ επανάληψη δυνατός παίκτης, δεν είναι διόλου τυχαίο ότι κινείται σε αυτή τη χρονική στιγμή μετωπικά κατά του Ιμάμογλου. Γνωρίζει ότι η θέση του είναι πρακτικά αναβαθμισμένη μετά την εκλογή Τραμπ και τις ευρωπαϊκές αναζητήσεις για ισχυρές αμυντικές συμμαχικές. Από τη μία δοκιμάζει τα όρια εντός Τουρκίας σέρνοντας τον πολιτικό του αντίπαλο σε μία δύσκολη δικαστική περιπέτεια κι από την άλλη δοκιμάζει τα όρια της Δύσης σε μία φάση που είναι διχασμένη και αμήχανη μπροστά στη νέα πραγματικότητα.
Τις επόμενες μέρες θα έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πόσο ευαίσθητοι είναι οι Ευρωπαίοι αλλά και οι Αμερικανοί στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην Τουρκία. Ο Τραμπ έχει δώσει ούτως ή άλλως το σήμα ότι τα ζητήματα των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου δεν τα θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικά. Με ένα καλό deal, τα παρακάμπτει με χαρακτηριστική ευκολία. Ίσως αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίον ο Ερντογάν αποφάσισε να κινηθεί σε αυτή τη φάση, θεωρώντας ότι η Ουάσινγκτον θα κάνει τα στραβά μάτια. Οι Ευρωπαίοι είναι θεωρητικά πιο ευαίσθητοι, αλλά ο Ερντογάν έχει πει αρκετές φορές ότι δεν δέχεται να του κάνουν μαθήματα. Έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, η σύλληψη του Ιμάμογλου είναι πράγματι ένα επικίνδυνο παιχνίδι, αλλά ό Ερντογάν μάλλον έχει λόγους να πιστεύει ότι θα το παίξει ανενόχλητος, με σκληρούς καθεστωτικούς όρους.