Ο Εμανουέλ Μακρόν, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Νικολά Σαρκοζί είναι τρεις πρόεδροι της Γαλλίας, τρεις εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις, τρεις εντελώς διαφορετικές πορείες στη ζωή, αλλά έχουν ένα κοινό σημείο: κανείς τους δεν είχε ποτέ καλή σχέση με τον πατέρα του.
Ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν, ο Ζορζ Ολάντ και ο Παλ Σαρκοζί είναι οι τρεις πατέρες οι οποίοι συνδέονται με τη μοίρα των παιδιών τους που έγιναν Πρόεδροι της Γαλλικής Δημοκρατίας. Τα παιδιά τους όμως δεν στηρίχτηκαν ποτέ πάνω τους, λες και η κατάκτηση της εξουσίας ήταν γι'αυτά ένας τρόπος για να απελευθερωθούν ταυτόχρονα από την πατρική φιγούρα.
Ένα κοινό σημείο
Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί αν η ρήξη με τον πατέρα τούς επέτρεψε να απελευθερώσουν την υπερβολική φιλοδοξία που απαιτείται για να φτάσουν ως το ανώτατο αξίωμα. Το να επιθυμείς να σε αγαπά ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων, να έχεις επιλεγεί και εκλεγεί από τον λαό δεν είναι ίσως μια απάντηση στις πληγές της παιδικής ηλικίας; Το να εκτιμάς πως δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν σε διευκολύνει να ξεπερνάς τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο προς την εξουσία; Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι τρεις ιστορίες σχέσης πατέρα με γιό -παρότι είναι διαφορετικές μεταξύ τους-, δίνουν ορισμένα κλειδιά για να κατανοήσει κανείς τη διαδρομή που οδήγησε τρεις Γάλλους προέδρους στην κορυφή.
Απών από τη ζωή και τη μοίρα του Μακρόν
Ανάμεσα στον Εμανουέλ Μακρόν και τον πατέρα του δεν υπήρξε ποτέ μετωπική ρήξη, παρά μια απόσταση και μια οριστική απομάκρυνση. Παρά την κακή τους σχέση, ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν δηλώνει ότι δάκρυσε από συγκίνηση το βράδυ της εκλογικής του νίκης, όταν βγήκε μπροστά στην πυραμίδα του Λούβρου να μιλήσει. Καθισμένος σε μια άκρη, κάτω από το πατάρι όπου ανέβηκε να μιλήσει ο γιός του, πρόεδρος της Γαλλίας σε ηλικία 39 ετών, ο πατέρας Μακρόν ένιωσε περήφανος.
Μιλώντας στην εφημερίδα Le Monde, αυτός ο νευρολόγος των 70 ετών, δηλώνει: «Ναι, εκείνο το βράδυ ήμουν ευτυχισμένος γιατί ο Εμανουέλ πέτυχε αυτό που ήθελε. Εισήλθε στο πάνθεον της ιστορίας της Γαλλίας, δεν είναι ασήμαντο». Και προσθέτει ότι ένιωσε περήφανος για τον τρόπο που ο γιός του κατέκτησε την εξουσία «σαν ένας Βοναπάρτης!».
Ωστόσο, ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν δεν ήταν ποτέ κοντά στον ιδιοφυή γιό του. Ακόμη και οι στενότεροι συνεργάτες του Γάλλου προέδρου δεν γνωρίζουν τίποτα γι’αυτόν τον καθηγητή νευρολογίας της επαρχιακής πόλης Αμιέν, ο οποίος ζει πάντα στη συνοικία Ανριβίλ, όπου μεγάλωσε τα τρία του παιδιά, τον Εμανουέλ, τον Λοράν και την Εστέλ, οι οποίοι έγιναν επίσης γιατροί. Στους φίλους που έκανε κατά την λαμπρή του εκπαιδευτική διαδρομή, ο νεαρός Εμανουέλ Μακρόν (Λύκειο Henri IV, σπουδές στις σχολές Sciences Po και ENA), δεν μιλούσε ποτέ για τον πατέρα του. Μπορούσε να διηγείται ιστορίες για τον σοσιαλιστή πολιτικό και διανοούμενο Μαξ Γκαλό, στον γιό του οποίου έκανε ιδιαίτερα, αλλά δεν έλεγε ποτέ λέξη για τον δικό του πατέρα. «Δεν υπήρχαν στενοί δεσμοί», επιβεβαιώνει ο κουμπάρος του και συμφοιτητής του στις Sciences Po, Marc Ferracci, ο οποίος κάνει λόγο για μια «περίπλοκη κατάσταση» που έζησε ο φίλος του όταν έκανε σχέση με την καθηγήτριά του Μπριζίτ.
Πατρική φιγούρα η γιαγιά
Σε όλους ο Εμανουέλ Μακρόν προτιμά να λέει ότι τον μεγάλωσε η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας του, Ζερμαίν Νογκές, επονομαζόμενη και «Μανέτ», κόρη ενός εργαζόμενου στην εταιρεία σιδηροδρόμων, η οποία έγινε διευθύντρια σε σχολείο. Μαζί της, λέει ο Μακρόν, μεγάλωσε, παρά με τους αστούς γονείς του. Η πραγματική πατρική φιγούρα είναι η γιαγιά, αναφέρει ο σύμβουλος του Μακρόν στο προεδρικό μέγαρο, Bruno Roger-Petit.
Στο βιβλίο του, Révolution ( 2016), ή στις προεκλογικές του συναντήσεις, ο Μακρόν αφήνει να εννοηθεί ότι αυτή η γιαγιά που τον πήγαινε και τον έφερνε από το σχολείο τού έμαθε τα πάντα, λογοτεχνία, φιλοσοφία και ποίηση. Αντίθετα, δεν μιλάει ποτέ για τον πατέρα του, «διανοούμενο και λάτρη των αρχαίων ελληνικών», όπως τον έχει περιγράψει η Μπριζίτ Μακρόν. Πράγματι, ο πατέρας Μακρόν ήταν παθιασμένος με την αρχαιολογία, την ιστορία και τις επιστήμες και βοηθούσε τον γιό του στα αρχαία ελληνικά, ενώ τον έκανε να ανακαλύψει τους κλασικούς αρχαίους Ελληνες συγγραφείς.
Ο πατέρας Μακρόν γνώριζε την επιρροή που είχε η πεθερά του πάνω στον γιό του και κάποιες φορές ζητούσε από αυτή την δυναμική γυναίκα, κάπως καταπιεστική και υπερβολικά προστατευτική, να αφήνει λίγο ελεύθερο χώρο στον Εμανουέλ. Ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν ήταν ένας πατέρας αυστηρός και απόμακρος και δεν έδειχνε να κατανοεί τον χαρακτήρα του γιού του. «Ο Εμανουέλ είναι μεγάλος ηθοποιός, γητευτής. Χρήσιμο στην πολιτική», δηλώνει ο πατέρας Μακρόν στη Le Monde. Ο ίδιος απεχθάνεται τις κοσμικότητες και τις τιμές, τον ναρκισσισμό της εποχής. Σιχαίνεται τα κουτσομπολίστικα ΜΜΕ όπου ο γιός του εμφανίζεται συχνά, αλλά δηλώνει ότι «αυτό είναι πρόβλημα του Εμανουέλ, όχι δικό μου».
Το σοκ της Μπριζίτ
Το σοκ που υπέστησαν οι γονείς του Εμανουέλ Μακρόν όταν ανακάλυψαν ότι ο 16χρονος γιος τους είχε σχέση με την παντρεμένη δασκάλα του, περιέγραψε μία πρόσφατη βιογραφία του Γάλλου προέδρου.
Η συγγραφέας του βιβλίου «Εμανουέλ Μακρόν: Ένας τέλειος νέος άντρας», Αν Φούλντα, μίλησε με τους γονείς του Γάλλου προέδρου για τη σχέση του με την Μπριζίτ Τρονιέ όταν εκείνη ήταν 39 ετών, παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
Όπως εξηγεί, οι γονείς του μαθητή τότε Μακρόν πίστευαν ότι ο γιος τους έβγαινε με την κόρη της Τρονιέ, τη Λοράνς, μέχρι που η αλήθεια βγήκε στην επιφάνεια από έναν φίλο της οικογένειας.
Σοκαρισμένοι από την παράνομη σχέση, οι Μακρόν απομάκρυναν τον έφηβο γιο τους από το σχολείο της πόλης Αμιέν. Η μητέρα του, Φρανσουάζ Νογκές-Μακρόν, είπε στη συγγραφέα Αν Φούλντα: «Απλά δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Αυτό που ήταν ξεκάθαρο ήταν ότι όταν ο Εμανουέλ γνώρισε την Μπριζίτ δεν μπορούσαμε να πούμε απλά “αυτό είναι υπέροχο”».
Συνειδητοποιώντας όμως ότι δεν επρόκειτο για μία φάση που απλά θα περνούσε, η μητέρα του Μακρόν λέει ότι είπε στην καθηγήτρια τότε Μπριζίτ Τρονιέ: «Δεν το βλέπεις; Έκανες τη ζωή σου. Αλλά δεν θα κάνει παιδιά μαζί σου».
Από την πλευρά του, ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν, πατέρας του Γάλλου προέδρου, αποκάλυψε ότι σχεδόν έπεσε από την καρέκλα όταν έμαθε για την αγαπημένη του γιου του.
Οι σοκαρισμένοι γονείς συνάντησαν την Μπριζίτ Τρονιέ και της ζήτησαν να μην ξαναδεί τον γιο τους μέχρι να ενηλικιωθεί, εκείνη όμως τους απάντησε ότι δεν μπορούσε να υποσχεθεί τίποτα.
Όσον αφορά στον Μακρόν και το γεγονός ότι οι γονείς του δεν είχαν δει με καλό μάτι τη σχέση του μόλις το ανακάλυψαν, ο Γάλλος πρόεδρος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι έπρεπε να παλέψει για να ζήσει και την προσωπική και την επαγγελματική του ζωή όπως αυτός επιθυμούσε.
Πατέρας Ολάντ, ένας βίαιος άντρας
«Μεταξύ πατέρα και γιού δεν υπάρχει καμία γλώσσα επικοινωνίας, καμία δυνατότητα συνεννόησης, είναι δύο ξένοι», έχει γράψει ο Γάλλος συγγραφέας Roger Martin du Gard. Αυτή είναι ακριβώς η περίπτωση των σχέσεων που ο Φρανσουά Ολάντ και ο Νικολά Σαρκοζί διατηρούν με τους πατεράδες τους. Στις 7 Απριλίου 2020, μια από τις σπάνιες φορές που μίλησε για τον πατέρα του ο Ολάντ, ήταν για να αναφέρει ότι ο Ζορζ Ολάντ είχε πεθάνει τρεις ημέρες νωρίτερα, σε ηλικία 96 ετών. «Σεβασμός για έναν πατέρα που θα ήθελα να είχα φιλήσει μια τελευταία φορά», έγραψε , στο Twitter, ευχαριστώντας το προσωπικό του γηροκομείου που τον φρόντιζε.
Προτίμησε τη λέξη «σεβασμό» αντί να γράψει αγάπη, θλίψη ή τρυφερότητα. Όταν του το επισημαίνει η δημοσιογράφος της Le Monde, ο Φρανσουά Ολάντ το παραδέχεται: «Πράγματι, είναι η μόνη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό».
Από τον πατέρα του, πρώην γιατρό, ο Ολάντ διατηρεί μόνο τραυματικές αναμνήσεις. Υπήρξε βίαιος με την σύζυγό του Νικόλ και με τους δυο γιούς του, Φιλίπ και Φρανσουά, αυταρχικός και εκρηκτικός σαν χαρακτήρας. «Ήταν βίαιος, συνεχώς θυμωμένος, ήθελε μονίμως να βρίσκεται σε καυγά», δηλώνει ο Φρανσουά Ολάντ. Ο πατέρας του δεν είχε φίλους και δεν αγαπούσε κανέναν. Φανατικός αντίπαλος του στρατηγού Ντε Γκολ, φιλομοναρχικός, ο Ζορζ Ολάντ υπήρξε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, με ένα κόμμα της άκρας δεξιάς, στην πόλη Ρουέν, το 1959. Έκανε μια δεύτερη προσπάθεια να εκλεγεί, με πρώην συνεργάτες των Γερμανών και ακροδεξιούς, το 1965, σε προάστιο της Ρουέν, όπου εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του.
Ο Φρανσουά Ολάντ διατηρούσε καλές σχέσεις με τη μητέρα του, Νικόλ Τριμπέρ, η οποία πέθανε το 2009 και η οποία έκλινε μάλλον προς την αριστερά. Ο νεαρός Φρανσουά μεγάλωσε και απέκτησε πολιτική συνείδηση στην αντίθετη κατεύθυνση από τον πατέρα του. Τη μοναδική φορά που μίλησε δημόσια για εκείνον ήταν το 2021, στη μεγάλη προεκλογική του συγκέντρωση, όπου τον ευχαρίστησε, ειρωνικά, γιατί «είχε εντελώς αντίθετες ιδέες» από τις δικές του και, όπως είπε, αυτό τον βοήθησε να χτίσει τις πεποιθήσεις του. «Του είμαι ευγνώμων γιατί με έβαλε από παιδί στην πολιτική. Ο ακτιβισμός του ξύπνησε την επιθυμία του να καταλάβω», είπε στην ομιλία του.
Αυτό όμως που έκανε τον Φρανσουά Ολάντ να υποφέρει περισσότερο και από τις πολιτικές ιδέες του πατέρα του, ήταν η αστάθειά του, αφού τα τίναζε συχνά όλα στον αέρα, χωρίς να σκέπτεται την οικογένειά του. Υπήρξε διάσημος γιατρός ΩΡΛ, επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες κλινικές της πόλης Ρουέν και ξαφνικά αποφάσισε να τα εγκαταλείψει όλα και να μετακομίσει στο Παρίσι, όπου ξεκίνησε μια νέα καριέρα μεσίτη. Εκείνη την εποχή ο Φρανσουά Ολάντ ήταν 14 ετών και έζησε τραυματικά την εμπειρία. «Πούλησε το σπίτι μας, πέταξε τα περισσότερα πράγματά μας στα σκουπίδια και εγκαταλείψαμε εσπευσμένα την πόλη», θυμάται ο πρώην πρόεδρος.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Ζορζ Ολάντ σταματάει απότομα το νέο του επάγγελμα και επενδύει στα πρακτορεία ταξιδίων. «Μόλις τα πράγματα πήγαιναν καλά, τα τίναζε όλα στον αέρα», σχολιάζει ο Φρανσουά Ολάντ. Για αυτή την ανησυχητική βία, γι’αυτό το συνεχές αίσθημα ανασφάλειας, ο πρώην πρόεδρος δεν μίλησε ποτέ στους φίλους του. «Είμαι ανίκανος να αποκρυπτογραφήσω τη σχέση του Φρανσουά με τον πατέρα του», εκμυστηρεύεται ο φίλος, συμφοιτητής του στην ΕΝΑ και υπουργός του, Μισέλ Σαπέν.
Μυθομανής, υπερβολικός, τυχοδιώκτης
Στην περίπτωση του Νικολά Σαρκοζί, ίσως από ντροπή ή επειδή οι πληγές είναι ακόμη νωπές, ο πρώην πρόεδρος αρνείται κατηγορηματικά να μιλήσει για τον πατέρα του και προτιμά να μην τον συναντά κανείς. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η δημοσιογράφος της Le Monde πήρε ραντεβού με τον πατέρα του, Παλ Σαρκοζί, 92 ετών, τον Δεκέμβριο 2020, στο διαμέρισμά του στο προάστιο Νεϊγί του Παρισιού, για μια συνέντευξη, αλλά αυτό ακυρώθηκε λίγες ημέρες αργότερα, με απαίτηση του γιού του.
Αντίθετα με τον σκοτεινό Ζορζ Ολάντ ή τον σεμνό γιατρό της επαρχίας Ζαν-Μισέλ Μακρόν, ο Παλ Σαρκοζί ( Pal Sarkozy de Nagy-Bocsa είναι το πλήρες του όνομα) είναι ένα παράξενο άτομο, μυθομανής και τυχοδιώκτης.
Ο Νικολά Σαρκοζί είναι το δεύτερο από τα τρία αγόρια του Ούγγρου ξεπεσμένου αριστοκράτη, ο οποίος εγκατέλειψε τη χώρα με την έλευση του κομμουνισμού μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Εβραία μητέρα του Σαρκοζί ήταν επίσης κόρη μετανάστη, ενός γιατρού, που είχε μεταναστεύσει μια γενιά πριν, από την Ελλάδα, και ασπάστηκε τον καθολικισμό. H μητέρα του Νικολά Σαρκοζί Αντρέ Μαλάχ [Andrée Mallah] γεννήθηκε στο Παρίσι το 1925 και έχει ρίζες στη Θεσσαλονίκη, αφού κατάγεται από εβραϊκή οικογένεια της συμπρωτεύουσας [Δες το βιβλίο «Εγώ ο εγγονός ενός Έλληνα, η Θεσσαλονίκη του Νικολά Σαρκοζί» (Λέων Α. Ναρ, Χρήστος Ράπτης, Γιώργος Αναστασιάδης].
«Οι εξευτελισμοί των παιδικών μου χρόνων με στιγμάτισαν»
Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια, όταν ο Σαρκοζί ήταν 5 ετών, έκανε άλλους δύο γάμους και απέκτησε άλλα δύο παιδιά.
Η φυγή του πατέρα σημάδεψε την οικογένεια Σαρκοζί, η οποία στηρίχθηκε ολοκληρωτικά στον παππού από την πλευρά της μητέρας του, στο σπίτι του οποίου, στο 17ο διαμέρισμα του Παρισιού, η οικογένεια εγκαταστάθηκε.
«Οι εξευτελισμοί των παιδικών μου χρόνων με στιγμάτισαν», ανέφερε ο πρώην πρόεδρος στην συγγραφέα της βιογραφίας του. Η μητέρα του Σαρκοζί πήρε πτυχίο νομικής, μετά το διαζύγιο και εργάστηκε με τον δήμαρχο της αριστοκρατικής συνοικίας Νεϊγί σιρ Σεν, ενώ έστειλε τα παιδιά της σε ιδιωτικό καθολικό σχολείο.
Ο Σαρκοζί μπήκε στην πολιτική, ως μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Νεϊγί στα 22 του χρόνια.
Ο πατέρας του ο οποίος μετανάστευσε στο Παρίσι το 1948, από χρεοκοπημένη αριστοκρατική οικογένεια της Ουγγαρίας, επινόησε έναν πύργο που δήθεν διέθετε και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του να φλερτάρει γυναίκες. Τον Μάιο 2006, ενώπιον χιλιάδων οπαδών του σε συγκέντρωση στην πόλη Νιμ, ο Νικολά Σαρκοζί δήλωσε ότι είναι «γιός ενός Ούγγρου εμιγκρέ», προτιμώντας να αναφερθεί στην καταγωγή του, παρά να μιλήσει για τον πατέρα του, κάποια απούσα και ενοχλητική φιγούρα.
Έναν χρόνο νωρίτερα, σε μια τηλεοπτική εκπομπή, είχε μνημονεύσει τους στίχους του τραγουδιστή Calogero : «Εκτός από έναν πατέρα, δεν μου λείπει τίποτα».
Ο Νικολά Σαρκοζί είχε στενή σχέση με τη μητέρα του, Αντρέ Μαλάχ, επονομαζόμενη «Νταντού», μια γενναία γυναίκα, η οποία έγινε δικηγόρος μετά το διαζύγιό της. Από μικρή ηλικία, ο Νικολά έβλεπε σπάνια τον πατέρα, επιδειξιμανή, μυθομανή και επιπόλαιο και μόνο όταν εκείνος κατέφθανε απρόσκλητος στο οικογενειακό τραπέζι. Ο Μπρις Ορτεφό, ένας από τους στενότερους φίλους του Νικολά Σαρκοζί, δηλώνει ότι ποτέ δεν είχαν «ήρεμες σχέσεις». «Ο Νικολά ήταν έξαλλος μαζί του, τον κατηγορούσε γιατί εγκατέλειψε τη μητέρα του. Εγώ που προερχόμουν από μια κλασική μπουρζουά οικογένεια έμενα άφωνος όταν ο Νικολά μου έλεγε ότι θα πήγαινε να συναντήσει τον πατέρα του για να τον αναγκάσει να πληρώσει τη διατροφή».
Ο Παλ Σαρκοζί δεν ήταν μόνο ένας πατέρας άφαντος και επιπόλαιος, αλλά έλεγε φωναχτά ότι ο δεύτερος γιός του Νικολά ήταν υπερβολικά «κοντός» και δεν ήταν το αγαπημένο του παιδί. Έλεγε, μάλιστα, ότι τα άλλα δύο αγόρια που είχε αποκτήσει με την Αντρέ, τον Γκιγιόμ και τον Φρανσουά, ήταν πολύ ψηλότερα, δυνατά παιδιά και εξυπνότερα.
Χωρίς ενοχές
Αντίθετα με τον Ζορζ Ολάντ, ο οποίος ζούσε διακριτικά σε έναν λόφο στις Κάννες, όσο ο γιος του ήταν πρόεδρος Δημοκρατίας, ή τον Ζαν-Μισέλ Μακρόν, ο οποίος μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Παλ Σαρκοζί δεν δίστασε να επωφεληθεί από τον διάσημο γιο του όταν έγινε πρόεδρος της Γαλλίας. Διατεινόταν ότι ήταν ζωγράφος και προσπάθησε το 2010 να διαφημίσει μια μεγάλη έκθεσή του, στην Ουγγαρία, στην Ισπανία και στο Παρίσι, με πίνακες-φωτομοντάζ, αρκετά κιτς, με φανταχτερά χρώματα. Eπιχείρησε, μάλιστα, να γίνει γνωστός φτιάχνοντας κολάζ του γιου του και της Κάρλα Μπρούνι και πόζαρε δίπλα τους στο προεδρικό μέγαρο.
«Ως καλλιτέχνης είναι σαφώς πλεονέκτημα να έχεις το όνομα του προέδρου», δήλωνε εκείνη την εποχή, ανερυθρίαστα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Parisien. Την ίδια χρονιά, δημοσίευσε στις εκδόσεις Plon ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο. Εκεί, αποκάλυπτε ότι η σύζυγός του και μητέρα του Νικολά δεν ήταν παρθένα όταν την γνώρισε! Το βιβλίο έκανε έξαλλο τον γιο του καθώς και το γεγονός ότι το 2011 ο Παλ έκρινε σωστό να ανακοινώσει πρώτος την εγκυμοσύνη της Κάρλα Μπρούνι στη γερμανική Bild!
«Χαίρομαι που θα αποκτήσω εγγόνι. Ο Νικολά Σαρκοζί και η σύζυγός του δεν θέλουν να γνωρίζουν το φύλο του παιδιού αλλά εγώ είμαι σίγουρος ότι θα είναι κορίτσι και ότι θα είναι εξίσου όμορφο με την Κάρλα», είχε δηλώσει στην εφημερίδα, προκαλώντας θύελλα στην οικογένεια.
Χαρούμενος για τη αιφνίδια δημοσιότητα, ο πατέρας του προέδρου άρχισε μάλιστα να δίνει τη μια συνέντευξη μετά την άλλη, με αποκαλύψεις και αδιακρισίες για την προσωπική του ζωή του Γάλλου προέδρου. «Ο Νικολά κατ'ιδίαν είναι καλός και ευχάριστος, παρότι μιλάει κυρίως για τον εαυτό του», είχε πει το 2010 στο Paris Match και συνέχισε προσβάλλοντάς τον για τη σιλουέτα του: «Αλλά έχει τάση να παχαίνει και είναι συνεχώς σε δίαιτα».
Η δημοσιογράφος Εμιλί Λανέζ, η οποία έγραψε το βιβλίο «Ακόμη και οι πολιτικοί έχουν έναν πατέρα» ( Même les politiques ont un père, Stock, 2015), και συνάντησε τον Παλ Σαρκοζί το 2014, έφυγε από το διαμέρισμά του νιώθοντας τεράστια συμπόνοια για «τον γιό ενός τέτοιου πατέρα». Ο Παλ Σαρκοζί της είχε μιλήσει άθλια για τον γιο του, τον οποίο αποκάλεσε «μέτριο μαθητή και κομπλεξικό» και τον μόνο από τα παιδιά του που δεν κληρονόμησε «τα καλά του γονίδια». Της έδειξε επίσης ένα από τα κολάζ που συνήθιζε να φτιάχνει: ήταν μια σελίδα της εφημερίδας Figaro, η οποία ανακοίνωνε την νίκη του Νικολά Σαρκοζί στην γαλλική προεδρία, στις 6 Μαίου 2007, αλλά στη θέση του προσώπου του εκλεγμένου προέδρου είχε κολλήσει το δικό του! Είχε μάλιστα γράψει «ο Παλ πρόεδρος» σε αυτό το απίστευτο κολάζ!
Η στάση του πατέρα οδήγησε τον γιο στην απελπισία. «Όταν η γραμματέας του έλεγε «ο πατέρας σας τηλεφώνησε» γυρνούσε προς το μέρος μας και σήκωνε τα μάτια στο ταβάνι», θυμάται ένας πρώην συνεργάτης του, ο γερουσιαστής Πιέρ Σαρόν. «Ήξερε ότι ο Παλ έκανε μπίζνες με το όνομά του ενώ τον είχε εγκαταλείψει ως παιδί», λέει και διηγείται μια ιστορία. Όταν ο Νικολά Σαρκοζί, ως πρόεδρος, έκανε επίσημη επίσκεψη στην Βουδαπέστη, μίλησε τιμητικά για την πατρίδα του πατέρα του. Αλλά όταν οι ουγγρικές αρχές, πιστεύοντας ότι θα τον ευχαριστήσουν, του πρόσφεραν ένα τεράστιο ντοσιέ με την γενεαλογία της οικογένειας Sarközy de Nagy-Bocsa, εκείνος το ξέχασε στο ξενοδοχείο του, φεύγοντας.
Πολιτικοί μέντορες και προστατευτικές φιγούρες
Ενώ ο Ολάντ δεν χρειάστηκε να αντικαταστήσει την πατρική φιγούρα, ο Νικολά Σαρκοζί προσέγγισε τον παππού του, Μπένεντικτ Μαλάχ, γιατρό στο προάστιο Νεϊγί του Παρισιού, στο σπίτι του οποίου η οικογένεια έζησε για ένα διάστημα, όταν ο Παλ τους εγκατέλειψε. Με τον παππού του, ο Νικολά Σαρκοζί μοιραζόταν το πάθος για το ποδήλατο, για τον στρατηγό ντε Γκολ και την πολιτική. Στη συνέχεια, είχε και άλλους μέντορες, τους πολιτικούς Σαρλ Πασκουά και Ακίλ Περετί, καθώς και τον Ζακ Σιράκ, ο οποίος τον θεωρούσε σχεδόν γιο του, πριν εκείνος τον προδώσει επιλέγοντας έναν άλλο πολιτικό προστάτη, τον Εντουάρ Μπαλαντίρ.
Και ο Εμανουέλ Μακρόν αναζήτησε πατρικές φιγούρες. Μια ήταν ο Ανρί Ερμάν, ένας πλούσιος βιομήχανος, φίλος του πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργού Μισέλ Ροκάρ, ο οποίος του πρόσφερε την πολύτιμη ατζέντα του με ονόματα και το καρνέ επιταγών του. Εκείνος πλήρωσε, για παράδειγμα, για τον γάμο του προστατευόμενού του με την Μπριζίτ, και για τη γαμήλια δεξίωση που έγινε στο ξενοδοχείο Westminster της πόλης Τουκέ, στις 20 Οκτωβρίου 2007. Οι γονείς Μακρόν ήταν απόντες από τον γάμο.
Σε πολιτικό επίπεδο, επίσης, ο Μακρόν πάντα πλαισιωνόταν από πιο ηλικιωμένους άνδρες, όπως ο πρώην δήμαρχος της Λυόν, Ζεράρ Κολόμπ. «Πράγματι υπήρχε ανάμεσά μας μια σχέση αυτού του τύπου, εγώ εκπροσωπούσα την εμπειρία και την ωριμότητα. Αλλά ποτέ δεν με αποκάλεσε μπαμπά!», έχει δηλώσει γελώντας ο πρώην δήμαρχος στην Le Monde. Ωστόσο, αυτές οι σχέσεις έχουν τα όριά τους. «Η Μπριζίτ έλεγε πάντα ότι ο Εμανουέλ ήταν απολύτως αυτάρκης», αποκαλύπτει ένας φίλος της οικογένειας.
Δεν έκοψαν οριστικά τις γέφυρες
Ωστόσο, όποιες κι αν ήταν οι σχέσεις με τους πατεράδες τους, κανείς από τους τρεις προέδρους δεν έκοψε οριστικά τις γέφυρες. Ο Ολάντ μάλιστα έχει συναντηθεί με τον Παλ Σαρκοζί, στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης: «Ήταν εκπληκτικός μαζί μου, μου έλεγε συνέχεια «σας αγαπώ πολύ» θέλοντας να τη σπάσει στο γιό του», δήλωσε. Όταν ο Ολάντ εξελέγη πρόεδρος, το 2012, κάλεσε τον δικό του πατέρα να του το ανακοινώσει, η μητέρα του είχε πεθάνει. «Το πρώτο πράγμα που βρήκε να μου πει ήταν «Σε λυπάμαι, θα είναι πολύ δύσκολο για σένα»», θυμάται ο Φρανσουά Ολάντ. Δεν τον συνεχάρη, δεν χαμογέλασε με ικανοποίηση ή περηφάνεια, τίποτα. «Έλεγε πάντα «θα δεις, θα είναι πολύ δύσκολο». Έβλεπε πρώτα τα προβλήματα, την ευθύνη, την αγωνία», θυμάται ο φίλος του Ολάντ και πρώην γραμματέας του προεδρικού μεγάρου, Ζαν-Πιέρ Ζουγέ. Το ίδιο και ο πατέρας του Νικολά Σαρκοζί, πέντε χρόνια νωρίτερα, όταν κέρδισε την προεδρική εκλογή, προσπάθησε να μειώσει τη νίκη του, λέγοντας σε συνέντευξη στο Journal du Dimanche: «Θα ήμουν πραγματικά περήφανος αν ένας από τους γιους μου γινόταν πρόεδρος των ΗΠΑ!».
Ο Ζορζ Ολάντ έμεινε στο προεδρικό μέγαρο
Αυτοί οι γιοι συμπαραστάθηκαν, με κάποιο τρόπο, στους πατεράδες τους. Χωρίς να το γνωρίζει κανείς, στο τέλος της προεδρικής του θητείας, ο Φρανσουά Ολάντ είχε φιλοξενήσει για ένα διάστημα τον πατέρα του Ζορζ στο προεδρικό μέγαρο. Ήταν σε μια εποχή που ο πατέρας του έβγαινε από νοσοκομείο και δεν μπορούσε να μείνει μόνος στο σπίτι. «Έκανε περίπατο στο πάρκο του Ελιζέ, έδειχνε μια χαρά», θυμάται ο πρώην πρόεδρος, ο οποίος πήγαινε να φάει μαζί του, κάποιες μέρες. Κάποια φορά τον συνάντησε σε έναν διάδρομο και τον ρώτησε αν όλα ήταν εντάξει στο προεδρικό μέγαρο και ο πατέρας του απάντησε: «Πόσο άθλιο είναι το φαγητό εδώ μέσα!». «Δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος, ποτέ ικανοποιημένος», θυμάται ο Ολάντ.
Αλλά και ο Σαρκοζί στάθηκε με τον τρόπο του δίπλα στον πατέρα του. «Ο Παλ ήταν πάντα παρών στους γάμους, στις κηδείες της οικογένειας καθώς και στην πίτσα που έτρωγαν τις Κυριακές, στο σπίτι τους στο Νεϊγί», διηγείται ένας φίλος του Νικολά Σαρκοζί. Σε αυτές τις συναντήσεις, ο Ούγγρος έκανε πάντα τα δικά του σόου, «με ένα στιλ γέρου πλέι μπόι», σχολιάζει ο γερουσιαστής Πιέρ Σαρόν. «Ο Παλ είχε κάτι από τον υπέροχο Γκάτσμπι», προσθέτει άλλος φίλος του Σαρκοζί.
Ο Μακρόν διατηρεί ψυχρές σχέσεις
Ο Εμανουέλ Μακρόν, μετά την εκλογή του στην προεδρία της Δημοκρατίας, βλέπει ελάχιστα τον πατέρα του. Τηλεφωνούνται αραιά και που και βρίσκονται «τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο», σύμφωνα με τον Ζαν-Μισέλ Μακρόν, ο οποίος δηλώνει ότι ο γιος του δεν βλέπει ούτε τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του. Η μητέρα του, ο αδελφός του και η αδελφή του «θλίβονται γι’αυτό», προσθέτει. Η μητέρα του Εμανουέλ Μακρόν παραπονείται ότι η γιαγιά τής πήρε το γιο και στη συνέχεια τον απορρόφησε η οικογένεια της Μπριζίτ. «Η πρώην σύζυγός μου έχει συναισθηματικές αντιδράσεις πολύ πιο εκρηκτικές από τις δικές μου», δηλώνει ο Ζαν-Μισέλ Μακρόν, με ένα ειρωνικό χαμόγελο.
