Την καταστροφική διαχείριση της πανδημίας του κορωνοϊού στις ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ λόγω της άγνοιας, της ανικανότητας και του υπέρμετρου εγωισμού του, στηλιτεύει το αμερικανικό περιοδικό The Atlantic επισημαίνοντας ότι η μόνη λύση για να μπορέσει να βγει η χώρα από την κρίση, είναι να ηττηθεί ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος στις εκλογές του Νοεμβρίου.
Επιμέλεια μετάφρασης Τρύφωνας Καϊσερλίδης
Στο άρθρο γνώμης που υπογράφει η συγγραφέας και ειδική στην στρατηγική επικοινωνίας Σαράντα Πέρι, που έγραφε ομιλίες του Μπαράκ Ομπάμα, καταγράφει τις διαχρονικές αποτυχίες του Τραμπ που άφησαν απροστάτευτες τις ΗΠΑ απέναντι στην πανδημία με αποτέλεσμα να θρηνούν πάνω από 26.000 νεκρούς, εκ των οποίων 2.407 το τελευταίο 24ωρο :
- Το 2018 ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Ρεπουμπλικανού προέδρου διέλυσε την ομάδα αντιμετώπισης πανδημιών του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
- Ο Τραμπ παρέβλεψε το εγχειρίδιο που του είχε αφήσει η προηγούμενη κυβέρνηση για το θέμα.
- Έβαλε στο περιθώριο τους ειδικούς, εμπιστευόμενος αντιθέτως τα δικά του αναξιόπιστα ένστικτα.
- Αγνόησε τις έγκαιρες προειδοποιήσεις για την απειλή που συνιστούσε ο κορωνοϊός για τις ΗΠΑ. Κι όταν έδωσε προσοχή, ήταν πια πολύ αργά.
«Τις επιπτώσεις της καθυστερημένης αντίδρασης του Τραμπ ενέτεινε το γεγονός ότι δεν έχει ιδέα για το πώς λειτουργούν οι μοχλοί της κυβέρνησης και δεν ενδιαφέρεται να τους χρησιμοποιήσει για να αναχαιτίσει μια εθνική απειλή. Η καλύτερη ίσως απόδειξη ότι ζούμε σε μια “κακιστοκρατία” ηλιθίων [πολιτικό σύστημα, στο οποίο οι χειρότεροι πολίτες έχουν κάνει κατάληψη της εξουσίας] είναι ότι ο Τζάρεντ Κούσνερ, ο οποίος έχει αναγάγει τρόπον τινά σε τέχνη τις αποτυχίες, είναι αυτός που αποφασίζει σε ποιες Πολιτείες θα διανεμηθεί σωτήριος για τη ζωή ιατρικός εξοπλισμός (…) Πολλοί κυβερνήτες έχουν πάρει τα πράγματα στα δικά τους ικανά χέρια», υπογραμμίζει.
To άρθρο σημειώνει ότι τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης στις ΗΠΑ φαίνεται να αποδίδουν κάποιους καρπούς με μια επιπεδοποίηση της επιδημικής καμπύλης, αλλά η χώρα βρίσκεται στην πρώτη φάση μιας πιθανώς πολυχρόνιας προσπάθειας εκρίζωσης της Covid-19, αφού όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, ακόμη κι αν μειωθούν τα κρούσματα το καλοκαίρι, ο κορωνοϊός θα επανέλθει στα τέλη φθινοπώρου ή τις αρχές του χειμώνα, σε μια περίοδο δηλαδή που ο Τραμπ μπορεί να έχει επανεκλεγεί και οι ΗΠΑ να βρεθούν έτσι αντιμέτωπες μ’ ένα νέο ξέσπασμα που ο ίδιος είναι εντελώς απροετοίμαστος να διαχειριστεί.
«Ο Τραμπ έχει ήδη αποδείξει ότι είναι ανίκανος να εκπληρώσει ακόμη και τις πλέον στοιχειώδεις υποχρεώσεις έναντι Αμερικανών πολιτών που έχουν πληγεί από την πανδημία. Ο ίδιος κι η ομάδα του δεν δείχνουν να πιστεύουν ότι είναι δικαιολογημένη μια αντίδραση του μηχανισμού σε ομοσπονδιακό επίπεδο (…) Από την προεκλογική καμπάνια του 2016 όταν έλεγε “μόνον εγώ μπορώ να διορθώσω τα πράγματα”, έφθασε σήμερα να λέει “δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη”. Οι δύο αυτές δηλώσεις αποκαλύπτουν την βαθιά παρανόηση από τον Τραμπ του τι συνιστά η Προεδρία της χώρας. Δεν είναι μια δικτατορία όσο καλοπροαίρετη κι αν είναι – που μπορεί να λύσει μόνη της τα προβλήματα των ανθρώπων με αντάλλαγμα την αφοσίωσή τους. Ούτε είναι ένας αχυράνθρωπος επικεφαλής ενός χαλαρού συνασπισμού ανταγωνιζόμενων Πολιτειών. Είναι μια θέση που ασκεί εξουσία εκ μέρους του αμερικανικού λαού και πρέπει να στελεχώνεται από κάποιον που κατανοεί ότι σε μια παγκόσμια κρίση, όλοι – περιλαμβανομένων των αγορών, των Πολιτειών και των απλών ανθρώπων – επαφίενται για καθοδήγηση στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αν δεν σηκώσει ο διευθυντής ορχήστρας τη μπαγκέτα, η ορχήστρα βυθίζεται στο χάος», σημειώνει.
Κρίσεις σαν αυτή της πανδημίας του κορωνοϊού απαιτούν ηγεσία στο ανώτατο επίπεδο, χάραξη μιας στρατηγικής που θα χρησιμοποιεί τις ομοσπονδιακές εξουσίες για να ευθυγραμμίζει τις δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα με τις ανάγκες της κοινωνίας, καθοδήγηση των επί μέρους Πολιτειών, δημοσίευση αξιόπιστων στοιχείων και πληροφοριών και μια μετρημένη και ταυτόχρονα αισιόδοξη στάση, αναφέρει το The Atlantic αναπολώντας τις εποχές που οι ΗΠΑ ηγούνταν των προσπαθειών για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων μ’ ένα πνεύμα συνεργασίας.
Και καταλήγει: «Την τελευταία τριετία έχουμε μουδιάσει με την εξοργιστική, ανήθικη συμπεριφορά του Τραμπ. Αν είχε επί παραδείγματι οποιοσδήποτε προκάτοχός του πλασάρει ως θεραπεία για έναν ιό ένα μη αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας φάρμακο κι ένα άτομο είχε πεθάνει στη συνέχεια από τη χρήση αυτού του φαρμάκου, θα είχε πυροδοτήσει το λιγότερο διακομματικές εκκλήσεις για έρευνα. Αλλά τα καθημερινά χτυπήματα απ’ αυτήν την προεδρία κάνουν τους περισσότερους να παραβλέπουν ακόμη και μια τέτοια θλιβερή ρήξη της εμπιστοσύνης. Η άγνοια σχεδόν του 90% εξ όσων κάνει αυτή η κυβέρνηση είναι ίσως μια ψυχική ασπίδα που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε την καθημερινότητά μας χωρίς να παραδινόμαστε στην τρέλα. Αλλά η πανδημία αυτή αποκαλύπτει πόσο εύθραυστο είναι αυτό το παζάρεμα.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα τελειώσει η κρίση αυτή, ούτε να κάνουμε σχέδια γι’ αυτό που θα την ακολουθήσει. Τα υπολογιστικά μοντέλα είναι δυστυχώς, αλλά κατ’ ανάγκη, περιορισμένα. Εκείνο, όμως, που είναι σαφές είναι ότι χρειαζόμαστε έναν ηγέτη που θα μπορέσει και πάλι να μας βοηθήσει να μισανοίξουμε τα μάτια και να διακρίνουμε το κοινό μας μέλλον. Για να νικήσουμε τον κορωνοϊό, πρέπει να νικήσουμε τον Τραμπ.»
Επιμέλεια μετάφρασης Τρύφωνας Καϊσερλίδης