Η Λευκορωσία είναι η μοναδική χώρα όπου η ποδοσφαιρική δράση συνεχίζεται κανονικά, παρά την πανδημία του κορωνοϊού που πλήττει την υφήλιο και ειδικά την Ευρώπη, με τον πρόεδρο της χώρας μάλιστα να δίνει συμβουλές... υγείας.
Από το 1994, η χώρα έχει ως πρόεδρο τον Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος επέλεξε να μη λάβει κανένα μέτρο για τον περιορισμό εξάπλωσης του κορονοϊού. Στη Λευκορωσία έχουν καταγραφεί επισήμως μόλις 51 κρούσματα και το πρωτάθλημα ξανάρχισε κανονικά -μετά τη χειμερινή διακοπή- την περασμένη Πέμπτη (19/3) με την αναμέτρηση Ενεργκέτικ Μινσκ-Μπάτε Μπορίσοφ (3-1), που διεξήχθη παρουσία 750 θεατών!
«Πίνετε βότκα, κάντε σάουνα»
Απευθυνόμενους στους Λευκορώσους, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Λουκασένκο έδωσε... οδηγίες σχετικά με τον κορωνοϊό: «Να πλένετε τα χέρια σας. Να τρώτε στις κανονικές ώρες. Δεν πίνω αλκοόλ, αλλά η βότκα δεν είναι μόνο για το πλύσιμο των χεριών σας, πρέπει επίσης να πίνετε τουλάχιστον 100 ml την ημέρα για να σκοτώσετε τον ιό, αν δεν εργάζεστε, φυσικά. Εύχομαι να είστε υγιείς. Και πηγαίνετε στη σάουνα δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα. Οι Κινέζοι μας λένε ότι ο ιός πεθαίνει στους 60 βαθμούς»...
Η στάση του Λουκασένκο προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Αλεξάντερ Χλεμπ. Ο κορυφαίος Λευκορώσος ποδοσφαιριστής, με πληθώρα παραστάσεων από την Ευρώπη, απηύθυνε κραυγή αγωνίας για όσα συμβαίνουν στην πατρίδα του: «Ο κορονοϊός έχει αναστείλει το Champions League και το Europa League. Είναι μια καλή απόφαση επειδή πρέπει να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε τον ιό. Η UEFA έκανε το σωστό. Αλλά στη Λευκορωσία, είναι σαν να μην ενδιαφέρεται κανένας. Είναι εκπληκτικό. Ίσως σε μια εβδομάδα ή δύο θα σταματήσουμε να παίζουμε ποδόσφαιρο. Ίσως ο πρόεδρός μας περιμένει να δούμε τι θα συμβεί με τον ιό. Όλοι εδώ βλέπουν την κατάσταση στην Ιταλία και την Ισπανία. Αυτό δεν είναι καλό. Αλλά στη χώρα μας οι ηγέτες θεωρούν πως δεν είναι τόσο ακραίο. Πολλοί νέοι και μαθητές σκέφτονται το ίδιο. Μένω στο σπίτι με την οικογένειά μου. Αλλά όταν βγαίνω έξω, οι δρόμοι και τα εστιατόρια είναι γεμάτα κόσμο. Οι προπονήσεις συνεχίζονται κανονικά. Δεν τους νοιάζει. Με ενδιαφέρει η υγεία μου και αυτή της οικογένειάς μου, είμαι σε επαφή με ελάχιστους ανθρώπους. Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω τι συμβαίνει στη χώρα μου. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν ξέρω»...