Την προώθηση του Ντόναλντ Τραμπ από τα αμερικανικά ΜΜΕ στηλιτεύει δημοσίευμα των Financial Times, με αφορμή τη δημοσιότητα που έχει πάρει η δικαστική περιπέτεια του πρώην προέδρου των ΗΠΑ.
Τα μέσα ενημέρωσης φαίνεται να μην έχουν μάθει τίποτα και να μην έχουν ξεχάσει τίποτα, γράφει η Financial Times, με αφορμή την κάλυψη των γεγονότων γύρω από την πολύκροτη υπόθεση εξαγοράς της σιωπής της πρώην πορνοστάρ, Στόρμι Ντάνιελς για να μην εκτεθεί ο Τραμπ στην προεκλογική του εκστρατεία το 2016, καθώς φέρεται να είχε σχέση μαζί της.
Η κάλυψη του ταξιδιού του Τραμπ από και προς το δικαστήριο της Νέας Υόρκης απέκτησε τέτοια χρακτηριστικά και έκταση που θύμιζε την ειδησεογραφία γύρω από τον θανάτο της πριγκίπισσας Νταϊάνα και θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι εκκρεμούσε καταδικαστική απόφαση, αν και η επόμενη δικάσιμος του Τραμπ είναι μόλις τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Προφανώς πρόκειται για μια ιστορική εξέλιξη καθώς αφορά την πρώτη παραπομπή πρώην προέδρου των ΗΠΑ σε δίκη. Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στην πρώτη καταδίκη. Το κατηγορητήριο του Τραμπ βασίζεται στην καινοφανή νομική θεωρία ότι οι πληρωμές χρημάτων που κατέβαλε για να καλύψει μια σχέση του ισοδυναμούσαν με εξαπάτηση για να κερδίσει τις εκλογές. Ο νομικός κόσμος είναι διχασμένος ως προς αυτό.
Το «παιχνίδι» του Ντόναλντ Τραμπ
Ο κίνδυνος είναι ότι αυτό είναι το είδος του παιχνιδιού που απολαμβάνει ο Τραμπ. Το 2015, λίγοι λογικοί άνθρωποι πίστευαν ότι ο Τραμπ θα μπορούσε να νικήσει τη Χίλαρι Κλίντον σε γενικές εκλογές, αν και τα μέσα ενημέρωσης τον έβρισκαν εκπληκτικά καλό για την τηλεθέαση. Τα «κερδισμένα μέσα ενημέρωσης» του Τραμπ - η προβολή που έλαβε χωρίς να πληρώσει γι' αυτήν- ήταν πολύ ψηλά σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο.
Ο Τραμπ θεωρείται ο πιο εύκολος Ρεπουμπλικάνος για να νικήσει ο Τζο Μπάιντεν του χρόνου και τα τηλεοπτικά κανάλια καταγράφουν για άλλη μια φορά κάθε του κίνηση.
Το κλίμα βέβαια θα άλλαζε αν ο Τραμπ κατηγορούνταν για σοβαρά εγκλήματα, όπως η παρεμπόδιση του Κογκρέσου, η απόκρυψη άκρως απόρρητων εγγράφων ή η απόπειρα υπονόμευσης εκλογών. Ο κίνδυνος είναι ότι, δεδομένου ότι μία σχετικά ασήμαντη παραπομπή του Τραμπ όπως αυτή της υπόθεσης «Στόρμι Ντάνιελς» έχει υπερτονιστεί τόσο πολύ θα οδηγήσει σε υποτίμηση πολύ σοβαρότερες κατηγορίες. Αν τα πάντα είναι ένα αίσχος, τελικά τίποτα δεν είναι. Τα μόνα δεδομένα μέχρι στιγμής είναι ότι αυτή η παραπομπή έχει ενισχύσει τη θέση του Τραμπ μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων.
Ο Τραμπ έχει την ικανότητα να βγάζει τον χειρότερο εαυτό του τόσο στους φιλελεύθερους όσο και στους συντηρητικούς. Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου με το μέρος του για το κατηγορητήριο της Νέας Υόρκης. Αυτό περιλαμβάνει και τους κύριους αντιπάλους του για το χρίσμα.
Ο Τραμπ είναι «ό,τι πρέπει» για τα κανάλια
Επίσης, αν και ο Τραμπ παρουσιάζει τους δημοσιογράφους ως υπηρέτες ενός διεφθαρμένου κράτους, η συμβίωση μεταξύ του Τραμπ και των κυρίαρχων ειδησεογραφικών μέσων είναι βαθιά. Τα τηλεοπτικά κανάλια γνώρισαν μεγάλη άνθηση στα χρόνια του Τραμπ και είδαν την τηλεθέαση να πέφτει απότομα μετά την αποχώρησή του από το αξίωμα. Το ίδιο ισχύει και για μεγάλο μέρος των έντυπων μέσων ενημέρωσης.
Αν και η σύμβουλος του Λευκού Οίκου Κελιάν Κόνγουεϊ επινόησε τη φράση «εναλλακτικά γεγονότα» ως ευφημισμό για τα ψέματα του Τραμπ, η προεδρία του οδήγησε σε αύξηση των συνδρομών σε μη εναλλακτικές πηγές μέσων ενημέρωσης. Το 2016 ο τότε επικεφαλής του CBS, δήλωσε ότι η εκστρατεία του Τραμπ «μπορεί να μην είναι καλή για την Αμερική, αλλά είναι πολύ καλή για το CBS». Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι αυτό έχει αλλάξει, επισημαίνουν οι FT.
Βρισκόμαστε έτσι αντιμέτωποι με το παράδοξο της αμερικανικής πολιτικής σήμερα. Ο Τραμπ συνεχίζει να χάνει τις εκλογές, ωστόσο η επιρροή του στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα και στο μυαλό της Αμερικής δεν έχει μειωθεί. Δεν είναι προφανές τι μπορεί να γίνει γι' αυτό. Η φυλάκισή του θα παρείχε μια προφανή λύση: πολλές άλλες δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένης της Βραζιλίας, της Νότιας Κορέας, του Ισραήλ και της Νότιας Αφρικής, έχουν φυλακίσει πρώην αρχηγούς κυβερνήσεων ή κρατών με λιγότερο σημαντικές κατηγορίες από αυτές που ενδεχομένως αντιμετωπίζει ο Τραμπ. Αλλά σχεδόν κάθε ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα για την καταδίκη του Τραμπ έρχεται μετά τις εκλογές του 2024 και τίποτα δεν εμποδίζει έναν φυλακισμένο Τραμπ να θέσει υποψηφιότητα για τον Λευκό Οίκο.
Τι κάνει ο Μπάιντεν
Από τη μεριά του, ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει σχολιάσει τι δικαστικές περιπέτειες του Τραμπ. Η άποψη αυτών που έχουν καλή γνώση των κινήσεων στον χώρο των Δημοκρατικών είναι ότι αυτές ήταν αρκετές καλές ημέρες για τον Μπάιντεν και θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη.
Οι πιθανότητες του Τραμπ να κερδίσει το χρίσμα του κόμματός του έχουν αυξηθεί, γεγονός που δίνει ανάλογη ώθηση στις προοπτικές επανεκλογής του Μπάιντεν. Αυτό είναι μάλλον αλήθεια. Όμως το κόστος της ολίσθησης του Μπάιντεν είναι επίσης υψηλότερο.
Ο Τραμπ θα είναι ο μεγαλύτερος ωφελημένος από την όποια οπισθοδρόμηση του Μπάιντεν. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης θα επωφεληθούν επίσης. Τα τελευταία εξακολουθούν να είναι ο χειρότερος εχθρός του Τραμπ και ο καλύτερος φίλος του, καταλήγουν οι FT.