Tύχη βουνό, αλλά και απίστευτη ψυχραιμία και ισχυρότατο ένστικτο επιβίωσης είχε ένας ναυαγός, που έπεσε από φορτηγό πλοίο στον Ειρηνικό ωκεανό και πέρασε πάνω από 14 ώρες γαντζωμένος σε μια παλιά σημαδούρα ψαρέματος, μέχρι να τον ανασύρουν από τα παγωμένα νερά.
Μόνος καταμεσής του Ειρηνικού και χωρίς σωσίβιο ο Λιθουανός ναυαγός άρχισε να κολυμπάει προς ένα μαύρο σημάδι που διέκρινε στον ορίζοντα, μια απόφαση που έμελλε να αποδειχθεί σωτήρια για τη ζωή του. Ο Βιντάμ Περεβερτίλοφ, αρχιμηχανικός του “Silver Supporter” ανασύρθηκε τελικά στο πλοίο του σχεδόν ένα 24ωρο αφότου έπεσε στη θάλασσα στις 16 Φεβρουαρίου, κι ενώ το φορτηγό πλοίο έκανε δρομολόγιο μεταξύ της Βόρειας Νήσου της Νέας Ζηλανδίας και της βρετανικής υπερπόντιας κτήσης των Νήσων Πίτκαιρν, των πιο απομονωμένων νησιών του κόσμου, όπως έχουν χαρακτηριστεί Όπως είπε αργότερα στον γιο του, ένιωθε ζαλισμένος μετά τη λήξη της νυχτερινής βάρδιας του στο μηχανοστάσιο κι είχε βγει στο κατάστρωμα για να πάρει αέρα, προτού τελικά πέσει στο νερό. «Δεν θυμάται, πως έγινε. Ίσως λιποθύμησε», είπε ο γιος του ναυαγού.
Ο 52χρονος, η περιπέτεια του οποίου θυμίζει εκείνη ενός 64χρονου Αυστραλού σκίπερ τον περασμένο Δεκέμβριο, ανέκτησε τις αισθήσεις του κι είδε το πλοίο να απομακρύνεται μέσα στο πυκνό σκοτάδι. Πέρασαν έξι ώρες μέχρις ότου αντιληφθεί το πλήρωμα την απουσία του και τότε εξέπεμψαν SOS κι ανέκρουσαν πρύμνα, ενω στις έρευνες μετείχε και αεροσκάφος του γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού από την Πολυνησία, ενώ η γαλλική μετεωρολογική υπηρεσία μελετούσε τις κινήσεις των ρευμάτων στην περιοχή, όπου πιστευόταν ότι είχε χαθεί ο ναυαγός. Το πλήρωμα διαπίστωσε ότι ο Περεβερτίλοφ ήταν ακόμη στο πλοίο στις 4:00 τα χαράματα, αφού είχε κάνει μια σχετική καταχώρηση στο ημερολόγιο καταστρώματος κι όταν εξαφανίστηκε το Silver Supporter απείχε κάπου 400 ν. μίλια από τα νοτιότερα νησιά της Γαλλικής Πολυνησίας. Παλεύοντας να κρατηθεί στην επιφάνεια του Ειρηνικού και με το πλοίο του άφαντο ο ναυαγός έλαβε μια απόφαση που θα του έσωζε τη ζωή. Είδε ένα μαύρο σημάδι στον ορίζοντα και μολονότι δεν γνώριζε τι ήταν κολύμπησε προς το μέρος του. «Το ένστικτο της επιβίωσής του ήταν πολύ ισχυρό, αλλά μέχρι να ανατείλει ο ήλιος πάσχιζε να κρατηθεί στην επιφάνεια», είπε ο γιος του. Το σημάδι στον ορίζοντα αποδείχθηκε ότι ήταν μια εγκαταλειμμένη σημαδούρα ψαρέματος και ο Περεβερτίλοφ γαντζώθηκε πάνω της μέχρι που τον εντόπισαν γύρω στις έξι το απόγευμα τοπική ώρα. Το πλοίο του «χτένιζε» την περιοχή, όταν ένα μέλος του πληρώματος άκουσε μια αδύναμη φωνή και ένα άλλο είδε το χέρι του σηκωμένο. Οι συνάδελφοί του ανέσυραν τον ναυαγό, εξαντλημένο μεν, αλλά σώο και αβλαβή.
«Φοβόμασταν τα χειρότερα δεδομένων των διαστάσεων του Ειρηνικού και των ισχυρών ρευμάτων του. Το γεγονός ότι τον βρήκε το Silver Supporter κι επέζησε είναι φανταστικό: μια ιστορία επιβίωσης που ακόμη κι ο Κάπτεν Μπλάι θα είχε επικροτήσει», σχολίασε η ύπατη αρμοστής της Βρετανίας στη Νέα Ζηλανδία και κυβερνήτης των Νήσων Πίτκαιρν, Λόρα Κλαρκ. Ο Ουίλιαμ Μπλάι, κυβερνήτης του Μπάουντι, έκανε ένα επικό και πολυτάραχο ταξίδι το 1789 με μια βάρκα μέχρι το Τιμόρ, αφού προηγουμένως τον είχαν αναγκάσει να εγκαταλείψει το πλοίο του στασιαστές μέλη του πληρώματος, που έμελλαν να γίνουν οι πρώτοι κάτοικοι των Νήσων Πίτκαιρν. Οι απόγονοί τους εξακολουθούν να ζουν εκεί και σήμερα. Ο Περεβερτίλοφ πάντως δεν πήρε μαζί του μετά τη διάσωσή του τη σημαδούρα ως σουβενίρ. «Είναι αστείο, είπε ο γιος του. Μου είπε ότι προτίμησε να την αφήσει εκεί, για να σώσει ίσως τη ζωή κάποιου άλλου ναυαγού».