Δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στη Γαλλία ήταν σημαντικό πλήγμα για τον Εμανουέλ Μακρόν.
Ενώ η κεντρώα συμμαχία, Ensemble! (Μαζί!), συγκέντρωσε το μεγαλύτερο μερίδιο ψήφων στον δεύτερο γύρο των εκλογών της Κυριακής -κερδίζοντας 245 από τις 577 έδρες-, δεν έφτασε τις 289 που απαιτούνται για την απόλυτη πλειοψηφία.
Σύμφωνα με το CNN, o συνασπισμός του Μακρόν θα επιχειρήσει τώρα να δημιουργήσει συμμαχίες στο Κοινοβούλιο προκειμένου να μπορέσει να περάσει νέους νόμους.
«Από αύριο, θα εργαστούμε για την οικοδόμηση μιας πλειοψηφίας προσανατολισμένης στη δράση. Δεν υπάρχει εναλλακτική για αυτόν τον συνασπισμό ώστε να εγγυηθεί τη σταθερότητα της χώρας μας και να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις» δήλωσε το βράδυ της Κυριακής η πρωθυπουργός, Ελίζαμπεθ Μπορν.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις, που περιλαμβάνουν την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης και την ύπαρξη μιας πιο φιλικής ατζέντας για τις επιχειρήσεις, αντιμετώπισαν ευρεία αντίθεση από όλο το πολιτικό φάσμα, συμπεριλαμβανομένων των διαμαρτυριών κατά την πρώτη θητεία του Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος θέλει, επίσης, να πιέσει για μεγαλύτερη ενότητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει τοποθετηθεί ως ο de facto ηγέτης του μπλοκ από τότε που η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, αποχώρησε από την εξουσία τον Δεκέμβριο.
Δεν αποκλείεται ο Μακρόν να διαλύσει το Κοινοβούλιο, αν δεν καταφέρει να κυβερνήσει μέσω συμμαχιών
Ο Philippe Marlière, καθηγητής γαλλικής και ευρωπαϊκής πολιτικής στο University College του Λονδίνου, πιστεύει ότι «ο Μακρόν θα προσπαθήσει να κυβερνήσει μέσω ad hoc συμμαχιών σε συγκεκριμένα ζητήματα», αλλά επισημαίνει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης μπορεί να θέλουν να περιμένουν για να δουν εάν ο Μακρόν αποφασίσει να διαλύσει το Κοινοβούλιο και να έχει ξανά εκλογές σε έναν περίπου χρόνο.
Οι αναλυτές ήδη περιγράφουν το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής ως μια μεγάλη προσωπική αποτυχία για τον Γάλλο πρόεδρο, η οποία μπορεί να σπιλώσει την κληρονομιά του.
Ένας άγνωστος ήρθε να αλλάξει την πολιτική νοοτροπία της Γαλλίας
Όταν ο Μακρόν εξελέγη για πρώτη φορά το 2017, ήταν σχετικά άγνωστος και ηγούνταν ενός πολιτικού κινήματος που φαινόταν να προέρχεται από το πουθενά. Τελικά, άφησε πίσω του την παραδοσιακή κεντροαριστερά και κεντροδεξιά της Γαλλίας.
«Στόχος του Μακρόν ήταν να αποπολιτικοποιήσει τη γαλλική πολιτική, κατά μία έννοια. Ήθελε έναν μεγάλο κεντρώο χώρο με ανθρώπους τόσο από την αριστερά όσο και από τη δεξιά, που θα προσπαθούσαν να λύσουν τα προβλήματα της Γαλλίας με μη κομματική, κοινή λογική. Αυτό δημιούργησε μια αίσθηση ότι οι μόνες πραγματικές εναλλακτικές για τους κεντρώους του Μακρόν ήταν πολιτικοί από τις παρυφές της αριστεράς και της δεξιάς», δήλωσε στο CNN ο Ζεράρ Αρό, πρώην πρεσβευτής της Γαλλίας στο οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ανάλυση του Αρό είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί. Η δεύτερη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη που βρίσκεται τώρα στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας είναι ο αριστερός συνασπισμός «Νέα Οικολογική και Κοινωνική Λαϊκή Ένωση» (NUPES), με επικεφαλής τον ακροαριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν.
Το τρίτο μεγαλύτερο είναι η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση, της Μαρίν Λεπέν. Η Λεπέν ήταν η αντίπαλος του Μακρόν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών τον Απρίλιο, στον οποίο εξασφάλισε το 41% της λαϊκής ψήφου.
Η «ομαλοποίηση» της Λεπέν, η μεγαλύτερη αποτυχία του Μακρόν
Ο Aurelien Mondon, ανώτερος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ, που ειδικεύεται στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά πολιτική και τη ριζοσπαστικοποίηση, λέει ότι η μεγαλύτερη αποτυχία του Μακρόν μπορεί να είναι η «ομαλοποίηση» της Λεπέν και της ακροδεξιάς, γενικότερα.
«Η ιδέα ενός μεγάλου κέντρου που δημιούργησε ένα πέταλο, με τον Μακρόν και τους κεντρώους του να πλαισιώνονται από την ακροδεξιά και την ακροαριστερά, σήμαινε ότι η Λεπέν μπορούσε να βάλει τον εαυτό της στην ίδια κατηγορία με το NUPES», εξηγεί ο Mondon.
Ενώ το NUPES έχει ορισμένους ριζοσπάστες, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Μελανσόν, στα μέλη του συγκαταλέγονται, επίσης, πρόσωπα των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών, που είναι τα πιο ισχυρά γαλλικά κόμματα εδώ και χρόνια.
Ο Mondon λέει ότι ένας μεγάλος αριθμός εδρών στο Κοινοβούλιο θα επιτρέψει στη Λεπέν να διεκδικήσει αυτό το αποτέλεσμα «ως μια ικανοποιητική νίκη και να τροφοδοτήσει την ιδέα ότι η ακροδεξιά πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στην εξουσία στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν το 2017 ήταν ιστορική.
Σε έναν κόσμο που επικρατούσε το Brexit και ο Ντόναλντ Τραμπ, η κεντρώα, φιλοευρωπαϊκή νίκη του έγινε δεκτή από πολλούς που φοβήθηκαν την πολιτική αστάθεια, που γινόταν αισθητή σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η νίκη μοιάζει τώρα να συνέβη πολύ καιρό πριν και είναι δύσκολο να δούμε τι θα συμβεί με το πολιτικό Κέντρο του Μακρόν, όταν εκείνος δεν θα βρίσκεται πλέον στην εξουσία. Ακόμα πιο δύσκολο να προβλεφθεί είναι τι θα συμβεί μετά τη φυγή Μακρόν στους ψηφοφόρους που του αντιτίθενται: θα μπουν στον πειρασμό να επιστρέψουν στο κέντρο της γαλλικής πολιτικής ή μήπως θα παρασυρθούν περαιτέρω προς τα άκρα;