Η Νότια Κορέα είναι ένα από τα πιο στερημένα από ύπνο έθνη στη γη, και αυτό έχει προκαλέσει τεράστιο αντίκτυπο στον πληθυσμό της.
Η Ji-Eun άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα ύπνου όταν οι ώρες γραφείου της έγιναν τόσο εξαντλητικές που δεν μπορούσε πλέον να χαλαρώσει.
Κατά μέσο όρο δούλευε από τις 07:00 έως περίπου τις 22:00, αλλά σε ιδιαίτερα πολυάσχολες ημέρες, η 29χρονη υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων βρισκόταν στο γραφείο μέχρι τις τρεις το πρωί.
Το αφεντικό της συχνά τηλεφωνούσε στη μέση της νύχτας, ζητώντας να γίνει κάτι αμέσως. «Ήταν σχεδόν σαν να είχα ξεχάσει πώς να χαλαρώνω», λέει η ίδια.
Στην κλινική Dream Sleep Clinic στη λαμπερή συνοικία Gangnam της Σεούλ, η δρ Ji-hyeon Lee, ψυχίατρος που ειδικεύεται στον ύπνο, λέει ότι συχνά βλέπει πελάτες που παίρνουν έως και 20 υπνωτικά χάπια τη νύχτα.
«Συνήθως χρειάζεται χρόνος για να αποκοιμηθεί κανείς, αλλά οι Κορεάτες θέλουν να κοιμηθούν πολύ γρήγορα και γι' αυτό παίρνουν φάρμακα», λέει.
Ο εθισμός στα φάρμακα για τον ύπνο αποτελεί εθνική επιδημία. Δεν υπάρχουν επίσημες στατιστικές, αλλά εκτιμάται ότι 100.000 Κορεάτες είναι εθισμένοι στα υπνωτικά χάπια.
Όταν εξακολουθούν να μην μπορούν να κοιμηθούν, συχνά καταφεύγουν στην κατανάλωση αλκοόλ επιπλέον των φαρμάκων - με επικίνδυνες συνέπειες.
«Οι άνθρωποι υπνοβατούν. Πηγαίνουν στο ψυγείο και τρώνε πολλά πράγματα ασυνείδητα, συμπεριλαμβανομένου του άψητου φαγητού», λέει ο δρ Λι. «Υπήρξαν ακόμη και περιπτώσεις τροχαίων ατυχημάτων στο κέντρο της Σεούλ που προκλήθηκαν από ασθενή που υπνοβατούσε».
Ο δρ Λι έχει συνηθίσει να βλέπει ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια αϋπνία, από αυτό που είναι γνωστό ως υποδιέγερση. Ορισμένοι από τους ασθενείς της, της λένε ότι έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που κοιμόντουσαν για περισσότερες από λίγες ώρες τη νύχτα.
«Κλαίνε [αλλά] εξακολουθούν να κρατούν μια μοναδική κλωστή ελπίδας [όταν έρχονται εδώ]. Είναι μια πραγματικά θλιβερή κατάσταση», λέει.
Υπερκόπωση, άγχος και έλλειψη ύπνου
Η Νότια Κορέα είναι ένα από τα πιο στερημένα από ύπνο έθνη στη γη. Έχει επίσης το υψηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών μεταξύ των ανεπτυγμένων εθνών, την υψηλότερη κατανάλωση σκληρού αλκοόλ και τεράστιο αριθμό ανθρώπων που παίρνουν αντικαταθλιπτικά.
Υπάρχουν ιστορικοί λόγοι για αυτές τις στατιστικές. Μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες η χώρα μετατράπηκε από μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου σε ένα από τα πιο τεχνολογικά προηγμένα έθνη του κόσμου. Διαθέτει επίσης σημαντική ήπια ισχύ, με την αυξανόμενη επιρροή της στην ποπ κουλτούρα.
Έθνη με παρόμοια πορεία, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τους φυσικούς τους πόρους, αλλά η Κορέα δεν διαθέτει τέτοιο κρυμμένο πλούτο. Μεταμορφώθηκε χάρη στην απόλυτη αφοσίωση ενός πληθυσμού που καθοδηγείται από έναν συλλογικό εθνικισμό που τον ωθεί να εργάζεται σκληρότερα και ταχύτερα.
Ένα από τα αποτελέσματα είναι ότι οι άνθρωποί της είναι καταπονημένοι, αγχωμένοι και στερούνται ύπνου.
Τώρα, μια ολόκληρη βιομηχανία έχει αναπτυχθεί γύρω από την εξυπηρέτηση αυτών που δεν μπορούν να κοιμηθούν - με τη βιομηχανία ύπνου να εκτιμάται ότι θα αξίζει 2,5 δισ. δολάρια το 2019, όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του, το BBC.
Η αναπτυσσόμενη βιομηχανία βοηθημάτων ύπνου
Στη Σεούλ, ολόκληρα πολυκαταστήματα είναι αφιερωμένα σε προϊόντα ύπνου, από τα τέλεια σεντόνια μέχρι το βέλτιστο μαξιλάρι, ενώ τα φαρμακεία προσφέρουν ράφια γεμάτα φυτικά φάρμακα και τονωτικά για τον ύπνο.
Και έπειτα υπάρχουν και οι τεχνολογικές προσεγγίσεις για την αϋπνία. Πριν από λίγο περισσότερο από δύο χρόνια ο Daniel Tudor ξεκίνησε μια εφαρμογή διαλογισμού - το Kokkiri - με στόχο να βοηθήσει τους αγχωμένους νέους Κορεάτες.
Παρόλο που η Κορέα είναι ιστορικά βουδιστική χώρα, οι νέοι άνθρωποι θεωρούν τον διαλογισμό ως ενασχόληση των ηλικιωμένων και όχι ως κάτι που μπορεί να κάνει ένας εργαζόμενος σε γραφείο στη Σεούλ. Ο Daniel λέει ότι έπρεπε να επαναφέρει και να συσκευάσει τον διαλογισμό ως δυτική ιδέα για να τον βρουν ελκυστικό οι νέοι Κορεάτες.
Περισσότεροι παραδοσιακοί θεσμοί έχουν επίσης συμμετάσχει στη δράση. Η Hyerang Sunim είναι μια βουδίστρια καλόγρια που βοηθά στη λειτουργία ενός καταφυγίου Temple-Stay στην άκρη της Σεούλ, όπου οι άνθρωποι που στερούνται ύπνου μπορούν να ασχοληθούν με το διαλογισμό και να απορροφήσουν τις βουδιστικές διδασκαλίες.
Στο παρελθόν, τέτοιου είδους μίνι-διακοπές προορίζονταν για συνταξιούχους που ήθελαν διδασκαλίες και προσευχή. Τώρα οι συμμετέχοντες τείνουν να είναι νεότεροι Κορεάτες εργάσιμης ηλικίας. Αλλά οι ίδιοι αυτοί βουδιστικοί ναοί έχουν επίσης επικριθεί για το γεγονός ότι αποκομίζουν κέρδος από τέτοιου είδους αποδράσεις.
«Φυσικά υπάρχουν ανησυχίες… αλλά νομίζω ότι τα οφέλη υπερτερούν», δήλωσε ο Hyerang Sunim. «Παραδοσιακά ήταν σπάνιο να βλέπεις νέους ανθρώπους να έρχονται και να αναζητούν τις βουδιστικές διδασκαλίες. Και αποκομίζουν πολλά από την αλληλεπίδρασή τους με την παραμονή στο ναό».
Η ανάγκη για θεμελιώδη αλλαγή
Η Lee Hye-ri, η οποία συμμετείχε σε ένα τέτοιο βουδιστικό καταφύγιο αφού η πίεση στη δουλειά της έγινε υπερβολική, λέει ότι έμαθε να αναλαμβάνει την ευθύνη για το άγχος της.
«'Όλα ξεκινούν από εμένα, όλα τα προβλήματα ξεκινούν από εμένα. Αυτό έμαθα εδώ». Αλλά το να διαμορφώνει κανείς τη λύση στο άγχος και τη στέρηση ύπνου ως κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί σε ατομικό επίπεδο μπορεί να είναι προβληματικό.
Όσοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα προκαλείται από μια παράλογη εργασιακή κουλτούρα και κοινωνικές πιέσεις έχουν επικρίνει αυτή την ατομικιστική προσέγγιση λέγοντας ότι ισοδυναμεί με κατηγοριοποίηση των θυμάτων. Αυτοί οι επικριτές λένε ότι ο διαλογισμός ή η χαλάρωση είναι ένα αυτοκόλλητο τσιρότο και ότι οι πραγματικές λύσεις μπορούν να προκύψουν μόνο μέσω θεμελιωδών αλλαγών στην κοινωνία.
Η Ji-Eun τελικά στερήθηκε τόσο πολύ τον ύπνο της και ήταν τόσο αγχωμένη που παραιτήθηκε από τη δουλειά της. Αυτές τις μέρες εργάζεται πολύ πιο λογικές ώρες ως ελεύθερη επαγγελματίας και η πανδημία σημαίνει ότι μπορεί να εργάζεται από το σπίτι. Έχει επίσης ζητήσει επαγγελματική βοήθεια στην κλινική ύπνου της Δρ Λι για να αντιμετωπίσει την αϋπνία της.
«Ποιος ο λόγος να δουλεύουμε τόσο σκληρά τώρα που τα καταφέραμε ως χώρα;» λέει η Ji-Eun. «Θα έπρεπε να μπορούμε να χαλαρώσουμε».