Με νηφαλιότητα προσπάθησε ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν να αντιμετωπίσει το αποτέλεσμα των χθεσινών δημοτικών εκλογών στην Τουρκία, με το οποίο το κόμμα του, το AKP, και οι υποψήφιοί του υπέστησαν δεινή ήττα, όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις της χώρας, αλλά και σε πολλούς δήμους της επαρχίας και προπύργια του κόμματος, όπως η Προύσα.
«Σημείο καμπής» χαρακτήρισε ο Τούρκος Πρόεδρος το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά δεσμεύθηκε να σεβαστεί «τη βούληση του έθνους».
Και πώς θα μπορούσε πλέον να μη σεβαστεί τη λαϊκή ετυμηγορία όταν, παρ' όλη τη φίμωση της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης και την τεράστια καμπάνια προπαγάνδας, το κόμμα του δεν είναι πλέον η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στην Τουρκία μετά από 22 ολόκληρα χρόνια. Το αντιπολιτευτικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) κατάφερε να αυξήσει αισθητά τη δύναμή του και να ξεπεράσει το 37,5%, ενώ το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν έπεσε στη δεύτερη θέση με 35,6%. Ειδικά η νίκη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου επί του εκλεκτού του Τούρκου Προέδρου, Μουράτ Κουρούμ, αποτελεί μια προσωπική ήττα για τον ίδιο τον Ερντογάν, ο οποίος έδωσε μεγάλη μάχη για να κερδίσει το κόμμα του ξανά τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών θεωρεί ότι το αποτέλεσμα αυτό προήλθε κυρίως από τη δυσαρέσκεια μεγάλης μερίδας των Τούρκων πολιτών απέναντι στη σκληρή οικονομική πραγματικότητα του θηριώδους πληθωρισμού και της ακρίβειας που πλήττει με δριμύτητα τα λαϊκά στρώματα, τα οποία αποτελούσαν παραδοσιακά τον πυρήνα των ψηφοφόρων του AKP και του Ερντογάν. Η αναγκαστική στροφή της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής μετά τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές του περσινού Μαΐου έχει οδηγήσει στην οικονομική ανέχεια το μεγαλύτερο μέρος των Τούρκων συνταξιούχων και πολλών εργαζομένων και έχει πλήξει, ανεπανόρθωτα ίσως, την εικόνα του Ερντογάν ως εγγυητή της ευημερίας του λαού.
Η λαϊκή δυσαρέσκεια όμως δεν θα ήταν αρκετή εάν δεν υπήρχε ένας νέος άνεμος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αυτός ήρθε με την αλλαγή ηγεσίας και την αποχώρηση του ηττημένου των προεδρικών εκλογών Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο νέος ηγέτης του CHP Οζγκιούρ Οζέλ κατάφερε, παρά την εσωτερική υπονόμευση που αντιμετώπισε από τον αμετανόητο Κιλιτσντάρογλου, να πείσει νέους ψηφοφόρους ότι το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα μπορεί πλέον να εκφράσει με αξιοπιστία τις προσδοκίες τους. Στην νίκη συνέβαλε βέβαια και η σοβαρότητα και συνέπεια του Ιμάμογλου, αλλά και του δημάρχου Άγκυρας Μανσούρ Γιαβάς, ο οποίος επανεκλέγεται με ποσοστό άνω του 60%.
Κρίσιμο ρόλο για την επικράτηση του CHP έπαιξε, όπως φαίνεται, και η τακτικιστική ψήφος πολλών Κούρδων, που προτίμησαν, ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, να ψηφίσουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παρά το κουρδικό κόμμα DEM. Και αυτό παρά τη γραμμή που φέρεται να εκπροσωπεί ο φυλακισμένος ηγέτης του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν, πως ο Ερντογάν αποτελεί τη μοναδική λύση για αναβίωση των συνομιλιών για επίλυση του κουρδικού ζητήματος.
Μεγάλη ζημιά όμως στον Ερντογάν και στο AKP επέφερε και η άνοδος του ισλαμιστικού κόμματος της Νέας Ευημερίας υπό τον Φατίχ Ερμπακάν, γιου του ιστορικού ηγέτη των Τούρκων ισλαμιστών και πρώην πρωθυπουργού Νετσμετίν Ερμπακάν, ο οποίος υπήρξε ο πνευματικός καθοδηγητής του ίδιου του Ερντογάν. Το σκληρά ισλαμιστικό αυτό κόμμα κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από το 6% των ψήφων, προσελκύοντας πολλούς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του AKP.
Αξιοσημείωτη επίσης είναι και η δεινή ήττα του εθνικιστικού «Καλού Κόμματος», το οποίο τιμωρήθηκε από τους ψηφοφόρους για την απόφαση της προέδρου του, Μεράλ Ακσενέρ, να αποχωρήσει από τη συμμαχία της αντιπολίτευσης και να κατεβάσει δικούς του υποψηφίους. Και ο σύμμαχος όμως του Ερντογάν, το ακροδεξιό κόμμα των Γκρίζων Λύκων του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, εμφάνισε μείωση των δυνάμεών του, συμβάλλοντας στη γενικότερη ήττα του κυβερνητικού μετώπου.
Παρότι οι επόμενες εκλογές στην Τουρκία απέχουν έως και τέσσερα χρόνια, εν τούτοις η προσωπική ήττα του Ερντογάν, η σοβαρή οικονομική κρίση, τα νέα φρέσκα πρόσωπα στο CHP με τις ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες του Ιμάμογλου, του Γιαβάς και του Οζέλ, δείχνουν ότι το πολιτικό τοπίο στην Τουρκία έχει αλλάξει. Ο Τούρκος Πρόεδρος όχι μόνο δεν έχει πλέον τη λαϊκή εντολή να προχωρήσει στη συνταγματική αναθεώρηση που σχεδίαζε, αλλά ίσως και να μην την επιδιώξει καν πλέον, διότι η παροχή νέων εξουσιών στον επόμενο Πρόεδρο της χώρας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει μετά τις επόμενες εκλογές σε μια μονοκρατορία του CHP.
Παραμένει βέβαια ο αστάθμητος και απρόβλεπτος παράγοντας που λέγεται Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είναι βέβαιο πως θα προσπαθήσει με πολλούς τρόπους να ανατρέψει το αρνητικό μομέντουμ των χθεσινών εκλογών. Θα πρέπει όμως να εφεύρει νέες μεθόδους, διότι η καταστολή, οι φυλακίσεις αντιφρονούντων και η ασύστολη προπαγάνδα απέτυχαν χθες με παταγώδη τρόπο.