«Χωρίς σύγχρονα συστήματα διαχείρισης της κυκλοφορίας, σύγχρονος σιδηρόδρομος δεν νοείται».
Στην Ολλανδία για να τελειοποιηθεί το δίκτυο και η διαχείρισή του χρειάστηκαν 10 χρόνια. Στην Ελλάδα για να λειτουργήσει ξανά ο σιδηρόδρομος, με νέα συστήματα που θα «εξαφανίζουν» τον κίνδυνο, θα χρειαστούν 6 μήνες», δηλώνει ο Χρήστος Κουσουνής, επί 13 χρόνια υπεύθυνος Έκτακτων Αναγκών του Ολλανδικού Σιδηροδρόμου.
Βέβαια, όπως τονίζει, το κλείσιμο του σιδηροδρομικού δικτύου θα είχε σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία. «Μιλάμε για εκατομμύρια ευρώ που θα χαθούν. Η επιλογή της κυβέρνησης σήμερα είναι η λειτουργία σύντομα του σιδηροδρόμου με το μικρότερο ρίσκο», σχολιάζει ο Έλληνας ειδικός.
Στην Ολλανδία, τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των ατυχημάτων είναι περίπου 1%. Πώς το κατάφεραν αυτό οι Ολλανδοί; Άραγε, υπάρχουν ανάλογα συμβάντα με αυτό του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους; Ποια είναι τα πραγματικά αίτια;
«Αλυσίδα» ευθυνών για το τραγικό δυστυχήματα στα Τέμπη»
«Το πιο εύκολο πράγμα είναι να βρεις τον τελευταίο κρίκο στην αλυσίδα, που είναι ο σταθμάρχης και να του ρίξεις όλες τις ευθύνες. Και φυσικά έχει ευθύνες. Είχε κάποια καθήκοντα που έπρεπε να εκτελέσει και δεν το έπραξε. Αλλά θα πρέπει να δούμε την κατάσταση συνολικά. Στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις που πέρασαν δεν επένδυσαν χρήματα για να εξελίξουν το σιδηροδρομικό δίκτυο. Όλοι γνώριζαν για τις ελλείψεις και τον κίνδυνο αλλά συνέχιζαν, δεν έκαναν αυτά που απαιτούνταν. Μέχρι που έγινε το λάθος», εξηγεί.
Το ερώτημα είναι, σύμφωνα με τον κ. Κουσούνη, αν ο σταθμάρχης ακολουθούσε τα πρωτόκολλα κατά γράμμα θα είχε συμβεί το δυστύχημα;«Γνώμη μου είναι ότι, ακόμα και δεν έκανε το λάθος ο σταθμάρχης, κάποια στιγμή θα γινόταν ατύχημα. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει έλεγχος, δεν υπάρχει το σωστό ηλεκτρονικό δίκτυο σε όλο το μήκος της γραμμής που θα οδηγούσε στην ακινητοποίηση των συρμών σε περιπτώσεις υπερβάσης των ορίων ταχύτητας και πιθανού κινδύνου. Τα ατυχήματα που έχουν γίνει είναι συνήθως στην αλλαγή της γραμμής όπου τα τρένα δεν αναπτύσσουν με μεγάλη ταχύτητα. Δεν υπάρχουν θύματα παρά μόνο υλικές φθορές. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να βρεθούν δυο τρένα στην ίδια γραμμή. Όλα παρακολουθούνται. Και να κάνει κάποιος εργαζόμενος ένα παρόμοιο λάθος, το σύστημα το βλέπει και δίνει εντολή στον πίνακα και αυτόματα ειδοποιούνται και οι δυο οδηγοί».
Στην Ολλανδία το υψηλότερο όριο ταχύτητας, ανάλογα με το σημείο, είναι 130 χλμ
Στην Ολλανδία, σε έναν από τους πλέον σύγχρονους σιδηρόδρομους, το υψηλότερο όριο ταχύτητας, ανάλογα με το σημείο, είναι 130 χλμ., όταν στην Ελλάδα είναι τα 160 χλμ την ώρα. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο ξεπεραστεί το όριο οι μαγνητικές γραμμές «κρατούν» το τρένο. Σε κάθε χιλιόμετρο υπάρχει gps και τέσσερα κέντρα επιθεωρητών κυκλοφορίας (Άμστερνταμ, Τσβόλε, Αϊντχόβεν και Ουτρέχτη) ελέγχουν το δίκτυο καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ωρου.