Ο απεσταλμένος της τηλεόρασης του Alpha Αλέξης Κουβέλης, που διέφυγε από τη φλεγόμενη Μαριούπολη, μίλα στο iefimerida για τις δραματικές στιγμές που βίωσε.
Ο ρεπόρτερ περιγράφει συγκεκριμένα τις δύσκολες ώρες που έζησε η ομάδα των Ελλήνων από το κονβόι της Μαριούπολης, μέχρι να φτάσει στη Ζαπορίζια, όπου και διανυκτερεύει.
Η επιχείρηση εκκένωσης της Μαριούπολης ξεκίνησε στις 11:00 το πρωί, και έπειτα από μια απίστευτη περιπέτεια όλοι έφθασαν με ασφάλεια στη Ζαπορίζια, κατά τις 18:30. Η πομπή, υπό τον πρέσβη Φραγκίσκο Κωστελλένο, αρχικά περιλάμβανε 21 αυτοκίνητα και 82 άτομα, στη συνέχεια όμως προστέθηκαν κι άλλα. Τελικός προορισμός είναι η Μολδαβία.
Τα δύσκολα φάνηκαν από την αρχή του ταξιδιού, λέει ο Αλέξης Κουβέλης.
«Στην αρχή πέσαμε σε ένα σκληρό μπλόκο της πρώτης γραμμής των Ουκρανών. Οπλισμένοι σαν αστακοί και δύσπιστοι. Δεν ήθελαν να μας αφήσουν να περάσουμε. Έδειξε το χαρτί ο πρέσβης που έγραφε ότι η αυτοανακηρυχθείσα κυβέρνηση του Ντόνετσκ αλλά και η ουκρανική πλευρά επιτρέπουν τη διέλευσή μας και τότε μόνο πείστηκαν. Ήταν Ουκρανοί και, έτσι όπως τους είδα, μου φάνηκε ότι ήταν παραστρατιωτικοί, δεν έμοιαζαν με τακτικό στρατό», σημειώνει.
Και συνεχίζει: «Στα τέσσερα χιλιόμετρα από εκείνο το σημείο μάς είπαν ότι θα μας μεταφέρει ένας ανιχνευτής τους, διότι υπήρχαν πολλές νάρκες στον δρόμο, κάτι τέτοιο όμως δεν χρειάστηκε και δεν έγινε τελικά. Είναι γνωστό ότι αυτοί έχουν τοποθετήσει νάρκες σε εκείνα τα σημεία, γιατί δεν έχουν άλλον τρόπο να αντιμετωπίσουν τα ρωσικά άρματα. Όλα αυτά έγιναν έξω από τη Μαριούπολη.
»Περίπου στα 15 με 20 χιλιόμετρα έξω από την πόλη πέσαμε πάνω σε ένα μπλόκο ή ενέδρα από 100 και πλέον Ρώσους κομάντος, με άρματα μάχης, οι οποίοι έστρεψαν τα κανόνια προς τα πάνω μας. Γύρισε ο πύργος του άρματος και σημάδεψε την πομπή με το πυροβόλο, σε μία προσπάθεια να μας ασκήσουν ψυχολογική βία και να μας φοβίσουν. Οι περισσότεροι μέσα στο αμάξι άλλωστε ήταν γυναικόπαιδα, δεν πιστεύω ότι θα μας έριχνε.
»Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν γύρω μας ελεύθεροι σκοπευτές, αλλά και αυτό έγινε στο πλαίσιο της ψυχολογικής βίας. Όλο αυτό μας σόκαρε όλους και περισσότερο τα παιδιά. Στη συνέχεια ξανά εξηγήσαμε ποιοι είμαστε και ότι έχουμε άδεια για να φύγουμε.
»Θεωρήσαμε ότι επειδή είναι καλός δρόμος, ο Ε58, για Οδησσό, θα φτάναμε με σχετική άνεση από εκεί και πέρα. Όμως, βλέπουμε ένα καμένο αυτοκίνητο και μία κατεστραμμένη γέφυρα και αναγκαζόμαστε να γυρίσουμε προς τα πίσω, για να ακολουθήσουμε εναλλακτική διαδρομή και να περάσουμε τη γέφυρα.
»Ενώ επιστρέφουμε λοιπόν, ξαφνικά ακινητοποιείται όλη η αυτοκινητοπομπή. Βγαίνουν οι υπόλοιποι από τα μπροστινά αυτοκίνητα και είπαν ότι έπεσε ένας ή δύο πυροβολισμοί. Προφανώς ήταν στον αέρα, γιατί δεν συνέβη κάτι παραπάνω.
»Μετά περάσαμε από χωριά που κάπνιζαν ακόμα. Καιγόντουσαν σούπερ μάρκετ, σπίτια, καμένα άρματα. Εικόνες καταστροφής. Συναντήσαμε μπροστά μας ρωσικό περίπολο και μετά από περίπου 100 μέτρα Ουκρανούς στρατιώτες. Τόσο μπερδεμένα είναι τα πράγματα στην περιοχή...
»Τώρα είμαστε ασφαλείς στη Ζαπορίζια και αύριο θα συνεχίσουμε στον δρόμο προς την επιστροφή»...