Ο Μισέλ Μπαρνιέ, θεωρείται βετεράνος της γαλλικής πολιτικής σκηνής, αλλά είναι περισσότερο Ευρωπαίος παρά Γάλλος.
Η αποστολή του στην ηγεσία των διαπραγματεύσεων για το Brexit ενίσχυσε το κύρος του και του έδωσε την αίγλη του πολιτικού που ήξερε πώς να οδηγήσει ενωμένους τους 27 μέσα από τον λαβύρινθο των συνομιλιών για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Μισέλ Μπαρνιέ, μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, έχει τις προδιαγραφές για να είναι ένας ισχυρός υποψήφιος για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ικανός να εκπροσωπήσει την συμβιβαστική λύση ή καλύτερα το πρόσωπο που μπορεί να δημιουργήσει συναίνεση.
Ο Μπαρνιέ συνεχίζει τις περιοδείες στην Ευρώπη
Όπως γράφει το Politico, ο Μισέλ Μπαρνιέ , που έχει κάνει επανειλημμένως τον γύρο των 27 πρωτευουσών, αλλά και του Λονδίνου, στο πλαίσιο της διετούς διαπραγματευτικής διαδικασίας του Brexit, δεν διαπραγματεύεται πλέον κάτι, αφού η αποστολή του έχει ολοκληρωθεί.
Όμως, ο Μισέλ Μπαρνιέ συνεχίζει την ανά την Ευρώπη περιοδεία του, κάνοντας ομιλίες για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης και συναντώντας Ευρωπαίους ηγέτες, μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο μετά τις ευρωεκλογές θα κληθεί να ορίσει τον επόμενο πρόεδρο της Κομισιόν, σε μία άτυπη εκστρατεία για το ανώτατο πόστο της ΕΕ.
Το θέμα του, στις πρόσφατες ομιλίες που έδωσε στο Technical University του Μονάχου, στο προπύργιο του Μάνφρεντ Βέμπερ, του υποψήφιου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Κομισιόν, και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν στο Βέλγιο, ήταν το Brexit. Όμως, πολύ γρήγορα απεγκλωβίσθηκε για να εστιάσει στο ευρωπαϊκό του μανιφέστο, επικεντρώνοντας στους τέσσερις άξονες που θεωρούνται κρίσιμοι για το μέλλον της Ευρώπης: την νέα «πράσινη» συμφωνία, την μετανάστευση, την οικονομία, την άμυνα και την ασφάλεια.
Οι προβλέψεις των δημοσκοπήσεων προδιαγράφουν κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων στην σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές. Αυτό το δεδομένο οδηγεί σε εικασίες ότι οι 28 μπορεί να παρακάμψουν την διαδικασία του συστήματος του Spitzenkandidat και να αναζητήσουν έναν περισσότερο συναινετικό υποψήφιο. Τότε, ο Μισέλ Μπαρνιέ, θα είναι ο άνθρωπός τους.
Αλλωστε, το σύστημα της επιλογής του «κορυφαίου υποψηφίου» του μεγαλύτερου σε δύναμη κόμματος του Ευρωκοινοβουλίου (Spitzenkandidat) δεν είναι κοινής αποδοχής. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ έχει προειδοποιήσει ότι «στη διαδικασία αυτή δεν υπάρχει αυτοματισμός».
Αντίθετη με την διαδικασία των Spitzenkandidaten είναι η Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, που δεν έχει προτείνει Spitzenkandidat και θεωρεί ότι το σύστημα ευνοεί υπερβολικά το ΕΛΚ.
Ευρωπαίοι ηγέτες και αρχηγοί κομμάτων αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Μισέλ Μπαρνιέ έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούν να συνεργασθούν σε βάση ισοτιμίας. Αντίθετα με τον Μάνφρεντ Βέμπερ, ο Μπαρνιέ έχει εμπειρία από την υπηρεσία του σε κυβερνητικές θέσεις, ως Ευρωπαίος επίτροπος ως υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ως υπεύθυνου για την οργάνωση των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1992 στο Αλμπερτβιλ.
Ο παράγοντας Μακρόν
Ενας Ευρωπαίος ηγέτης που δεν εκτιμά καθόλου το σύστημα του Spitzenkandidat είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας. Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει φροντίσει να διαδώσει μέσω των πηγών του ότι θα τηρήσει κατηγορηματικά αρνητική στάση στην προοπτική της ανάληψης της προεδρίας της Κομισιόν από τον Μάνφρεντ Βέμπερ, τον Spitzenkandidat του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που αναμένεται να είναι η πρώτη πολιτική δύναμη του νέου Ευρωκοινοβουλίου, αν και αποδυναμωμένο. Και θα φροντίσει να διευρύνει αυτό το μέτωπο όταν θα βρεθεί μαζί με τους ομολόγους του στην ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής που θα συγκληθεί αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, γράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Πηγές που απηχούν τις θέσεις του Μακρόν δηλώνουν ότι ο πρόεδρος της Γαλλίας θα ήθελε πολύ να δει τον γκωλικό Μισέλ Μπαρνιέ στον θώκο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ εκείνος ανταποδίδει το φλερτ επαινώντας τις απόψεις του Μακρόν για την Ευρώπη.
Ο παράγοντας Brexit
Στους απρόβλεπτους παράγοντες στο σενάριο που θέλει τον Μισέλ Μπαρνιέ άτυπο υποψήφιο για την ηγεσία της Κομισιόν είναι, σύμφωνα με το Politico, το Brexit και ο ρόλος του Ηνωμένου Βασιλείου.
Αν υποτεθεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, καθηλωμένο στην Ευρωπαϊκή Ενωση από τις εσωτερικές πολιτικές του διαιρέσεις, δεν θα απόσχει στην διαδικασία εκλογής του προέδρου της Κομισιόν, θα βαρύνει σημαντικά, ως τρίτη μεγαλύτερη χώρα της Ενωσης.
Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, η ανάληψη της προεδρίας της Κομισιόν από τον Μισέλ Μπαρνιέ είναι για το Λονδίνο η μεγαλύτερη εγγύηση ότι η Ενωση θα τηρήσει στο ακέραιο τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο της Συμφωνίας Αποχώρησης, της οποίας είναι ο αρχιτέκτονας.
Ο Μισέλ Μπαρνιέ έχει κερδίσει την εκτίμηση των Ευρωπαίων ηγετών για τον ήρεμο και αποφασιστικό τρόπο με τον οποίο οδήγησε τις διαπραγματεύσεις για το Brexit μέχρι την ολοκλήρωσή τους. Στις επανειλημμένες επισκέψεις του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες φρόντισε να αρθεί πάνω από τις ευρωπαϊκές διαιρέσεις που κινούνται επάνω σε άξονες ανατολής-δύσης, βορρά-νότου εντός του ευρωπαϊκού μπλοκ, γεγονός που ενισχύει το ατού του αουτσάιντερ που μπορεί να εξασφαλίσει συναίνεση.
Στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Βερολίνο φρόντισε να έχει μία σύντομη συνάντηση με την γενική γραμματέα της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), την Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ, που θεωρείται η διάδοχος της Αγγελα Μέρκελ στην καγκελαρία.
Όμως, ο Μισέλ Μπαρνιέ δεν χρειάζεται ακόμη την AKK. Αυτό που θα χρειασθεί είναι κάτι που έχει επιδιώξει, αλλά δεν έχει λάβει: την υποστήριξη της Αγγελα Μέρκελ, η οποία έδωσε τέλος το 2014 στις βλέψεις του για την προεδρία της Κομισιόν υποστηρίζοντας τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στη θέση του.
Πηγές: Politico, Euractiv, Spiegel Online