Ηταν σοκαριστική η εικόνα με τα άδεια παιδικά καροτσάκια στην πλατεία της Λβιβ στην Ουκρανία.
109 αδεια καροτσάκια για τα νεκρά παιδιά του πολέμου στην άλλοτε εμβληματική πλατεία της Λβιβ, της πανέμορφης πόλης που η Unesco είχε περιβάλει με τη σφραγίδα της.
Η Λβιβ, το στολίδι της Ουκρανίας, σφυροκοπείται
Η Λβιβ σφυροκοπείται εδώ και μέρες. Η Λβιβ απέχει 70 χλμ από τα σύνορα της Ουκρανίας με την Πολωνία και εκεί είχαν καταφύγει πάνω 200.000 εκτοπισμένοι Ουκρανοί, σε μια πόλη άνω των 700.000 κατοίκων, αναζητώντας μια σχετική ασφάλεια, ενώ πολλοί εξ’ αυτών τη χρησιμοποιούν ως ενδιάμεσο σταθμό στην πορεία τους προς τη μεθόριο και τη διαφυγή στην Ευρώπη.
Λβιβ, μία πόλη Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Η πόλη της Λβιβ ήταν το στολίδι της Ουκρανίας. Το ιστορικό κέντρο της έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η Λβιβ έχει ξανακαταστραφεί. Είναι μία πόλη με πολλά μεσαιωνικά κτίρια, δείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής, τα οποία καταστράφηκαν στις πυρκαγιές των ετών 1527 και 1556. Στα αξιοθέατα που βλέπαμε μέχρι σήμερα υπάρχουν δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, καθώς και παλαιές εκκλησίες και προσόψεις κτιρίων από το 18ο και 19ο αιώνα. Στην πόλη μιλούν με υπερηφάνεια για το Εθνικό Μουσείο τους, που φιλοξενεί την πιο ολοκληρωμένη συλλογή της χώρας με δείγματα μεσαιωνικής τέχνης και σπάνια θρησκευτικά χειρόγραφα.
Στη κεντρική της πλατεία όπου δεσπόζει το Δημαρχείο, και περνώντας από τα γραφεία του, μπορεί κάποιος να ανέβει στον Πύργο του Ρολογιού για μια πανοραμική θέα όλης της πόλης. Πάνω στην πλατεία δύο είναι τα κτίρια που ξεχωρίζουν, το Μαύρο Σπίτι, αλλά και ένα αναγεννησιακό μέγαρο που λέγεται οτι έχτισε ένας προύχοντας κρητικής καταγωγής.
Γενική Διευθύντρια της UNESCO: Πρέπει να διαφυλάξουμε τη Λβιβ
«Πρέπει να διαφυλάξουμε αυτήν την πολιτιστική κληρονομιά, ως μαρτυρία του παρελθόντος αλλά και ως φορέα ειρήνης για το μέλλον, την οποία η διεθνής κοινότητα έχει καθήκον να προστατεύσει και να διατηρήσει για τις επόμενες γενιές», δήλωσε η Audrey Azoulay, Γενική Διευθύντρια της UNESCO, μετά την πρώτη εισβολή των Ρώσων. Χαρακτηριστική είναι η κίνηση των κατοίκων που από τις πρωτες μέρες του πολέμου έσπευσαν να καλύψουν τα αγάλματα της Λβιβ με σακιά άμμου για να τα διασώσουν.
Τα αξιοθέατα της Λβιβ πρωταγωνιστούν σε τουριστικούς καταλόγους και συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών. Ανάμεσα σε εκείνα που τραβούν, μέχρι σήμερα την προσοχή, είναι το Κάστρο του Λβιβ, η πανέμορφη Παλαιά Πόλη, το ιστορικό της κέντρο, η αγορά της πόλης και υπέροχης αρχιτεκτονικής εκκλησίες. Ο Αρμενικός καθεδρικός ναός, ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός, το Ανάκτορο Κωνσταντίνου Κορνιακτού, ο Καθολικός καθεδρικός ναός της Αναλήψεως της Παρθένου Μαρίας, ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου και το Παρεκκλήσι της οικογένειας Μποΐμ.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο την πλούσια κληρονομιά της πόλης της Λβιβ που κινδυνεύει να καταστραφεί
Η Λβιβ ανά τους αιώνες
Οπως αναφέρει η wikipedia η Λβιβ ιδρύθηκε το 1256 από τον πρίγκιπα Δανιήλ της Γαλικίας: ονομάστηκε προς τιμή του υιού του Λέοντος, κι έγινε αμέσως ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο. Βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, πάνω στο δρόμο που ερχόταν από τα Βαλκάνια και συνέχιζε αφενός προς τα δυτικά, δηλαδή σε Πολωνία, Γερμανία και Κάτω Χώρες, και αφετέρου προς τα βορειοανατολικά, στη Μόσχα.
Το 1340, καταλήφθηκε από τους Πολωνούς, ενώ το 1772 πέρασε στα χέρια των Αψβούργων και έγινε η πρωτεύουσα της Γαλικίας. Κατά το 16ο και 17ο αιώνα, η πόλη ήταν εμπορικό κέντρο, οπότε και αναπτύχθηκε ισχυρή ελληνική εμπορική παροικία, κυρίως από Κρητικούς και κατοίκους άλλων νησιών.
Όταν έληξε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ουκρανία κήρυξε την ένωσή της με τη δημοκρατία που είχε συσταθεί στο Λβιβ. Το 1939 καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό και πέρασε στη Σοβιετική Ένωση. Τον Ιούλιο του 1941, Ουκρανοί εθνικιστές οργάνωσαν δύο μεγάλα πογκρόμ, στα οποία περίπου 6.000 Εβραίοι δολοφονήθηκαν. Η πόλη βρισκόταν υπό την κατοχή των Ναζί από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι τον Ιούλιο του 1944. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το Λβιβ αποτελεί τμήμα του ανεξάρτητου κράτους της Ουκρανίας.
