Η θέση στην οποία έχει περιέλθει η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, καθώς το Ισραήλ μοιάζει να πετυχαίνει έναν έναν τους στόχους του, καταδεικνύει ότι ίσως τελικά να τα υπολόγισε όλα λάθος όταν μπήκε στη σύγκρουση στο πλευρό της Χαμάς.
Σύμφωνα με το Politico, το Ισραήλ κατέπληξε τους εχθρούς του, ξεπαστρέφοντας ανελέητα τους ηγέτες και τους στρατιωτικούς διοικητές τον έναν μετά τον άλλο και σήμερα είναι όλο και περισσότερο αισιόδοξο και πεπεισμένο ότι η εκδίκηση για την σφαγή της 7ης Οκτωβρίου ξεπληρώνεται.
Το Ισραήλ μοιάζει να γίνεται πιο ασφαλές και σύντομα, πιστεύουν, θα πετύχει το απίστευτο,θα εξοντώσει και τους δύο βασικούς συμμάχους του Ιράν στην περιοχή, την Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τη Χαμάς στη Γάζα.
Η επαναχάραξη του γεωπολιτικού χάρτη της Μέσης Ανατολής είναι στα χέρια του Βέβαια, το πώς θα πάει στην πραγματικότητα η στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Αλλά ό,τι κι αν συμβεί, το κόστος σε ανθρώπινη δυστυχία και ζωές θα είναι υψηλό. Και καθώς οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να θρηνούν όσους δολοφονήθηκαν στη σφαγή αθώων από τη Χαμάς, πολλοί δεν έχουν τη διάθεση να σκεφτούν πολύ για τον ανθρώπινο φόρο στο Λίβανο ή στη Γάζα.
Ιράν και Χεζμπολάχ βρίσκονται σε μειονεκτική θέση
Αλλά ενώ είναι πρόωρο για το Ισραήλ να πανηγυρίζει για τα εξαιρετικά στρατιωτικά του επιτεύγματα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν και η Χεζμπολάχ βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Και αυτό χάρη στους λανθασμένους υπολογισμούς τόσο του νεκρού πλέον ηγέτη της Χεζμπολάχ επί τρεις δεκαετίες, Χασάν Νασράλα, όσο και των μουλάδων στην Τεχεράνη, επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Στην περίπτωση του Νασράλα, οι λανθασμένες κινήσεις του κόστισαν τη ζωή του, όπως και η απόφασή του να παραμείνει στο Λίβανο, παρά το γεγονός ότι τον παρότρυνε να φύγει ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ του Ιράν, φίλος και υποστηρικτής του.
«Ήδη, η Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί σημαντικά», δήλωσε ο Πολ Σάλεμ, πρώην πρόεδρος του Ινστιτούτου Μέσης Ανατολής. «Ο χαρισματικός ηγέτης της Χεζμπολάχ έχει φύγει, το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας έχει φύγει, οι επικοινωνίες τους έχουν χτυπηθεί. Έχουν χάσει την αποτρεπτική τους δύναμη απέναντι στο Ισραήλ και δεν έχουν καμία άμυνα απέναντι στις αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ. Ο λόγος ύπαρξης της Χεζμπολάχ -η υπεράσπιση των χωριών του νότου- έχει επίσης χαθεί. Έχουν όλα εκκενωθεί", δήλωσε στο Politico.
Εν ολίγοις, η Χεζμπολάχ προοριζόταν να είναι ο προστάτης του Λιβάνου απέναντι στο Ισραήλ. Υπό την ηγεσία του, η Χεζμπολάχ έγινε ο βασικός λόγος για τον οποίο το Ισραήλ τερμάτισε τη 18χρονη κατοχή του νότιου Λιβάνου το 2000, φθαρμένο από τις υψηλές απώλειες που προκάλεσαν στις Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις. Η δημοτικότητά του μεταξύ των σιιτών του Λιβάνου προέρχεται από αυτή την νίκη, η οποία ενίσχυσε το κύρος και τη δύναμη της Χεζμπολάχ στο σύνολο της χώρας. Αλλά μακριά από το να αποτρέψει το Ισραήλ, αυτή τη φορά ο Νασράλα υπερέβαλε εαυτόν.
Οι ανελέητες διασυνοριακές επιθέσεις της Χεζμπολάχ με ρουκέτες ανάγκασαν το Ισραήλ να απαντήσει, και τώρα, η αδυναμία του Ιράν έχει επίσης εκτεθεί. Μετά από δύο πυραυλικές επιδρομές - μία τον Απρίλιο και μία την περασμένη εβδομάδα - το Ιράν δεν μπόρεσε να διαπεράσει τις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ αντιαεροπορικές άμυνες του Ισραήλ με σοβαρό αποτέλεσμα. Η κατάσταση έχει αφήσει τον 85χρονο Ιρανό Χαμενεΐ να ξεσπάσει και να ακούγεται σαν ένας οργισμένος βασιλιάς Ληρ, απειλώντας ότι θα κάνει τέτοια πράγματα - τι είναι ακόμα δεν ξέρει -«αλλά θα είναι ο τρόμος της γης».
Η Χεζμπολάχ διαθέτει ένα τεράστιο απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που δεν έχει χρησιμοποιήσει, και κανείς δεν πρέπει να προεξοφλεί την ικανότητα των μαχητών της Χεζμπολάχ -που έχουν ατσαλωθεί από τις πολυετείς μάχες στη Συρία- να δειξάγουν ανταρτοπόλεμο.
Επιπλέον, ενώ οι πύραυλοι μεσαίου βεληνεκούς του Ιράν προκάλεσαν μόνο μικρές ζημιές σε μια χούφτα σκληροτράχηλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων την περασμένη εβδομάδα, αν οι πύραυλοι αυτοί εκτοξεύονταν σε σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και άλλες πολιτικές υποδομές, η εικόνα θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική, υπογραμμίζεται.
Τα μοιραία λάθη το Νασράλα
Αλλά μέχρι στιγμής, η Χεζμπολάχ και το Ιράν παραπαίουν. Πώς γίνεται αυτό; Ένας βασικός λάθος υπολογισμός του Νασράλα και των μουλάδων της Τεχεράνης ήταν η παρανόηση του τρόπου με τον οποίο οι άγριες επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου άλλαξαν το Ισραήλ. Συγκλονισμένοι μέχρι το μεδούλι, πολλοί Ισραηλινοί φοβήθηκαν ότι το μοναδικό εβραϊκό κράτος στον κόσμο αντιμετώπιζε μια υπαρξιακή κρίση και, ως εκ τούτου, κάθε κίνδυνος -όσο μεγάλος κι αν ήταν- έπρεπε να για να ληφθεί υπόψιν και να προχωρήσει ο αγώνας για την επιβίωση του Ισραήλ. Εξ ου και ο πολυετής πόλεμος στη Γάζα, καθώς και η απόφαση να αντιμετωπιστεί η Χεζμπολάχ - πρώτα με αεροπορικές επιδρομές και τώρα στο έδαφος - ακόμη και αν αυτό εγκυμονούσε τον κίνδυνο να διαπεράσουν οι ρουκέτες και οι πύραυλοι την αεράμυνα και να προκαλέσουν μαζικές απώλειες στο Ισραήλ.
«Ο Νασράλα παρερμήνευσε το Ισραήλ. Αυτό είναι μια επανάληψη του λάθους που έκανε το 2006», δήλωσε ο Michael Milshtein, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Παλαιστινιακών Υποθέσεων της Διεύθυνσης Πληροφοριών Άμυνας του Ισραήλ. Η σύγκρουση του 2006 πυροδοτήθηκε από μια ενέδρα της Χεζμπολάχ σε ισραηλινό έδαφος, η οποία άφησε τρεις στρατιώτες νεκρούς, ενώ δύο απήχθησαν. Αφού ολοκληρώθηκε ο πόλεμος των 34 ημερών, ο Νασράλα παραδέχτηκε δημοσίως ότι είχε υποτιμήσει το Ισραήλ, λέγοντας ότι δεν θα είχε διατάξει τη σύλληψη των Ισραηλινών στρατιωτών αν ήξερε ότι αυτό θα προκαλούσε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. «Αν ήξερα στις 11 Ιουλίου … ότι η επιχείρηση θα οδηγούσε σε έναν τέτοιο πόλεμο, θα το έκανα; Λέω όχι, απολύτως όχι».
Δεν «διάβασε» σωστά το Ισραήλ και αυτή τη φορά, καθώς οι επιθέσεις της Χαμάς έκαναν τους Ισραηλινούς ακόμη λιγότερο ανεκτικούς απέναντι στην απειλή της Χεζμπολάχ. Η υπομονή τους «εξαντλήθηκε μετά τις επιθέσεις του Οκτωβρίου 2023», δήλωσε ο Μάθιου Σάβιλ του Βασιλικού Ινστιτούτου Ηνωμένων Υπηρεσιών της Βρετανίας, μιας δεξαμενής σκέψης με έδρα το Λονδίνο. «Το ισραηλινό κατώφλι του πόνου είναι υψηλότερο» τώρα από ό,τι κατά τη διάρκεια της τελευταίας σύγκρουσης, είναι πρόθυμοι να αντέξουν περισσότερα, τονίζει το Politico, αναφερόμενο στους Ισραηλινούς.
Ένας άλλος λανθασμένος υπολογισμός του Νασράλα και του Ιράν ήταν η υποτίμηση της στρατιωτικής υπεροχής και των δυνατοτήτων πληροφοριών του Ισραήλ. Απέτυχαν να εκτιμήσουν πόσο καλά είχαν διεισδύσει στις τάξεις της Χεζμπολάχ, επιτρέποντας στο Ισραήλ να παγιδεύσει τα συστήματα επικοινωνιών της, να εντοπίσει κορυφαίους ηγέτες και διοικητές -συμπεριλαμβανομένης της εύρεσης του τόπου διαμονής του Νασράλα, που ήταν ένα καλά φυλασσόμενο μυστικό για χρόνια- και να τους δολοφονήσει.
Ενώ η Χεζμπολάχ έχτιζε και τελειοποιούσε το δίκτυο σηράγγων της στο νότιο Λίβανο, η Μοσάντ έσκαβε βαθύτερα μέσα στο σιιτικό κίνημα. Και από αυτή την άποψη, η εκστρατεία της Χεζμπολάχ για την υποστήριξη του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Άσαντ αποδείχθηκε ιδιαίτερα χρήσιμη - αφήνοντας τη στρατιωτική δομή, τους σχηματισμούς και τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου της πολύ πιο ανοιχτά στην παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον Milshtein, προσέφερε επίσης περισσότερες ευκαιρίες στρατολόγησης για τη Μοσάντ. «Πολλές από τις αξιοποιήσιμες πληροφορίες που χρησιμοποιούνται τώρα προέρχονται από ανθρώπινους πράκτορες και όχι μόνο από τεχνολογικά μέσα», πρόσθεσε.
Το «δώρο» του Ιράν στον Νετανιάχου
Η απόφαση του Ιράν να εξαπολύσει άμεσες επιθέσεις κατά του Ισραήλ, ξεπερνώντας αυτό που για δεκαετίες ήταν μια αδιανόητη κόκκινη γραμμή, απλώς επέτεινε το λάθος της λανθασμένης ερμηνείας προς τις κινήσεις του Ισραήλ και της υποτίμησης των δυνατοτήτων του. Για τον Νετανιάχου, αυτό ήταν ένα δώρο του Θεού. Από καιρό χλευαζόμενος επειδή έβλεπε το μακρύ χέρι των μουλάδων του Ιράν πίσω από σχεδόν κάθε απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ και κατηγορούμενος ευρέως ότι υπερέβαλε τους κινδύνους μιας άμεσης επίθεσης από την Τεχεράνη, ο Νετανιάχου μπόρεσε να μετατρέψει τα πυραυλικά «χτυπήματα» σε πολιτικό του πλεονέκτημα, υποστηρίζοντας ότι η μάσκα είχε πέσει, ο πραγματικός εχθρός ήταν ξεκάθαρος και όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην Τεχεράνη.
Έκτοτε, πέρασε κάπως πιο εύκολα και από τους Αμερικανούς -παρά την απογοήτευση της κυβέρνησης Μπάιντεν για την αναιδή περιφρόνηση των φόβων των ΗΠΑ για έναν περιφερειακό πόλεμο και τον επακόλουθο ανθρώπινο φόρο- λαμβάνοντας ένα σιωπηλό νεύμα έγκρισης για την εισβολή του Ισραήλ πέρα από τα σύνορα στο νότιο Λίβανο.
Εν τω μεταξύ, ο Ehud Olmert, ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός που διέταξε τα στρατεύματα της χώρας του να περάσουν τα σύνορα το 2006, ανησυχεί ότι για άλλη μια φορά ο Νετανιάχου μιλάει μόνο με όρους νίκης, ενώ παραλείπει να περιγράψει τι θα ακολουθήσει μετά. «Δεν καταλαβαίνω ποια ακριβώς είναι η στρατηγική εδώ», δήλωσε στο Politico.