Μια νέα τάση, την οποία ακολουθεί ακόμη και ο διευθύνων σύμβουλος της Levi's, υποστηρίζει την ελαχιστοποίηση του πλυσίματος των ρούχων.
Σύμφωνα με το BBC, ένας πολίτης ονόματι Szabo, ο οποίος αγόρασε το πρώτο του ζευγάρι τζιν το 2010, υιοθέτησε αυτή τη συνήθεια κατά τη διάρκεια ενός εξάμηνου ταξιδιού από τον Καναδά στην Ευρώπη. Ο Szabo θυμάται ακόμα τη δυσάρεστη οσμή των τζιν που φορούσε.
Ενώ η ιδέα της καθυστέρησης της πλύσης κερδίζει έδαφος, ένας ενδιαφέρων διαγωνισμός πλησιάζει, επιβραβεύοντας όσους έχουν ιδιαίτερες ικανότητες σε αυτόν τον τομέα.
Συγκεκριμένα, ο διαγωνισμός «Indigo Invitational» προσελκύει συμμετέχοντες που αποφεύγουν να πλύνουν τα παντελόνια τους μέχρι να τα φορέσουν 150 ή 200 φορές.
Αγκαλιάζοντας εναλλακτικές μεθόδους φροντίδας ενδυμάτων
Αντί να βασίζονται στα πλυντήρια, τα άτομα αυτού του κινήματος έχουν επινοήσει εναλλακτικούς τρόπους για να φροντίζουν τα άπλυτα ρούχα τους. Ορισμένοι χρησιμοποιούν την υπεριώδη ακτινοβολία, που αναφέρεται ως «ηλιακό λουτρό», ως μέθοδο απολύμανσης. Άλλοι, απλώς, αερίζουν τα ρούχα τους κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ακόμη και σημαίνουσες προσωπικότητες της βιομηχανίας της μόδας, όπως η Stella McCartney, έχουν υιοθετήσει αυτή την πρακτική.
Η McCartney, σε συνέντευξή της στον Guardian, μοιράστηκε τον προσωπικό της κανόνα: «Αν δεν είναι επιτακτική ανάγκη να καθαρίσεις κάτι, τότε μην το καθαρίζεις». Η ίδια υποστηρίζει τη μείωση της εξάρτησης από το στεγνό καθάρισμα και τις παραδοσιακές μεθόδους πλύσης.
Κίνημα της απλυσιάς -Τα βασικά επιχειρήματα πίσω από την τάση
Το κίνημα της απλυσιάς οφείλεται κυρίως στις ανησυχίες σχετικά με την περιβαλλοντική κρίση και την αύξηση του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο Mark Sumner, λέκτορας Βιώσιμης Μόδας στο Πανεπιστήμιο του Leeds, τονίζει την ανάγκη να βρεθεί ισορροπία μεταξύ της φροντίδας των ρούχων και της ελαχιστοποίησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Ο Sumner και ο συνάδελφός του Mark Taylor μελετούν τις βλαβερές συνέπειες των μικροϊνών στη θαλάσσια ζωή, τονίζοντας ότι η μείωση της συχνότητας πλύσης μπορεί να συμβάλει θετικά. Ωστόσο, αποθαρρύνουν το σαμποτάζ στα πλυντήρια ρούχων.
Ο Σάμνερ συμβουλεύει ότι τα ρούχα δεν χρειάζεται να πλένονται αν δεν αναδίδουν οσμές. Όταν το πλύσιμο είναι απαραίτητο, συνιστά τη χρήση χαμηλότερων θερμοκρασιών ή τη χρήση της επιλογής γρήγορης πλύσης, χωρίς χρήση σκόνης.
Ένα άλλο επιχείρημα που προβάλλεται από τους υποστηρικτές αυτού του κινήματος είναι ο περιορισμένος χρόνος που διατίθεται για το πλύσιμο.
Ο Szabo, για παράδειγμα, δίνει προτεραιότητα στη βιωσιμότητα, αλλά εκφράζει την ανάγκη του να ασχοληθεί με άλλες ευθύνες, όπως το να βγάλει βόλτα τον σκύλο του. Ως εκ τούτου, αμφισβητεί την αξία της σπατάλης χρόνου σε ένα «περιττό» πλύσιμο των ρούχων.