Μία 31χρονη γυναίκα, η Λάουρα Μέιχον, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της παρουσίασε ορισμένα περίεργα συμπτώματα, τα οποία πίστευε ότι οφείλονταν στο ότι κυοφορεί.
Γρήγορα όμως τα πάντα άλλαξαν και με δραματικό τρόπο. Μια μέρα δεν μπορούσε να λυγίσει τα δάχτυλα των ποδιών της και αποφάσισε να επισκεφθεί έναν γιατρό. Εκεί, οι εξετάσεις της έδειξαν πως έχει όγκο στον εγκέφαλο…
Μαλιστα, ο γιατρός της είπε ότι το χρονικό περιθώριο ζωής που έχει μπροστά της δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο…
«Μου είπαν ότι έχω όγκο στον εγκέφαλο, ένα γλοίωμα, και ότι πιθανότατα μου απομένει μόλις ένας χρόνος ζωής. Ήμουν συντετριμμένη και ανησυχούσα για μένα, τον σύζυγό μου και την κόρη μας, που ακόμα δεν είχε γεννηθεί. Επιστρέψαμε σπίτι και ξεσπάσαμε σε κλάματα», είπε η γυναίκα σε συνέντευξή της στο Wales Online.
Το δίλημμα της οικογένειας
Λόγω της διάγνωσης, η Λάουρα και ο σύζυγός της χρειάστηκε να πάρουν μια δύσκολη απόφαση, καθώς η έναρξη χημειοθεραπείας θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του μωρού. Ουσιαστικά, ήταν η δική της ζωή ενάντια στου παιδιού…
«Ήταν μια δύσκολη απόφαση. Τελικά, αποφασίσαμε να περιμένουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε για χάρη της Σιένα», εξήγησε.
Σταδιακά, ωστόσο, η κατάστασή της επιδεινώθηκε. Δεν μπορούσαν να της κάνουν ούτε μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό λόγω της εγκυμοσύνης κι έτσι δεν υπήρχε τρόπος να προσδιορίσουν πόσο επιθετικός ήταν ο καρκίνος.
Στις 27 εβδομάδες εγκυμοσύνης άρχισε να χάνει την αίσθηση στο δεξί της χέρι, την κινητικότητα στο πόδι και δυσκολευόταν να περπατήσει. Ωστόσο, δεν μπορούσε να ξεκινήσει καμία αγωγή μέχρι να γεννηθεί το μωρό.
«Προσπαθούσα να αποσπώ την προσοχή μου και να κρατώ θετική στάση κάθε μέρα, αλλά ένιωθα ότι χειροτέρευα και φοβόμουν για τη ζωή μου. Δεν το αντιμετωπίζαμε καλά, κάθε μέρα ήταν βασανιστική. Ο Ντάνι (σύζυγος) απλώς προσπαθούσε να με κρατά θετική και να με διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε καλά» ανέφερε.
Τελικά, στις 30 εβδομάδες κύησης, οι γιατροί προχώρησαν σε καισαρική τομή έκτακτης ανάγκης και η Σιένα γεννήθηκε 10 εβδομάδες πρόωρα. Έτσι, η 31χρονη μπόρεσε να ξεκινήσει τη θεραπεία της.
«Μου είπαν ότι ο καρκίνος του εγκεφάλου είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί, ειδικά όταν ο όγκος είναι ανεγχείρητος. Υποβλήθηκα σε χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία, αλλά τίποτα δεν λειτούργησε. Εδώ και καιρό ήξερα πως θα έρθει η μέρα που θα μου πουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο για μένα», είπε.
Από το 2021 που έγινε η διάγνωση, η 31χρονη έφτασε να το παλεύει το 2024. Πέρυσι, μέσα σε μόλις τρεις ημέρες υπέστη πάνω από 50 επιληπτικές κρίσεις και χρειάστηκε να νοσηλευθεί. Δύο μήνες μετά, οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι δεν υπήρχαν πλέον διαθέσιμες θεραπείες, καθώς ο όγκος είχε αναπτυχθεί υπερβολικά και η ηπατική της λειτουργία είχε επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό που η χημειοθεραπεία δεν ήταν πλέον επιλογή.