Ανησυχητική αδυναμία της Ευρώπης κρύβει, σύμφωνα με ανάλυση της «Le Figaro», το γεγονός ότι ο Ερντογάν άφησε όρθια την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην πρόσφατη συνάντησή τους.
Η Τουρκία δείχνει περιφρόνηση και η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιδράσει, γράφει η συγγραφέας και ακτιβίστρια Céline Pina.
Η ανάλυση έχει τίτλο «Ο Ερντογάν πιστεύει ότι όλα του επιτρέπονται, γιατί η Ευρώπη του τα παραχωρεί όλα» και αναφέρει τα εξής:
«H φωτογραφία πονάει, αλλά είναι δηλωτική της παρεξήγησης που υπάρχει ανάμεσα στην Ευρώπη και την Τουρκία. Σε αυτή βλέπουμε δύο άνδρες, τον Τούρκο πρόεδρο και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, να κάθονται ήσυχα ο ένας απέναντι από τον άλλον σε δύο πολυθρόνες, περιτριγυρισμένοι από τις σημαίες της Τουρκίας και της Ευρώπης, ενώ η πρόεδρος της Κομισιόν έχει καθίσει σε έναν καναπέ, σε χαμηλότερη θέση και ύψος. Αυτή η σκηνοθεσία κρύβει πολλά νοήματα, αν αναλογιστεί κανείς ότι άλλες φωτογραφίες, από το παρελθόν, δείχνουν συναντήσεις όπου οι δύο άνδρες πρώην επικεφαλής της ΕΕ κάθονταν ισότιμα δίπλα στον Ερντογάν.
Σε αυτή τη φωτογραφία, η διοίκηση της ΕΕ έδωσε ένα όνομα: sofagate. Αλλά αυτή η ονομασία ''γλυκαίνει'' την πραγματικότητα. Διότι ο Ερντογάν δεν έκανε λάθος. Αντίθετα, έστειλε ένα πολιτικό μήνυμα αντίστοιχο με τη συμπεριφορά του απέναντι στην Ευρώπη. Ηθελημένα ταπείνωσε τη Φον ντερ Λάιεν, για να της δείξει τι άποψη έχει για τις αρχές και τις προτεραιότητες της ΕΕ, επιδεικνύοντας την ισλαμική ισχύ και αρνούμενος να αποδώσει ισοτιμία ή σεβασμό σε μια γυναίκα. Και το κάνει αυτό, παρά το γεγονός ότι χρειάζεται έναν σύμμαχο, την ώρα που οι ΗΠΑ τον απειλούν με οικονομικές κυρώσεις και είναι αποδυναμωμένος στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ήταν πραγματικά ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε πόσο περιφρονεί την ευρωπαϊκή αδυναμία ο Τούρκος σουλτάνος!
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο ελάχιστα τζέντλεμαν Σαρλ Μισέλ βρήκαν στην Τουρκία την απάντηση που αναζητούσαν, διότι η επίσκεψή τους είχε στην ατζέντα των συνομιλιών και την απόσυρση της Τουρκίας από τη Συμφωνία της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών… Προφανώς, για τον Ερντογάν η θέση μιας γυναίκας είναι στο υπνοδωμάτιο ή στην κουζίνα. Στη Φον ντερ Λάιεν έδωσε τουλάχιστον θέση στο σαλόνι και σε έναν καναπέ!
Φαίνεται ότι η συνάντηση των τριών διήρκεσε τρεις ώρες. Ήπιαν δηλαδή το δηλητήριο ως το τέλος. Το πρόβλημα όμως δεν είναι να έχεις στομάχι για να αντέχεις, αλλά να το χρησιμοποιείς εκεί που πρέπει. Και η Ευρώπη θα μπορούσε να έχει τον τρόπο να χαμηλώσει λίγο τον τσαμπουκά του Ερντογάν…
Θα θέλαμε να ακούσουμε μια εξήγηση από αυτόν τον δειλό και ανύπαρκτο Σαρλ Μισέλ, για τον οποίο δεν γνωρίζει κανείς τίποτα, εκτός από το γεγονός ότι φροντίζει την καριέρα του. Προφανώς εκείνος δεν ενοχλήθηκε από την ταπεινωτική επιλογή του Ερντογάν, από τη στιγμή που υπήρχε μια πολυθρόνα για τον ίδιο.
Η εικόνα που δίνει αυτή η ταπεινωτική εκπροσώπηση της Ευρώπης είναι καταστροφική. Η Ευρώπη απέτυχε με τα εμβόλια και αυτό άφησε σημάδια. Οταν βλέπει κανείς να απουσιάζει κάθε πολιτικό αντανακλαστικό εκ μέρους των εκπροσώπων της Ευρώπης, πρέπει να ανησυχεί για το ποια θα είναι η έξοδος από την κρίση, την τριπλή, οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Ταυτόχρονα, επωάζεται μια διεθνής κρίση, η οποία προστίθεται στη γενικευμένη ανησυχία των λαών. Και απέναντι σε αυτό το ανησυχητικό σκηνικό, τι μας δείχνει το πρόσωπο της Ευρώπης; Ασθενή εκπροσώπηση, αδυναμία αντίδρασης.
Το πιο αστείο αυτής της υπόθεσης είναι ότι στόχος της επίσκεψης ήταν η διπλωματική επανασύνδεση Ευρώπης και Τουρκίας. Τώρα ξέρουμε πώς την αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Ερντογάν: εκείνος βάζει τις μπότες και η Ευρώπη βάζει το κερί για το γυάλισμα. Αυτός ο συμβολισμός είναι καταστροφικός για την ΕΕ, αλλά τουλάχιστον αποκαλύπτει την πραγματικότητα: η Ευρώπη είναι μια ένωση που η πολιτική της αδυναμία αρχίζει να έχει επιπτώσεις στα κράτη που την απαρτίζουν. Είναι μια οντότητα πολιτικά πιο αδύναμη στη διεθνή σκηνή από το κάθε μέλος της ξεχωριστά.
Αυτή η φωτογραφία αποδεικνύει την αφέλεια αυτών των ανθρώπων, που πιστεύουν ότι κυβερνούν, ενώ δεν είναι παρά διαχειριστές χωρίς ισχύ.
Τους χειραγώγησε ένας πρόεδρος, πανούργος πολιτικός, ο οποίος δεν φοβάται τη βία και ο οποίος βλέπει τον πόλεμο και την ένταση σαν μια μορφή αναγέννησης. Ανάμεσα στην Τουρκία και στην Ευρώπη το χάσμα είναι τεράστιο και διερωτάται κανείς τι διάλογος μπορεί να γίνει. Ο ένας πιστεύει στη δύναμη και ονειρεύεται να επανασυστήσει μια οθωμανική αυτοκρατορία και ο άλλος δεν έχει πλέον δυναμική, ούτε σχέδιο, ίσως ούτε ηγεσία.
Για να δικαιολογήσει την παθητικότητά της, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε πως ''έδωσε προτεραιότητα στην ουσία''. Θα πρέπει κάποιος να της εξηγήσει πως όταν κάποιος σας φέρεται έτσι δεν υπάρχει πλέον ουσία ή προτεραιότητες. Εκείνος θέτει, απλώς, τους όρους. Εκείνος δεν διαπραγματεύεται, επιβάλλει...».