Δύσκολα ένας Έλληνας αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει πώς ο Εμανουέλ Μακρόν από αγαπημένο παιδί της Ευρώπης, φωτεινός σηματοδότης του μεταρρυθμιστικού Κέντρου, λαμπερός και λατρεμένος πολιτικός εντός και εκτός Γαλλίας [«Δίας» ήταν το παρατσούκλι του], κατάφερε μέσα σε επτά χρόνια να φέρει την ακροδεξιά Λεπέν στις πόρτες της εξουσίας και την ακροαριστερά σε εκλογική άνοδο.
Το «ξεκαθάρισμα» που ζήτησε ο Γάλλος πρόεδρος, προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, γύρισε τελικά εναντίον του.
Το ρωμαλέο κεντρώο κόμμα Μακρόν, το οποίο ανέβηκε στην εξουσία το 2017, πολλά υποσχόμενο, και επικράτησε εκ νέου στις προεδρικές του 2022, βρίσκεται πλέον αποδεκατισμένο στην τρίτη θέση. Και ο «μακρονισμός», ένα επιτυχημένο πολιτικό πείραμα, υπέρ της συμφιλίωσης των Γάλλων και του τρίτου δρόμου μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, όχι μόνο δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την στροφή της Γαλλίας προς τα άκρα, αλλά ούτε να κατανοήσει τα αίτια της δικής του αποτυχίας.
Ο Μακρόν πίστευε ότι θα επέστρεφε στο κέντρο του παιχνιδιού με τις πρόωρες εκλογές. Ήλπιζε ότι θα συγκινήσει τους Γάλλους επισείοντας το φόβητρο του «χάους» και του «εμφυλίου», όπως έκανε στις προηγούμενες προεδρικές. Προφανώς, τις προκήρυξε επειδή ήλπιζε ότι θα κατακτήσει τουλάχιστον τη δεύτερη θέση. Ο λαός πήρε τον λόγο στις κάλπες και με συμμετοχή-ρεκόρ 66,7% επέλεξε τελικά να ρίξει την κυβέρνησή του. Το αποτέλεσμα είναι η πρωτοφανής αποδυνάμωση της προεδρικής ηγεμονίας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τη Γαλλία.
Αποκηρυγμένος από τους ψηφοφόρους για τον τρόπο άσκησης της πολιτικής του, ο Μακρόν έχασε επίσης τον έλεγχο του κόμματός του αλλά και των υπουργών του, που επιθυμούν να τον αντικαταστήσουν, γράφει η Le Monde την επομένη των εκλογών [1/7]. «Ποτέ δεν ήταν τόσο απομονωμένος και τόσο απαξιωμένος».
Το χειρότερο που μπορεί να του συμβεί τώρα, αναφέρει η ίδια εφημερίδα -η οποία τον είχε στηρίξει στο παρελθόν-, είναι ότι θα πρέπει να επιλέξει ποιον θα στηρίξει στον δεύτερο γύρο (7 Ιουλίου) μεταξύ ακροδεξιάς και ακροαριστεράς στις περιφέρειες όπου μόνο τα δύο αυτά κόμματα έχουν επικρατήσει. Πικρή μοίρα για τον Μακρόν, αφού Λεπέν και Μελανσόν είναι οι δύο θανάσιμοι εχθροί του! Ήδη ξεκίνησαν οι ζυμώσεις στα κόμματα για τη δημιουργία ενός «Δημοκρατικού Μετώπου» και τα χαρακτηριστικά ενός ιδιότυπου «εμφυλίου» είναι παρόντα.
Η σημερινή εικόνα της Γαλλίας είναι μια χώρα βαμμένη καφέ, στο χρώμα της ακροδεξιάς «Εθνικής Συσπείρωσης» της Λεπέν. O κίνδυνος τώρα, όπως γράφει σύσσωμος ο γαλλικός και διεθνής Τύπος, είναι ότι η Γαλλία θα διχαστεί μεταξύ των δύο γύρων. «Η Λεπέν κέρδισε, η Γαλλία διχάζεται», έγραψε η La Repubblica, «Η ακροδεξιά κέρδισε τον πρώτο γύρο και σχεδόν όλοι είναι εναντίον της», «Οι ψηφοφόροι έχουν απομαγευτεί από τον Μακρόν», «Έπαιξε και τα έχασε όλα», είναι μερικοί ενδεικτικοί τίτλοι.
Ενώ για πολλά χρόνια η Λεπέν έπαιρνε τα ποσοστά της στις αποβιομηχανοποιημένες περιοχές, τώρα η επιρροή της πολλαπλασιάστηκε σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες της Γαλλίας, εκτός από τις μεγάλες πόλεις (π.χ. μόνο ένας υποψήφιος της Λεπέν πέρασε στον β' γύρο στο Παρίσι και χωρίς ελπίδες να εκλεγεί). Το κόμμα Λεπέν-Μπαρντελά έρχεται πρώτο στη βόρεια και κεντρική Γαλλία και με τεράστια δυναμική στο Νότο.
Αντίθετα, σε μεγάλη δυσκολία βρίσκονται οι υποψήφιοι βουλευτές του Μακρόν. Ακόμη και η πρώην πρωθυπουργός του, Ελιζαμπέτ Μπορν, καθώς και πέντε υπουργοί αναμένεται να χάσουν την έδρα από τον υποψήφιο της Λεπέν.
Ξεκινάει τώρα μια επίπονη συζήτηση για τη «συγκατοίκηση» Μακρόν-Μπαρντελά, αλλά και μια αναζήτηση των λαθών του «μακρονισμού». Για την επικεφαλής του έγκυρου Ινστιτούτου Δημοσκοπήσεων Ipsos, το μεγάλο λάθος του Μακρόν είναι ότι δεν κατάλαβε πως η Γαλλία ζούσε τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κρίση σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Η μετανάστευση, η ασφάλεια και η οικονομική δυσπραγία είχαν ξεφύγει από τον έλεγχό του. «Δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί ούτε στην ελπίδα ότι οι άνθρωποι θα ζήσουν καλύτερα, αυτό μας λένε οι ερωτώμενοι πολίτες», δήλωσε. Είναι σίγουρα μια από τις πολλές ερμηνείες μιας τεράστιας πολιτικής αποτυχίας.