Λίγο μετά την ανατολή του ηλίου το πρωί του Σαββάτου 7 Οκτωβρίου, ένα μήνυμα χτυπάει στα 200 τηλέφωνα της ομάδας WhatsApp γυναικών του κιμπούτς Be'eri, στο Ισραήλ.
Λίγα λεπτά αργότερα ένα άλλο μήνυμα φτάνει: «Έχουμε έναν τρομοκράτη στις σκάλες. Καλέστε κάποιον».
Οι ένοπλοι της Χαμάς είχαν μόλις ξεκινήσει μια ολοήμερη επιδρομή σε αυτό το κιμπούτς στο νότιο Ισραήλ και τις επόμενες 20 ώρες οι γυναίκες μοιράζονταν τον τρόμο, τη δυσπιστία και τις καθησυχαστικές τους δηλώσεις μέσω της συνομιλίας καθώς οι μαχητές περιφέρονταν στη γειτονιά πυροβολώντας κατοίκους και βάζοντας φωτιά σε σπίτια.
Κρυμμένες στα ασφαλή τους δωμάτια-καταφύγια, ή mamad, όπως λέγονται, οι γυναίκες αυτές - ορισμένες στριμωγμένες με τις οικογένειές τους - περιέγραφαν τις φωνές και τις εκρήξεις που άκουγαν έξω, έλεγαν η μία στην άλλη πού βρίσκονταν οι ένοπλοι, μοιράζονταν συμβουλές για την αντιμετώπιση του καπνού που γέμιζε τα δωμάτιά τους και καλούσαν επανειλημμένα σε βοήθεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η βοήθεια δεν ήρθε ποτέ.
Ορισμένα μέλη της ομάδας WhatsApp θεωρούνται νεκρά ή αγνοούμενα. Οι επιζώντες εκτιμούν ότι περίπου 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πολλοί απήχθησαν ως όμηροι.
Λεπτό προς λεπτό, αυτή η συνομιλία, που αποκαλύπτει το BBC, δείχνει με λεπτομέρειες πώς η Χαμάς παρακολουθούσε, δολοφονούσε και έκαιγε ανθρώπους μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, επιστρέφοντας ξανά και ξανά.
Η Dafna Gerster, 39 ετών, ξύπνησε από τον ήχο των ρουκετών στις 06:30, κατάλαβε αμέσως ότι κάτι ήταν διαφορετικό.
«Συνήθως ακούς ένα συναγερμό και μια έκρηξη του σιδερένιου θόλου [το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ]. Αυτή τη φορά, δεν υπήρχε συναγερμός και ο ήχος ήταν τόσο δυνατός. Είναι ένας ήχος που δεν μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε».
«Πήγα στο δωμάτιο του αδελφού μου και τον ρώτησα "τι είναι αυτό;"».
Όπως και άλλοι στο κιμπούτς, έσπευσαν στο δωμάτιο ασφαλείας, κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα με αεροστεγείς ατσάλινες πόρτες και παράθυρα σχεδιασμένα να αντέχουν στις επιθέσεις με ρουκέτες.
Αλλά σύντομα έγινε σαφές ότι οι ρουκέτες δεν ήταν η μόνη απειλή. Η είδηση διαδόθηκε στην ομάδα WhatsApp ότι κάποιος είχε πυροβοληθεί - και ότι υπήρχαν ένοπλοι άνδρες στους δρόμους.
Τρόμος στο Ισραήλ, οι κάτοικοι προσπαθούσαν να κλειδώσουν τις πόρτες ενώ πλησίαζαν οι τρομοκράτες της Χαμάς
Σε όλο το κιμπούτς, καθώς η κοινότητα οχυρωνόταν, ένα αυξανόμενο αίσθημα τρόμου στη συζήτηση προηγήθηκε μιας φρικτής συνειδητοποίησης: πολλοί άνθρωποι αγωνίζονταν να κλειδώσουν τις πόρτες των δωματίων ασφαλείας τους.
«Πώς κλειδώνεις σε περίπτωση ανάγκης; Και πώς ξέρουμε ότι είναι πραγματικά κλειδωμένη;» ρώτησε κάποιος.
«Μπορείτε να κλειδώσετε το δωμάτιο ασφαλείας;» ρώτησε ένας άλλος.
«Για τους πυραύλους ναι, όχι για τους τρομοκράτες».
Εικόνες που μοιράστηκαν στην ομάδα WhatsApp προσέφεραν μαθήματα για το κλείδωμα των θυρών. Όσοι δεν μπορούσαν φοβόντουσαν ότι η Χαμάς απλά θα έμπαινε μέσα.
Στο σπίτι της Michal Pinyan, 44 ετών, ο σύζυγός της είχε βγει από το χρηματοκιβώτιο για να κλειδώσει την είσοδο του σπιτιού. Η οικογένεια άκουσε φωνές στα αραβικά έξω, ακολουθούμενες από πυροβολισμούς.
Αφού έτρεξε πίσω στο δωμάτιο ασφαλείας, ο σύζυγος της Michal κατασκεύασε μια συσκευή κλειδώματος με σχοινιά και ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, το οποίο κρατούσε για τις σχεδόν 19 ώρες που πέρασαν στο δωμάτιο.
Δεν μπορούσαν να ακούσουν τι συνέβαινε έξω παρά μόνο μέσω υπόκωφων ήχων μέσα από τους χοντρούς τοίχους. Αλλά από τα λίγα που μπορούσαν να διακρίνουν, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε.
Σπίτι-σπίτι πήγαιναν οι τρομοκράτες της Χαμάς -«Είναι εδώ, είναι εδώ», έλεγαν έντρομοι οι κάτοικοι
Μοιράστηκαν μηνύματα για «φρενήρη χτυπήματα» στις πόρτες τους, καθώς ένοπλοι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι.
«Δεν είναι χτύπημα - είναι πυροβολισμοί», είπε ένας κάτοικος.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης ώρας της επίθεσης, οι άνθρωποι έλεγαν στην ομάδα ότι άκουγαν πυροβολισμούς στη γειτονιά τους ή έξω από ένα συγκεκριμένο σπίτι. Οι απαντήσεις αναπόφευκτα έπεφταν βροχή: «Κι εμείς το ίδιο».
«Καταλάβαμε ότι δεν ήταν μόνο ένας τρομοκράτης, αλλά μια μαζική επίθεση», λέει η Michal. «Σε κάθε γειτονιά του κιμπούτς ακούγαμε "είναι εδώ, είναι εδώ", άρα ήταν σε κάθε γειτονιά ταυτόχρονα».
Στο WhatsApp, οι άνθρωποι ανέφεραν όλο και περισσότερους πυροβολισμούς - και άνδρες που μιλούσαν αραβικά έξω. Οι απελπισμένες εκκλήσεις για βοήθεια γίνονταν όλο και πιο συχνές.
«Είμαι μόνος στο σπίτι και φοβάμαι πολύ», έγραψε ένας κάτοικος.
Κάτοικοι του Ισραήλ προσπαθούσαν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους ενώ οι τρομοκράτες έκαιγαν σπίτια
Σε άλλο σημείο του κιμπούτς, η Shir Gutentag προσπαθούσε να παρηγορήσει ήσυχα τις οκτάχρονες και πεντάχρονες κόρες της, ενώ παρακολουθούσε με δυσπιστία τη συνομιλία στο WhatsApp.
«Στην αρχή, όταν συνειδητοποίησα ότι έχουμε τρομοκράτες στο κιμπούτς, έτρεμα. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Αλλά πολύ γρήγορα σκέφτηκα "πρέπει να παραμείνεις ήρεμη", γιατί με κοιτάζουν, τα παιδιά μου, και βλέπουν τις αντιδράσεις μου και αρχίζουν να πανικοβάλλονται», λέει.
«Έτσι τους είπα ότι είναι εντάξει. Όλα θα πάνε καλά».
Η Michal διάβαζε αυτές τις εκκλήσεις για βοήθεια, ενώ παράλληλα έστελνε μηνύματα στη δική της οικογένεια σε μια ξεχωριστή ομάδα WhatsApp. Μοιράστηκε τα περιεχόμενα αυτής της ομάδας με το BBC, δίνοντας μια τρομακτική εικόνα της απελπισίας μιας οικογένειας, καθώς περιγράφει λεπτομερώς την επίθεση της Χαμάς σε πραγματικό χρόνο.
«Είναι εδώ, πυροβόλησαν τον μπαμπά»
Γύρω στις 09:30, η μητέρα της Michal έγραψε στην οικογενειακή συνομιλία ότι άκουγε φωνές στα αραβικά έξω από το σπίτι τους. Μέσα σε 15 λεπτά ένα άλλο μήνυμα επιβεβαίωσε ότι ο μπαμπάς της Michal είχε τραυματιστεί.
Η Michal, η οποία προσπαθούσε να παραμείνει σιωπηλή στο δωμάτιο ασφαλείας της μέχρι εκείνη τη στιγμή, απλά δεν μπορούσε να παραμείνει άλλο σιωπηλή και τηλεφώνησε στη μητέρα της. Η μητέρα της σήκωσε το τηλέφωνο και ψιθύρισε.
«Είναι εδώ, πυροβόλησαν τον μπαμπά, δεν είναι καλά».
«Και μετά το έκλεισε», λέει η Michal.
Η μητέρα της συνέχισε να γράφει στο οικογενειακό chat: «Βοήθεια. Βοήθεια.»
Οι ένοπλοι της Χαμάς είχαν χρησιμοποιήσει ένα όπλο για να σπάσουν την πόρτα του δωματίου ασφαλείας και είχαν πυροβολήσει τον πατέρα της Michal καθώς προσπαθούσε να αντισταθεί. Στη συνέχεια πέταξαν χειροβομβίδες.
Η μητέρα της έγραψε μια τελευταία έκκληση για βοήθεια στις 10:15. Μετά από αυτό, τα μηνύματα από τα παιδιά της έμειναν αναπάντητα. Είχε σκοτωθεί και αυτή.
Δεν ήταν η μόνη. Άλλοι παρακαλούσαν συνεχώς κάποιον, οποιονδήποτε, να ελέγξει τους γονείς τους, τους φίλους τους, τα ξαδέλφια τους. Αλλά κανείς δεν μπορούσε: όλοι βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση, οχυρωμένοι στα δικά τους σπίτια.
«Δεν ξέρω αν θα έχουμε καν σπίτι για να πάμε μετά από αυτό»
Το απόγευμα, οι ενημερώσεις που μοιράστηκαν στην ομάδα έδειχναν ότι οι στρατιώτες των IDF είχαν φτάσει και είχαν αρχίσει να προχωρούν. «Οι στρατιώτες μάχονται τώρα… Δύο άλλες δυνάμεις είναι καθ' οδόν», ανέφερε ένα μήνυμα λίγο μετά τις 15:30.
Οι άνθρωποι συνέχισαν να δημοσιεύουν τις διευθύνσεις τους με την ελπίδα ότι κάποιος θα έρθει να τους σώσει, προσθέτοντας σύντομες πληροφορίες, όπως «κρύβονται τρομοκράτες».
Ο κόσμος ανέφερε ότι άκουσε φωνές "IDF, IDF!" έξω, αλλά δεν ήξερε αν αυτό μπορούσε να είναι αξιόπιστο. Θα μπορούσε να είναι η Χαμάς μεταμφιεσμένη, προσπαθώντας να δελεάσει τους κατοίκους να ανοίξουν.
Καθώς πλησίαζε το βράδυ, τα μηνύματα γίνονταν πιο ελπιδοφόρα. Οι ήχοι που άκουγαν οι άνθρωποι από τα ασφαλή δωμάτια άλλαζαν. Πολλοί άκουγαν περισσότερες εβραϊκές φωνές.
Όταν επιτέλους έφτασε η βοήθεια, οι κάτοικοι προσπάθησαν να συντονιστούν με τους στρατιώτες, φωνάζοντας τοποθεσίες για να σταλούν στρατιώτες του IDF για να πολεμήσουν.
«Δεν ξέρω αν θα έχουμε καν σπίτι για να πάμε μετά από αυτό», λέει η Dafna.
«Ζούσαμε σε μια ψευδαίσθηση ότι ήμασταν ασφαλείς».