Στο Μόναχο μπήκε σε δημοπρασία ένα καπέλο του Αδόλφου Χίτλερ, μαζί με άλλα αντικείμενά του.
Στην δημοπρασία βρέθηκε και ένας Λιβανέζος επιχειρηματίας που ζει μόνιμα στην Ελβετία και αποφάσισε να κάνει μία κίνηση έκπληξη. Ένα από τα αντικείμενα του Χίτλερ που ήταν στη δημοπρασία, ήταν ένα καπέλο που συνήθιζε να φοράει. Ο Αμπντάλα Σατίλα, πήγε στην δημοπρασία, αγόρασε το καπέλο και μετά το έδωσε ως δωρεά σε ένα ισραηλινό ίδρυμα.
Ο λόγος που δώρισε το καπέλο το Χίτλερ
Ο λόγος που προχώρησε στην δωρεά αυτή ο Λιβανέζος επιχειρηματίας, ασχολούμενος με το εμπόριο διαμαντιών και ακινήτων στη Γενεύη, ήταν πολύ απλός. Οπως είπε στην εφημερίδα Le Matin Dimanche, ήθελε να αγοράσει αυτά τα αντικείμενα «για να μην χρησιμοποιηθούν για νεοναζιστική προπαγάνδα». Τόνισε επίσης ότι η πρωτοβουλία του ήταν «απολιτική και ουδέτερη».
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εβραϊκής Ομοσπονδίας, ραβίνος Μεναχέμ Μαργκολέν, δήλωσε «συγκλονισμένος» από αυτή τη χειρονομία του πάμπλουτου επιχειρηματία. «Σε αυτόν τον κυνικό κόσμο, μια πράξη τέτοιας ευγένειας, γενναιοδωρίας και αλληλεγγύης μας άφησε κατάπληκτους», ανέφερε στην ανακοίνωσή του. Ο ραβίνος πρόσθεσε ότι ο Σατίλα δέχτηκε μια πρόσκληση να επισκεφθεί το Άουσβιτς τον Ιανουάριο, μαζί με Ευρωπαίους βουλευτές, για να του απονεμηθεί ένα βραβείο.
Το ποσό που έδωσε για το καπέλο του Χίτλερ
Στη δημοπρασία που οργανώθηκε από τον γερμανικό οίκο Hermann Historica, ο επιχειρηματίας έδωσε περίπου 545.000 ευρώ για να αγοράσει δέκα αντικείμενα. Μεταξύ αυτών ήταν το καπέλο του Χίτλερ, ένα κουτί πούρων, μια γραφομηχανή και μια πολυτελής έκδοση του βιβλίου «Ο Αγών μου» που ανήκε στον Χέρμαν Γκέρινγκ.
«Ο ακροδεξιός λαϊκισμός και ο αντισημιτισμός κερδίζουν έδαφος σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Δεν ήθελα να πέσουν αυτά τα αντικείμενα στα λάθος χέρια και να χρησιμοποιηθούν από πρόσωπα με κακές προθέσεις», είπε ο Σατίλα.
Ο επιχειρηματίας γεννήθηκε το 1974 στη Βηρυτό, σε μια πλούσια οικογένεια χριστιανών κοσμηματοπωλών. Σήμερα είναι μεταξύ των 300 πλουσιότερων ανθρώπων στην Ελβετία. Ο ίδιος θα ήθελε να κάψει αυτά τα αντικείμενα που αγόρασε αλλά «οι ιστορικοί πιστεύουν ότι θα ήταν προτιμότερο να διατηρηθούν, για τη συλλογική μνήμη». Έτσι, ήρθε σε επαφή με το ίδρυμα Keren Hayessod για να τους τα δώσει και να εκτεθούν σε κάποιο μουσείο. Η συγκεκριμένη δημοπρασία είχε προκαλέσει αντιδράσεις στη Γερμανία, κυρίως στην εβραϊκή κοινότητα.