«Ριψοκίνδυνο πόκερ» χαρακτηρίζει το L’ Obs την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προκηρύξει πρόωρες εκλογές μετά την ήττα στις ευρωεκλογές.
«Επικεφαλής μια από τις λίγες αριστερές κυβερνήσεις σε μια συντηρητική, ευρωσκεπτικιστική Ευρώπη ο 44χρονος Τσίπρας υπέστη μια “απρόσμενα” μεγάλη ήττα (...) Τρεις ώρες μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα σε εθνικό επίπεδο χρησιμοποιώντας μια στρατηγική που είχε ήδη δοκιμάσει (...) Τον Σεπτέμβριο του 2015, μόλις έξι μήνες μετά την πρώτη του νίκη, ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε ήδη να προσφύγει στο εκλογικό σώμα αφού προηγουμένως είχε αποδεχθεί ένα νέο δάνειο από τους πιστωτές της Ελλάδας. Αλλά αν και κέρδισε τη μάχη, έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αναγκάστηκε να σχηματίσει συνασπισμό μ’ ένα μικρό εθνικιστικό κόμμα, στρατηγική για την οποία δέχθηκε πολλές επικρίσεις τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά», γράφει το γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό, που κινείται στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Kαι παραθέτει την εκτίμηση του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Πελοποννήσου, Μάνου Παπάζογλου, ότι «την εποχή εκείνη οι Έλληνες ήταν ακόμη γοητευμένοι από το “πολιτικό του χάρισμα” αφού “η οργή στρεφόταν κυρίως προς τα παλιά κόμματα, τη Νέα Δημοκρατία και τους σοσιαλιστές, που θεωρούσαν υπεύθυνα για την κρίση”». Σύμφωνα με όσα δήλωσε στο L’ Obs ο κοινωνιολόγος του Πανεπιστημίου της Κρήτης, Μανόλης Αλεξάκης “η κυβέρνηση Τσίπρα διέπραξε διαχειριστικά λάθη, πόλωσε το κλίμα μεταξύ δεξιάς κι αριστεράς κι έχασε την ευκαιρία να κάνει συμμαχίες με το κεντροαριστερό ΚΙΝΑΛ που ενισχύθηκε στις Ευρωεκλογές».
Το γαλλικό περιοδικό σημειώνει ότι στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα στοίχισε η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, οι καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα, υπογραμμίζοντας ότι η εικοτολογία για πρόωρες εκλογές εντάθηκε μετά τη συμφωνία των Πρεσπών.
Και καταλήγει: «Η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, τον Ιανουάριο του 2015 είχε δημιουργήσει ένα ρήγμα στην παραδοσιακή ελληνική πολιτική σκηνή, βασισμένη ουσιαστικά σε μεγάλες οικογενειακές πολιτικές δυναστείες. Επωφελούμενος από την οργή και την απελπισία του εκλογικού σώματος μετά την κρίση του 2010, ο κ. Τσίπρας έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός που γνώρισε η Ελλάδα. Αλλά, όπως εξηγεί ο Μάνος Παπάζογλου, “ο Τσίπρας δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να εμφυτεύσει μόνιμα το κόμμα του στην κοινωνία για να ανταγωνιστεί τα παραδοσιακά κόμματα”».