Δεν ήταν μόνο οι τροχοί του αεροπλάνου που δεν λειτούργησαν κατά την προσγείωση στη Μουάν της Νότιας Κορέας, στο δυστύχημα όπου έχασαν τη ζωή τους 179 άνθρωποι.
Όλος ο πλανήτης έχει παρακολουθήσει με κομμένη την ανάσα τα βίντεο που κατέγραψαν τη συντριβή του μοιραίου αεροσκάφους της Jeju Air, όμως οι ειδικοί εστιάζουν σε λεπτομέρειες που μοιάζουν να είναι οι πλέον κρίσιμες.
Μιλώντας στο iefimerida.gr, ο ερευνητής αεροπορικών δυστυχημάτων και διευθυντής του περιοδικού «Πτήση», Φαίδων Καραϊωσηφίδης, επισημαίνει πως μια σειρά από εξαρτήματα -που ονομάζονται «υπεραντωτικές επιφάνειες»- δεν φαίνεται να λειτούργησαν κατά την προσγείωση, γεγονός που δείχνει ότι το αεροσκάφος θα ήταν προτιμότερο, αν υπήρχε δυνατότητα, να μείνει στον αέρα μέχρι να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση.
«Είναι πολύ νωρίς να πούμε με βεβαιότητα τι πήγε λάθος, ωστόσο μπορούμε να κάνουμε κάποιες εκτιμήσεις με βάση τα δύο διαθέσιμα βίντεο και τις πληροφορίες που έχουν δώσει οι Αρχές της Νότιας Κορέας και όσες έχουμε μπορέσει να διασταυρώσουμε μέσα από το δίκτυο των συναδέλφων. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχουν κάποια σημεία που δημιουργούν ερωτήματα», λέει ο κ. Καραϊωσηφίδης.
Το αεροπλάνο έμοιαζε λειτουργικό μέχρι να φτάσει στον αεροδιάδρομο
Από την ανάλυση του ερευνητή προκύπτει ότι το αεροπλάνο μάλλον ήταν σε θέση να ακολουθήσει μια άλλη αλληλουχία κινήσεων και χειρισμών από αυτή που τελικά επελέγη.
«Η πρόσκρουση με σμήνος πτηνών δεν είναι σπάνιο γεγονός, ειδικά σε αεροδρόμια που βρίσκονται κοντά σε βιότοπους. Σε αυτή την περίπτωση, ο πιλότος συνήθως προσπαθεί να ανέβει σε μεγαλύτερο ύψος ώστε να αποφύγει τα πουλιά, όπως φαίνεται να έκανε και σε αυτή την περίπτωση ο πιλότος. Μάλιστα, ενώ είχε προσεγγίσει τον αεροδιάδρομο από το νότο προς τον βορρά, έκανε αναστροφή 180 μοιρών και ευθυγραμμίστηκε με τον αεροδιάδρομο. Τα στοιχεία αυτά μας δείχνουν πως ο πιλότος είχε, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, τον έλεγχο του αεροσκάφους, ωστόσο επέλεξε να το προσγειώσει ενώ, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν προετοιμασμένο για προσγείωση», τονίζει.
Την εκτίμηση πως το αεροσκάφος θα ήταν προτιμότερο να είχε μείνει περισσότερο χρόνο στον αέρα στηρίζει ο συνομιλητής μας στο γεγονός πως δεν άνοιξαν όχι μόνον οι τροχοί αλλά και οι υπεραντωτικές επιφάνειες (flaps και slats) στα πτερύγια και την ουρά. Τα εξαρτήματα αυτά, αν είχαν ανοίξει, θα επέτρεπαν στον πιλότο να μειώσει σημαντικά την ταχύτητα του αεροπλάνου, ενώ αυτό σερνόταν στον αεροδιάδρομο, και έτσι ενδεχομένως να μπορούσε να αποφύγει τη συντριβή.
«Όσα έγιναν και ειπώθηκαν στην επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου στα πέντε λεπτά που μεσολάβησαν από το "Mayday" του πιλότου μέχρι τη συντριβή ίσως εξηγήσουν γιατί ο πιλότος επέλεξε να προσγειώσει το αεροπλάνο», σημειώνει.
«Θυμίζω το αεροπορικό συμβάν στον ποταμό Χάντσον των ΗΠΑ το 2009, όταν πάλι μετά από πρόσκρουση με πουλί και απώλεια ενός κινητήρα, οι πιλότοι είχαν καταφέρει να προσυδατώσουν το αεροπλάνο, επιτρέποντας σε όλους τους επιβαίνοντες να διασωθούν», παρατηρεί ο έμπειρος ερευνητής. Τότε, από τους 155 επιβαίνοντες, δεν υπήρχε ούτε μία απώλεια ζωής, παρά μόνο 100 τραυματίες.
Τι (δεν) έκαναν οι υπεύθυνοι του αεροδρομίου
Εάν όντως υπήρχε δυνατότητα το αεροπλάνο να μείνει περισσότερο χρόνο στον αέρα, ο κ. Καραϊωσηφίδης επισημαίνει πως οι Αρχές του αεροδρομίου θα είχαν τον χρόνο να γεμίσουν τον αεροδιάδρομο με πυροσβεστικό αφρό και να έχουν φροντίσει ώστε διασώστες να βρίσκονται ήδη στο σημείο, πριν την αναγκαστική προσγείωση. Τίποτα όμως από αυτά δεν έγινε, αντίθετα έγινε η επιλογή της άμεσης και χωρίς τις κατάλληλες προϋποθέσεις προσγείωσης.
Ο συνομιλητής μας συμφωνεί με τους αναλυτές που βρίσκουν περίεργη την ύπαρξη του αναχώματος-τοίχου πάνω στον οποίο προσέκρουσε το αεροσκάφος, επιφυλάσσεται ωστόσο να πει με βεβαιότητα ότι όλοι οι επιβαίνοντες θα ήταν σώοι και αβλαβείς αν δεν υπήρχε αυτή η κατασκευή.
«Το σίγουρο είναι ότι το αεροπλάνο θα μπορούσε να σπάσει με μικρές απώλειες την περίφραξη του αεροδρομίου, να επιβραδύνει στην έκταση που ακολουθούσε και ύστερα ίσως να είχε σταματήσει μπαίνοντας στη θάλασσα που βρίσκεται σε απόσταση 250 μέτρων», σημειώνει.
Απίθανο να ευθύνονται για την τραγωδία οι συνεχείς πτήσεις του αεροσκάφους
Πάντως, ο κ. Καραϊωσηφίδης δεν θεωρεί πιθανό ο μεγάλος αριθμός πτήσεων που είχε εκτελέσει το συγκεκριμένο αεροσκάφος τις τελευταίες ημέρες να έπαιξε κάποιο ρόλο στο δυστύχημα.
Νωρίτερα, το πρακτορείο ειδήσεων Yonhap είχε μεταδώσει πως το αεροπλάνο είχε πραγματοποιήσει 13 πτήσεις μέσα σε μόλις 48 ώρες.
Ακόμα, θεωρεί άσχετη με το τραγικό συμβάν την πληροφορία πως το ίδιο αεροπλάνο είχε κάνει αναγκαστική προσγείωση 72 ώρες πριν.
«Έχουμε διασταυρώσει πως η προσγείωση έγινε ώστε να μεταφερθεί σε νοσοκομείο ένας επιβάτης με πρόβλημα υγείας», μεταφέρει ο ερευνητής αεροπορικών ατυχημάτων.
Το σίγουρο είναι ότι 179 ζωές χάθηκαν και ο θρήνος των κοντινών τους ανθρώπων ζητά απαντήσεις.
